Προτάσεις ΑΚΕΛ για αντιμετώπιση προκλήσεων εργαζομένων παρουσίασε ο Στεφάνου

Στην ομιλία του, ο κ. Στεφάνου είπε το ΑΚΕΛ λαμβάνει την πρωτοβουλία να ξεκινήσει μια ειδική εκστρατεία για τα εργασιακά, σε συνέχεια άλλων που αφορούσαν το στεγαστικό, την ακρίβεια, την ενεργειακή φτώχεια, τους νέους γονείς, «γιατί σήμερα η κυπριακή κοινωνία βρίσκεται ενώπιον μιας μεγάλης αντίφασης, που καθημερινά γίνεται πιο έντονη, πιο εκρηκτική».

«Πού πάει τελικά η ανάπτυξη, όταν το 20% των εργαζομένων της Κύπρου είναι χαμηλόμισθοί και πάνω από το 40% των εργαζομένων παίρνει λιγότερα από 1.500 ευρώ στην Κύπρο με το κόστος ζωής του 2025; Πώς γίνεται να “πετά”, όπως λέει η Κυβέρνηση, η οικονομία, αλλά οι εργαζόμενοι -αυτοί που κινούν την οικονομία- να μην παίρνουν το μερίδιο που τους αναλογεί, να μην απολαμβάνουν καλύτερους μισθούς, αξιοπρεπείς όρους εργασίας και να στερούνται βασικών δικαιωμάτων;», σημείωσε.

Για το ΑΚΕΛ, το μεγάλο στοίχημα αυτής της περιόδου είναι να πετύχουμε να μεταφραστεί η ανάπτυξη της οικονομίας σε πραγματική βελτίωση των μισθών των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, σε ρυθμισμένους και αξιοπρεπείς όρους εργασίας, ανέφερε στη συνέχεια, προσθέτοντας ότι για να επιτευχθεί αυτό πρέπει το κράτος να παρεμβαίνει με πολιτικές που προστατεύουν τους εργαζόμενους, οι οποίοι δεν καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις και με μέτρα που θωρακίζουν τις συλλογικές συμβάσεις και το δικαίωμα στην οργάνωση.

Αναφερόμενος στη δέσμη προτάσεων που εγκαινιάζει με τη σημερινή εκδήλωση το ΑΚΕΛ, ο κ. Στεφάνου ξεκίνησε από το ζήτημα του κατώτατου μισθού, ο οποίος, όπως είπε, υπολογίζεται ότι καλύπτει πάνω από 120 χιλιάδες εργαζόμενους, προσθέτοντας ότι το ύψος του κατώτατου μισθού δεν ανταποκρίνεται στο σημερινό κόστος ζωής.

«Η Κύπρος είναι η μοναδική χώρα από τα 22 μέλη της ΕΕ που έχουν εθνικό κατώτατο μισθό, στην οποία δεν αυξάνεται φέτος ο κατώτατος μισθός. Είναι επίσης η χώρα με τη μεγαλύτερη μείωση της αγοραστικής δύναμης του κατώτατου μισθού, κατά σχεδόν 3%. Μάλιστα, σύμφωνα με πρόσφατη Έκθεση της Κομισιόν η Κύπρος έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά μη συμμόρφωσης με τον κατώτατο μισθό. Δεν αρκεί, λοιπόν, να πανηγυρίζει η Κυβέρνηση για την ύπαρξη του εθνικού κατώτατου μισθού, πρέπει να γίνεται έλεγχος ότι εφαρμόζεται στην πράξη και στην ουσία του», είπε.

Μάλιστα, συνέχισε, «η Κυβέρνηση αθετώντας την προεκλογική δέσμευση του Νίκου Χριστοδουλίδη και αγνοώντας το αίτημα του συνδικαλιστικού κινήματος, συνεχίζει να μην εισάγει στο διάταγμα την ωριαία απόδοση του κατώτατου μισθού, με αποτέλεσμα τη διάβρωσή του. Και αυτό γιατί όταν ο κατώτατος δεν προσδιορίζεται ωριαία αλλά μηνιαία, σημαίνει ότι ανάλογα με τον κλάδο, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να εργαστούν από 38 μέχρι 48 ώρες εβδομαδιαίως για να πάρουν τον κατώτατο μισθό».

Αν η Κυβέρνηση, πρόσθεσε, ακολουθούσε τις συστάσεις της σχετικής ευρωπαϊκής Οδηγίας, ο κατώτατος μισθός στην Κύπρο θα έπρεπε να ήταν 200 ευρώ πιο υψηλός, «επομένως είναι πέρα για πέρα λογικό, δίκαιο και επιτακτικό το αίτημά μας να αναπροσαρμοστεί το ύψος του κατώτατου μισθού και να ενσωματωθεί σε αυτό η ΑΤΑ».

Το επόμενο ζήτημα, σύμφωνα με τον ΓΓ του ΑΚΕΛ, αφορά στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, οι οποίες χρειάζεται να επεκταθούν ευρύτερα στον ιδιωτικό τομέα «όπου σήμερα μόνο 1 στους 4 από τους 411 χιλιάδες εργαζόμενους καλύπτεται από σύμβαση, δηλαδή κάπου μεταξύ του 40-50% του συνόλου των εργαζομένων». Πρόσθεσε πως αποτελεί υποχρέωση της κυβέρνησης σύμφωνα με την Οδηγία για τους Κατώτατους Μισθούς «ώστε τουλάχιστον το 80% των εργαζομένων της χώρας να καλύπτεται με συλλογική σύμβαση».

Συναφώς με τα ανωτέρω, σημείωσε ότι καθοριστικής σημασίας ζήτημα είναι και η επέκταση της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής «ώστε να καλύψει όλους τους μισθωτούς της χώρας και να αποδίδεται με βάση τη φιλοσοφία και την αποστολή της που είναι η αποκατάσταση της αγοραστικής δύναμης των μισθών».

Σε άλλο ζήτημα, ανέφερε πως χρειάζονται θεσμικά μέτρα που να υποχρεώνουν τους εργοδότες να εφαρμόζουν τα συμφωνηθέντα των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, με ένα τέτοιο μέτρο, όπως είπε, να αποτελεί η Πρόταση Νόμου του ΑΚΕΛ για την Επέκταση της Εφαρμογής των Κλαδικών Συμβάσεων που είναι ήδη κατατεθειμένη στη Βουλή, η οποία δίνει τη δυνατότητα στον αρμόδιο υπουργό να επεκτείνει με διάταγμα τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις σε οποιοδήποτε συναφή κλάδο, περιοχή, επαρχία, επαγγελματική κατηγορία ή επιχείρηση.

Εν συνεχεία, ο κ. Στεφάνου χαρακτήρισε ως μια από τις πιο διαδεδομένες τακτικές εργοδοτών για υπόσκαψη των δικαιωμάτων των εργαζομένων την υπαγωγή τους σε καθεστώς αγοράς υπηρεσιών αντί μισθωτού. Εκανε λόγο για «φαινόμενο της ψευδούς αυτοαπασχόλησης που παίρνει ραγδαίες διαστάσεις στον τόπο μας ιδιαίτερα με τις νέες μορφές απασχόλησης, την τηλεργασία και τις ψηφιακές πλατφόρμες».

Είπε ότι το ΑΚΕΛ έχει ήδη καταθέσει πρόταση νόμου στη Βουλή ώστε να θεσπιστεί νομικό πλαίσιο που να καθορίζει με επάρκεια και σαφήνεια τα χαρακτηριστικά που διέπουν την σχέση εργοδότη εργοδοτουμένου λαμβάνοντας υπόψη και τις νέες μορφές απασχόλησης, ώστε ανεξάρτητα από το τι δηλώνει ο εργοδότης, να κρίνεται αντικειμενικά αν υπάρχει σχέση μισθωτής εργασίας και ο εργοδότης θα έχει όσες υποχρεώσεις προκύπτουν από αυτή.

Συμπλήρωσε ότι με την ευκαιρία της εκστρατείας, το ΑΚΕΛ επεξεργάζεται μια νέα πρόταση για εισαγωγή ενός ισχυρού μηχανισμού με τον οποίο το κράτος θα ελέγχει ότι τα ατομικά συμβόλαια εργοδότησης δεν περιέχουν πρόνοιες που συγκρούονται με την εργατική νομοθεσία της Κύπρου και της ΕΕ ως προς τα δικαιώματα του εργαζόμενου.

«Η ανάπτυξη και η πρόοδος της χώρας μας δεν μετριέται μόνο με την κατάσταση της οικονομίας. Στην εξίσωση της προόδου περιλαμβάνουμε την ευημερία των ανθρώπων, την άνοδο του βιοτικού τους επιπέδου», κατέληξε.

Στον δικό του χαιρετισμό, ο ΓΓ της ΕΔΟΝ Σεβήρος Κούλας, είπε ότι η οργάνωση είναι παρούσα στην εκδήλωση αλλά και στην εκστρατεία του ΑΚΕΛ, διότι «η νέα γενιά, η δική μας γενιά, είναι η πρώτη που καλείται να ζήσει χειρότερα από αυτή των γονιών μας».

«Ενώ είμαστε μια γενιά όπου στην πλειοψηφία της διαθέτει υψηλότερο επίπεδο μόρφωσης και εξειδίκευσης από τις προηγούμενες και θεωρητικά δραστηριοποιείται σε μια πιο ανεπτυγμένη και μεγαλύτερη οικονομία, την ίδια στιγμή αδυνατεί να ικανοποιήσει βασικές ανάγκες που προηγούμενες γενιές, με πιο λίγα εφόδια το πετύχαιναν», είπε.

Και όλα αυτά, συνέχισε, σε μία χώρα που, οι νέοι άνθρωποι ακούν συνεχώς πως έχει από τους καλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης. Πως μειώνεται το δημόσιο χρέος. Πως ο πλούτος που παράγεται σε αυτή την χώρα, μεγαλώνει. «Δύσκολα βρίσκουν όμως κάποιον στην να τους απαντήσει το πιο σημαντικό ερώτημα: Που πάει ο πλούτος που παράγεται; Πως κατανέμεται αυτός ο πλούτος;», ανέφερε.

«Ο “οικονομικός παράδεισος” που οι κυβερνώντες μας περιγράφουν, δεν συμβαδίζει με τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες που εκτοξεύονται στην Κύπρο. Δεν συμβαδίζει με τις πραγματικότητες που βιώνει μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Δεν συμβαδίζει με το πόσες μέρες μένουν, μετά το τέλος του μισθού, για να βγει ο μήνας. Διότι δεν μπορούν να διερωτώνται κάποιοι γιατί δεν βλέπουν αυτή όλη την ανάπτυξη οι νέοι άνθρωποι, όταν το 40% των εργαζομένων στην Κύπρο αμείβεται με λιγότερα από 1.500 ευρώ μικτά τον μήνα, την ίδια στιγμή που το εισοδηματικά ψηλότερο 8% στην Κύπρο αύξησε τα ανώτατα όρια εισοδήματος του κατά 4.375 ευρώ. Ή όταν το 31,6% των νοικοκυριών των κατώτερα εισοδηματικών στρωμάτων, είχαν καθυστερήσεις σε δάνεια ή ενοίκια», πρόσθεσε.

«Θέλουμε να είναι αυτή η εκστρατεία ένας διάλογος με τους εργαζόμενους και ειδικότερα με τους νέους ανθρώπους, με στόχο να ακούσουμε και να εμπλουτίσουμε τις προτάσεις μας. Για να ενδυναμώσουμε τους αγώνες μας εντός και εκτός βουλής. Για να κερδίσουμε τα σύγχρονα εργατικά δικαιώματα. Για τον κόσμο της δουλειάς, για τους νέους, για αυτούς που έχουν περισσότερη ανάγκη για στήριξη. Για να στείλουμε ένα μήνυμα ότι το ΑΚΕΛ, η ΕΔΟΝ, το εργατικό κίνημα είναι εδώ για να κερδίσουμε ξανά όσα στέρησαν από τους εργαζόμενους», κατέληξε.