Ηταν στο μπάνιο του σπιτιού, μαστορεύοντας με τη «βοήθεια» του ενός γιου του, του Γουάτ, ο οποίος ήταν μόλις τριών ετών τότε, όταν ξαφνικά εκείνος τον κοίταξε και του είπε: «Μπαμπά, απεχθάνομαι το πέος μου». Δάκρυα πλημμύρισαν τα μάτια του αιφνιδιασμένου πατέρα, καθώς καθόταν στο πάτωμα δίπλα στο γιο του, για να τον παρηγορήσει, ενώ ο δίδυμος αδερφός του, Τζόνας, έσπευσε να αγκαλιαστεί μαζί τους.
Ο πατέρας των δύο αγοριών δεν ήξερε τίποτα για τους τρανσέξουαλ τότε. Ομως, ο Γουάτ, πλέον Νικόλ, είχε πάντα τη βεβαιότητα ότι ήταν κορίτσι. Ξεκίνησε να κάνει θεραπεία για να περιορίσει την ανδρική εφηβεία στα 12, άρχισε να παίρνει θηλυκές ορμόνες αμέσως μετά και έκανε επέμβαση αλλαγής φύλου το περασμένο καλοκαίρι. Σήμερα, είναι μία έξυπνη, γοητευτική 18χρονη φοιτήτρια.
Ομως ο πατέρας της ήταν εκείνος που από φοβισμένος, έγινε μπερδεμένος και πέρασε στην απόλυτη άρνηση, πριν γίνει ένας από τους μεγαλύτερους υπέρμαχους για τα παιδιά σαν την κόρη του. «Το δυσκολότερο», παραδέχεται ο Γουέιν Μινς μιλώντας στο People, ήταν να παραδεχθεί στον ίδιο του τον εαυτό ότι έκανε λάθος όταν αισθανόταν ντροπή για το παιδί του. «Πάντα τα αγαπούσα και ήθελα να κάνω το σωστό για εκείνα. Νόμιζα ότι έκανα αυτό που έπρεπε», λέει μιλώντας για την αρχή του στάση.
Οπως για παράδειγμα όταν ο Γουάτ, σε ηλικία που μόλις ξεκινούσε το σχολείο, κατέβηκε τις σκάλες στο σπίτι τους, κατά τη διάρκεια ενός πάρτι, φορώντας το αγαπημένο του ροζ φόρεμα πριγκίπισσα και κρατώντας ένα ραβδάκι με γκλίτερ. «Γουάτ! Δεν μπορείς να το φορέσεις αυτό!», ούρλιαξε ο πατέρας του, με τους καλεσμένους να ψιθυρίζουν έκπληκτοι από την αντίδρασή του. Ο Γουάτ έμεινε εκεί παγωμένος, τρομοκρατημένος από το σκληρό τόνο του πατέρα του.
Ο Γουέιν παραδέχεται ότι ένιωθε μόνος και μπερδεμένος. Με τον καιρό και με την βοήθεια της συζύγου του, που ήταν πεπεισμένη ότι ο Γουάτ είχε γεννηθεί για να είναι κορίτσι, ο πατέρας κατάφερε αρχικά να αποδεχθεί την κατάσταση και τελικά να γίνει ένας από τους πιο θερμούς υποστηρικτές της κόρης του.
«Δεν υπάρχουν κανόνες», παραδέχεται. «Ενα από τα πράγματα που λέω στους άλλους είναι πως έπρεπε να το ζήσω για να το μάθω. Ομως αυτά τα παιδιά χρειάζονται βοήθεια τώρα», τονίζει.
