Σύμφωνα με το αμερικανικό δικαστήριο για το διεθνές εμπόριο (ITC), ο πρόεδρος δεν μπορεί να επικαλείται τον νόμο περί έκτακτης οικονομικής ανάγκης του 1977 –όπως έκανε ο κ. Τραμπ– προκειμένου να δικαιολογήσει τη χρήση προεδρικών εκτελεστικών διαταγμάτων για την επιβολή τελωνειακών δασμών, ώστε «να επιβάλλει απεριόριστους επιπρόσθετους δασμούς σε αγαθά από σχεδόν όλες τις χώρες», όπως αναφέρει η απόφασή του, έκτασης 49 σελίδων, την οποία συμβουλεύτηκαν το Γαλλικό Πρακτορείο και το Γερμανικό Πρακτορείο.
Σύμφωνα με τους δικαστές, τα εκτελεστικά διατάγματα της 2ης Απριλίου, με τα οποία επιβλήθηκαν οι δασμοί κατ’ ελάχιστον 10% στο σύνολο των εισαγόμενων προϊόντων και ως και 50% ανάλογα με τη χώρα προέλευσης, «υπερβαίνουν τις εξουσίες που έχουν δοθεί στον πρόεδρο στο πλαίσιο του νόμου IEEPA (σ.σ. επιτρέπει ανάληψη δράσης σε περίπτωση που διαπιστωθεί κατάσταση έκτακτης οικονομικής ανάγκης) για τη ρύθμιση των εισαγωγών μέσω της χρήσης τελωνειακών δασμών».
Σε γραπτή γνωμοδότηση που συνοδεύει την απόφαση, ένα από τα μέλη του δικαστηρίου, που δεν κατονομάζεται, επισήμανε ότι η παραχώρηση «απεριόριστης» εξουσίας στον πρόεδρο ως προς τους τελωνειακούς δασμούς συνεπάγεται «αποκήρυξη» της δυνατότητας της νομοθετικής εξουσίας για αυτό, παραχώρησή της στην εκτελεστική, κάτι που αντίκειται προς το Σύνταγμα των ΗΠΑ.
Ο νόμος IEEPA επιτρέπει στον πρόεδρο να αποφασίζει «απαραίτητα οικονομικά μέτρα» ή να επιβάλλει οικονομικές κυρώσεις για «την αντιμετώπιση ‘εξαιρετικής και ασυνήθιστης’ απειλής», εξήγησε το δικαστήριο.
ΠΗΓΗ: Protothema.gr
