Με την ηλικία, οι ανάγκες σε τρόφιμα αλλάζουν λόγω αλλαγών στο σώμα και παθολογιών που μπορεί να αναπτυχθούν καθώς γερνάμε.
Δεν υπάρχει ακριβής ηλικία στην οποία κάποιος γίνεται «ηλικιωμένος»: η ηλικία των 65 ετών είναι μια σύμβαση, η οποία αντιστοιχεί περίπου στην ηλικία συνταξιοδότησης σε πολλές δυτικές χώρες. Η λεγόμενη φυσιολογική γήρανση, που ονομάζεται επίσης «γήρανση» ή «συνήθης γήρανση», συνίσταται σε μια ελαφρά μείωση ορισμένων λειτουργιών που είναι κοινή σχεδόν σε όλα τα άτομα άνω των εξήντα και η οποία δεν οδηγεί σε ασθένειες. Για παράδειγμα, η πρεσβυωπία (η αδυναμία να δει κανείς καλά τα κοντινά αντικείμενα) και η ήπια απώλεια μνήμης είναι τυπικά βιολογικά φαινόμενα λόγω της προχωρημένης ηλικίας.
Η γήρανση επιφέρει επίσης φυσιολογικές αλλαγές που επηρεάζουν την διατροφή στους ηλικιωμένους:
Μείωση του μεταβολισμού: Η κατανάλωση ενέργειας της τροφής παραμένει σταθερή μεταξύ των ηλικιών 20 και 60 ετών και στη συνέχεια μειώνεται γρήγορα, έτσι ώστε όσοι είναι άνω των εξήντα πέντε(65) πρέπει να προσλαμβάνουν λιγότερες θερμίδες στην ημέρα.
Αλλοίωση της αίσθησης της γεύσης και της όσφρησης: Καθώς μεγαλώνουμε, μπορεί να χάσουμε την αίσθηση της γεύσης σας σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό ή να αντιλαμβανόμαστε τις γεύσεις και τις μυρωδιές διαφορετικά. Αυτό μπορεί να κάνει μερικούς ανθρώπους να χάσουν την επιθυμία να φάνε. Γενικά, πάνω απ’ όλα, χάνεται η ικανότητα αντίληψης πικρών γεύσεων, ενώ οι γλυκές και αλμυρές γεύσεις συνεχίζουν να γίνονται αντιληπτές, επομένως είναι πιθανό το άτομο να κλίνει προς τροφές πλουσιότερες σε ζάχαρη ή αλάτι, που αυξάνουν τον κίνδυνο χρόνιων ασθενειών.
Λιγότερη παραγωγή σάλιου: γεγονός που κάνει το φαγητό πιο δύσκολο.
Μετά την πρόσληψη υδατανθράκων, οι γλυκαιμικές κορυφές αυξάνονται πιο εύκολα από ό,τι στην ενήλικη και την παιδική ηλικία.
Η απώλεια δοντιών πιο συχνή με την ηλικία και ιδιαίτερα εκεί όπου υπήρξε κακή στοματική υγιεινή, αλλάζει τη μάσηση (ακόμη και με την παρουσία οδοντικών προθέσεων). Οι οδοντοστοιχίες φαίνεται επίσης να μειώνουν την ικανότητα αντίληψης της γεύσης. Αυτοί οι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν τα είδη των τροφίμων που μπορούν να φάνε και να μειώσουν την όρεξή τους.
Σε άτομα με ασθένειες υπάρχουν άλλοι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν τις διατροφικές ανάγκες ή την προσέγγιση στη διατροφή:
Η δυσκολία στην κατάποση (για παράδειγμα λόγω γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης) ή οι κινήσεις (που προκύπτουν για παράδειγμα από αρθρίτιδα ή καρδιακή προσβολή) μπορεί να δυσκολέψουν την κατανάλωση στερεών τροφών.
Τα προβλήματα εντερικής απορρόφησης περιορίζουν την απορρόφηση ορισμένων σημαντικών θρεπτικών συστατικών.
Ηκατάθλιψη η οποία μπορεί να προκύψει για παράδειγμα από τη μοναξιά στην οποία βρίσκονται πολλοί ηλικιωμένοι, οδηγεί σε απώλεια ενδιαφέροντος για το φαγητό.
Η λήψη ορισμένων φαρμάκων μπορεί να επηρεάσει την αίσθηση της γεύσης ή της όσφρησης, την πείνα ή την απορρόφηση θρεπτικών συστατικών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Έξαρση τριών εποχικών λοιμώξεων στην Κύπρο - Μεγάλη πίεση στα νοσηλευτήρια
• Καζακστάν: Το τελευταίο μήνυμα επιβάτη στη σύζυγό του πριν την συντριβή του αεροσκάφους - Βίντεο
• «Αλμυρό» βούτυρο: Γιατί γίνεται όλο και πιο ακριβό - Εκτόξευση των τιμών σε όλη την Ευρώπη
• Google: Ξεκινά την παρακολούθηση όλων των συσκευών σε 8 εβδομάδες
• Τα στατιστικά του ΑΠΟΕΛ - Οι νίκες, οι σκόρερ και η βαθμολογία
• Πέντε αθλήτριες που παίρνουν «χρυσό» μετάλλιο ποζάροντας σε γνωστή πλατφόρμα
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις