Πότε ακριβώς όμως το χειροκρότημα απέκτησε τον ρόλο του ως ένδειξη επιδοκιμασίας; Στη Βίβλο περιλαμβάνονται κάποιες σχετικές αναφορές, ενώ πιστεύεται ότι και οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν ανάλογες συνήθειες.
Η πρακτική του χειροκροτήματος εμφανίζεται έντονα στην αρχαία Ρώμη και την αρχαία Ελλάδα.
- Στην αρχαία Ρώμη, οι θεατές σε θεάματα και παραστάσεις χειροκροτούσαν, χτυπούσαν τα πόδια ή κουνούσαν τις άκρες των ρόμπων τους για να δείξουν επιδοκιμασία.
- Οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες, όπως ο Νέρωνας, πλήρωναν ομάδες επαγγελματιών “χειροκροτητών” (claque) για να ενθαρρύνουν το κοινό και να κάνουν παραστάσεις να φαίνονται πιο δημοφιλείς.
- Στην αρχαία Ελλάδα, αν και δεν υπάρχει τόσο έντονη καταγραφή του χειροκροτήματος, υπήρχαν μορφές δημόσιας επιδοκιμασίας, όπως φωνές ή κινήσεις. Οι θεατρικοί αγώνες στις Διονυσιακές γιορτές είχαν και “ψήφο” του κοινού για τον καλύτερο συγγραφέα ή έργο.
Το χειροκρότημα είναι απλό, ηχηρό και δεν χρειάζεται λέξεις. Είναι ένας μη λεκτικός τρόπος επικοινωνίας, γι’ αυτό και έχει διατηρηθεί στον χρόνο και χρησιμοποιείται σχεδόν σε κάθε κουλτούρα του κόσμου.