Χρόνο με τον χρόνο μεγεθύνεται το πρόβλημα του κυκλοφοριακού στην Κύπρο, με τους οδηγούς να δοκιμάζουν καθημερινά τα όρια και τις αντοχές τους, κυρίως στις μεγαλύτερες πόλεις του νησιού (Λευκωσία και Λεμεσό), χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Μιλώντας στο ThemaOnline, ο συγκοινωνιολόγος, Λουκάς Δημητρίου, ανέφερε ότι το βασικό χαρακτηριστικό του συστήματος μετακινήσεων στην Κύπρο είναι η πολύ υψηλή χρήση του ιδιωτικού αυτοκινήτου (πάνω από 90% των μετακινήσεων) και η έλλειψη ελκυστικών εναλλακτικών μέσων (κυρίως δημόσιες συγκοινωνίες).
Συνέχισε τονίζοντας πως με δεδομένο ότι στην παρούσα περίοδο υπάρχει αυξημένη οικονομική δραστηριότητα, οι μετακινήσεις είναι αυξημένες (ειδικά κατά τις ώρες αιχμής), με συνέπεια μόνο του το διαθέσιμο οδικό δίκτυο να αδυνατεί να τις εξυπηρετήσει και εμφανίζονται φαινόμενα οδικής συμφόρησης. Ωστόσο, να επισημάνουμε ότι τα φαινόμενα αυτά δεν εκτείνονται ούτε σε όλο το δίκτυο, ούτε σε μεγάλες περιόδους της ημέρας.
Σημείωσε ακόμη ότι συμφόρηση υπάρχει, ναι, αλλά συγκεντρωμένη στις οξείες ώρες αιχμής και σε συγκεκριμένες περιοχές του δικτύου (λ.χ. στις εισόδους των πόλεων, σε κεντρικές αρτηρίες ή περιοχές). Στις περισσότερες περιπτώσεις, αμέσως πριν ή αμέσως μετά, το οδικό δίκτυο παρέχει σχετικά ικανοποιητικό επίπεδο εξυπηρέτησης, ένα γεγονός που θα πρέπει όλοι οι μετακινούμενοι να λαμβάνουμε υπόψη σχεδιάζοντας τις καθημερινές δραστηριότητές μας. Από την άλλη, για τις ανελαστικές μετακινήσεις (εργασία με ανελαστικά ωράρια, σχολεία, κ.λπ.), είναι σαφές ότι θα πρέπει να αναμένονται παρεμβάσεις.
Θα επιλύσει το πρόβλημα η κατασκευή τραμ η μετρό
Ερωτηθείς για το αν μια ενδεχόμενη κατασκευή μετρό ή τραμ θα επιλύσει το κυκλοφοριακό πρόβλημα, ο κ. Δημητρίου απάντησε ότι: «Είναι πλέον φανερό σε όλους ότι δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε το ιδιωτικό αυτοκίνητό μας όλοι, ταυτόχρονα και για κάθε μετακίνηση. Είναι τρομερή σπατάλη τόσο σε ιδιωτική οικονομική βάση, όσο και στα δημόσια οικονομικά. Ασύλληπτα μεγέθη σπαταλιόνται καθημερινά για τις μετακινήσεις, ξεκινώντας από το ιδιωτικό αντιληπτό κόστος του κάθε πολίτη (π.χ. κόστος καυσίμου, αγοράς και συντήρησης αυτοκινήτου), αλλά πολύ περισσότερο το κόστος στην οικονομία του κράτους που προκύπτει από τον χαμένο χρόνο των πολιτών, από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, από το κόστος της εξάρτησης από τα εισαγόμενα ορυκτά καύσιμα, από το κόστος των οδικών συγκρούσεων, από την κακή χρήση του δημόσιου χώρου, από την συντήρηση (ή και επέκταση) των οδικών υποδομών και από άλλες πτυχές που δεν είναι άμεσα αντιληπτές».
«Για τους λόγους αυτούς, η προσέγγιση που έχει επιλεγεί παγκοσμίως είναι η στροφή προς την ανάπτυξη του συστήματος δημόσιων και μαζικότερων συγκοινωνιών και την ενθάρρυνση της μικροκινητικότητας. Είναι σαφές πλέον ότι η αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού προβλήματος περνάει μέσα μόνο από τις δημόσιες συγκοινωνίες. Έχει αποδειχθεί πάντοτε και παντού όπου εφαρμόστηκαν μέτρα δραστικής/αποφασιστικής ενίσχυσης των συστημάτων δημόσιων συγκοινωνιών και της μικροκινητικότητας (σε συμπληρωματική δομή ειδικά), τα αποτελέσματα ήταν άμεσα και εντυπωσιακά. Στη Κύπρο, αυτή την στιγμή σε όλες τις Επαρχίες οι δημόσιες συγκοινωνίες αφορούν σε λεωφορειακή εξυπηρέτηση, για την οποία επενδύονται από το Κράτος σημαντικά κεφάλαια. Φαίνεται να μην είναι αρκετή αυτή η προσπάθεια-χρειάζεται κι άλλη. Λαμβάνοντας υπόψη ότι για την κατασκευή και λειτουργία ενός συστήματος Τραμ (και πολύ περισσότερο Μετρό) θα απαιτηθεί πολύ μεγαλύτερη επένδυση, αλλά και δέσμευση χώρου η οποία δεν θα μπορεί να ανακτηθεί (τα συστήματα αυτά είναι σταθερής τροχιάς), τίθεται ένα ερώτημα σωστής ανάλυσης και προγραμματισμού. Έχουμε προετοιμάσει μια αυξημένη ζήτηση σε συγκεκριμένες διαδρομές/περιοχές που θα δικαιολογούσαν τέτοιες μεγάλες επενδύσεις? Μήπως πρέπει αρχικά να δουλέψουμε για να ‘χτίσουμε’ την ζήτηση (έστω σε κατάσταση αναμονής/λανθάνουσα) ώστε να έρθει το όποιο Τραμ να την εξυπηρετήσει? Να τονίσω ότι η εισαγωγή Τραμ αφορά σε μια μεγάλη συγκοινωνιακή πρωτίστως παρέμβαση (αλλά και χωροταξική και πολεοδομική επίσης) η οποία δεν πρέπει να αποτύχει. Και όπως συμβαίνει σε κάθε τέτοια πρωτοβουλία, χρειάζεται τόλμη μεν, αλλά και καλή προετοιμασία. Δεν πάει το ένα χωρίς το άλλο», είπε στη συνέχεια.
Ο λόγος που μέχρι σήμερα δεν πάρθηκε με τέτοια απόφαση
«Η εισαγωγή Τραμ στη Λευκωσία έχει υπάρξει σαν ιδέα και έχει μελετηθεί τουλάχιστον 3 φορές από πολλά χρόνια-δεν είναι καινούρια. Για να είμαι σύντομος, η πρωτοβουλία αυτή νομίζω σταματά λόγω έλλειψης πειστικής προετοιμασίας, ειδικά σε ότι αφορά σε ένα βασικό ερώτημα: υπάρχει σήμερα (ή μπορεί να προκληθεί κάποια στιγμή στο ορατό μέλλον) η ζήτηση για την εισαγωγή ενός τέτοιου Μέσου μαζικής Μεταφοράς; Εφόσον αυτή η ερώτηση απαντηθεί στα σοβαρά, μπορούμε τότε να δούμε τέτοια συστήματα σε περισσότερες από μια πόλεις. Προσωπικά βλέπω ενδείξεις. Όμως θέλει πάρα πολύ, στοχευμένη και καλά οργανωμένη δουλειά και πολλές προπαρασκευαστικές δράσεις, ώστε το/τα Τραμ να είναι η λογική κατάληξη τους, να μην ξεκινάμε την συζήτηση από το τέλος και να προσφέρουμε λύσεις στο πραγματικό (και όχι σε κάποιο φανταστικό) πρόβλημα», απάντησε ο κ. Δημητρίου.
Το κόστος
Κληθείς να απαντήσει το κοστός της κατασκευής τράμ ή μετρό στο νησί ο κ. Δημητρίου είπε: «Δεν θα ήθελα να γίνω πολύ συγκεκριμένος σε ότι αφορά στο κόστος τέτοιων συστημάτων, όχι διότι θέλω να αποφύγω την δέσμευση, αλλά διότι εξαρτάται από τις επιλογές που θα γίνουν, τις τεχνολογίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και τον χρονικό ορίζοντα υλοποίησης. Σε κάθε περίπτωση θα μιλήσουμε για μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια για το κατασκευαστικό και λειτουργικό κόστος. Προτιμώ να συγκεντρωθούμε αυτή την στιγμή στο πως θα ανακτήσουμε αυτή την επένδυση σε κοινωνικό όφελος.»
Θα δούμε τελικά τραμ η μετρό στην Κύπρο;
Ερωτηθείς για το αν οι Κύπριοι θα χρησιμοποιούν το μετρό ή το τραμ σε περίπτωση υλοποίησης του ο κ. Δημητρίου τόνισε ότι: «οι Κύπριοι δεν διαφέρουν σε οτιδήποτε από οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο οπουδήποτε αλλού στον κόσμο-σας βεβαιώ... Μόλις πειστούμε στην πράξη, φυσικά θα αλλάξουμε τις συνήθειές μας».
Καταληκτικά ο κ. Δημητρίου ανέφερε: «Πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα δούμε Τραμ κάπου στην Κύπρο. Φοβάμαι την βιασύνη και την προχειρότητα, θα ήθελα να βλέπαμε να εξαντλούνται οι πολλές δυνατότητες που υπάρχουν από το λεωφορειακό σύστημα (και πιθανώς την συνεργασία του με ταξί, με την δημιουργία σταθμών μετεπιβίβασης, με την εισαγωγή ελαστικών υπηρεσιών δημόσιων συγκοινωνιών, με την δημιουργία διαδρόμων/αξόνων λεωφορείων, την υιοθέτηση νέων ή και αναδυόμενων τεχνολογιών κ.α.) σπάζοντας την μονοκρατορία του ιδιωτικού αυτοκινήτου και, ναι, να φτάσουμε σε ακόμη μαζικότερα συστήματα μεταφορών».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Κλάδος σκυροδέματος: Πιο αποφασιστική κυβερνητική διαμεσολάβηση ζητούν οι εργαζόμενοι
• Παγκόσμιος συναγερμός: Αποκολλήθηκε μέρος του Ήλιου - Τι σημαίνει αυτό για τον πλανήτη μας
Αναστασιάδης-Χριστοδουλίδης: Από την «πατρική» στοργή, στον... «πατρικό» θυμό
Όταν στις 28 Φεβρουαρίου του 2023 ο Νίκος Χριστοδουλίδης ανέβαινε τον λόφο του προεδρικού με τη σύζυγο και τα παιδιά του, για την τελετή παράδοσης – παραλαβής της Προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον Νίκο Αναστασιάδη, το κλίμα ήταν άκρως οικογενειακό, με τον Νίκο Αναστασιάδη να βλέπει τον <διάδοχό> του με ύφος περήφανου πατέρα. Ο Νίκος Αναστασιάδης μάλιστα, αποκαλούσε τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη, <Νίκο μου>.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
