Άφωνοι οι επιστήμονες μετά την ανακάλυψη χιλιάδων οργανισμών που ευδοκιμούν σε βάθος 9,6 χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού

Αυτή η ανακάλυψη είναι σχεδόν 25% βαθύτερα από οποιαδήποτε προηγούμενη καταγραφή τέτοιων ζώων. Ενώ τα περισσότερα ζώα τρέφονται καταναλώνοντας οργανική ύλη, οι ερευνητές έμειναν έκπληκτοι διαπιστώνοντας ότι αυτά τα πλάσματα αντλούν ενέργεια από χημικές ουσίες. Αυτή η διαδικασία είναι γνωστή ως χημειοσύνθεση.

«Αυτό που κάνει την ανακάλυψή μας πρωτοποριακή δεν είναι μόνο το μεγαλύτερο βάθος, είναι ο εκπληκτικός πλούτος και η ποικιλία της χημειοσυνθετικής ζωής που παρατηρήσαμε», δήλωσε ο Μενγκράν Ντου, ένας από τους συγγραφείς της έρευνας. «Σε αντίθεση με απομονωμένες ομάδες οργανισμών, αυτή η κοινότητα ευδοκιμεί σαν μια ζωντανή όαση στην απέραντη έρημο του βυθού», συμπλήρωσε.

Σύμφωνα με την Daily Mail, οι κοινότητες ζώων, που κυριαρχούνται από σωληνόμορφους σκώληκες και όστρακα, εντοπίστηκαν κατά τη διάρκεια σειράς καταδύσεων με επανδρωμένο υποβρύχιο στον πυθμένα των τάφρων Κουρίλ-Καμτσάτκα και Αλεούτιων Νήσων. Αυτά τα πλάσματα τρέφονται με υγρά πλούσια σε υδρόθειο και μεθάνιο που αναβλύζουν από τον βυθό, σε ένα σκοτεινό και παγωμένο περιβάλλον όπου δεν φτάνει το ηλιακό φως. Ορισμένα θαλάσσια ζώα έχουν εντοπιστεί σε ακόμα μεγαλύτερα βάθη, σχεδόν 11.000 μέτρα κάτω από την επιφάνεια, στην τάφρο των Μαριανών του Ειρηνικού. Ωστόσο, αυτά δεν τρέφονται με χημικές ουσίες.

Στη νέα έρευνα, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν το υποβρύχιό τους, με το όνομα Fendouzhe, για να καταδυθούν στη λεγόμενη αδαλική ζώνη (hadal zone). Η αδαλική ζώνη είναι το σημείο όπου μια από τις τεράστιες τεκτονικές πλάκες που σχηματίζουν τον φλοιό της Γης ολισθαίνει κάτω από μια γειτονική πλάκα, σε μια διαδικασία που ονομάζεται καταβύθιση. «Το θαλάσσιο περιβάλλον εκεί κάτω χαρακτηρίζεται από κρύο, απόλυτο σκοτάδι και έντονη τεκτονική δραστηριότητα», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Σιαοτόνγκ Πενγκ. Αυτό το περιβάλλον, όπως είπε ο Πενγκ, φιλοξενεί «τις βαθύτερες και εκτενέστερες χημειοσυνθετικές κοινότητες που είναι γνωστό ότι υπάρχουν στον πλανήτη μας».

Η τάφρος Κουρίλ-Καμτσάτκα εκτείνεται περίπου 2.900 χιλιόμετρα, ανοιχτά των νοτιοανατολικών ακτών της χερσονήσου Καμτσάτκα. Η τάφρος Αλεούτιων Νήσων εκτείνεται περίπου 3.400 χιλιόμετρα, ανοιχτά των νότιων ακτών της Αλάσκας και των Νήσων Αλεούτιων. Τα νέα οικοσυστήματα που παρατηρήθηκαν κυριαρχούνται από δύο είδη ζώων που τρέφονται με χημικές ουσίες, σωληνόμορφους σκώληκες με κόκκινο, γκρι ή λευκό χρώμα, μήκους περίπου 20-30 εκατοστών και λευκά όστρακα μήκους έως 23 εκατοστών. Ορισμένα από αυτά φαίνεται να είναι άγνωστα είδη, σύμφωνα με τον Ντου.

«Ακόμα και ζώντας σε τόσο ακραίο περιβάλλον, αυτοί οι οργανισμοί βρήκαν τον τρόπο να επιβιώσουν και να ευημερήσουν», είπε ο Ντου. Στα οικοσυστήματα αυτά βρέθηκαν και ζώα που δεν τρέφονται με χημικές ουσίες αλλά με οργανική ύλη και νεκρούς θαλάσσιους οργανισμούς που κατεβαίνουν από τα ανώτερα στρώματα, όπως θαλάσσιες ανεμώνες, σκώληκες κουτάλας και ολοθούριοι.

Ο Ντου, επικεφαλής επιστήμονας της αποστολής, περιέγραψε την εμπειρία της επίσκεψης σε αυτή τη μακρινή υδάτινη σφαίρα. «Η κατάδυση με το υποβρύχιο ήταν μια εξαιρετική εμπειρία – σαν ένα ταξίδι στον χρόνο», είπε. «Κάθε κάθοδος με μετέφερε σε ένα νέο βασίλειο των βαθέων υδάτων, σαν να αποκαλύπτω έναν κρυμμένο κόσμο και να ξετυλίγω τα μυστήριά του», συμπλήρωσε.

Η μελέτη δείχνει πώς η ζωή μπορεί να ευδοκιμήσει σε μερικές από τις πιο ακραίες συνθήκες στη Γη – και ενδεχομένως πέρα από αυτήν. «Αυτά τα ευρήματα επεκτείνουν το όριο βάθους των χημειοσυνθετικών κοινοτήτων στη Γη. Μελλοντικές έρευνες πρέπει να επικεντρωθούν στο πώς αυτά τα πλάσματα προσαρμόζονται σε τόσο ακραία βάθη», δήλωσε ο Πενγκ. «Προτείνουμε ότι παρόμοιες χημειοσυνθετικές κοινότητες μπορεί επίσης να υπάρχουν σε εξωγήινους ωκεανούς, καθώς χημικές ουσίες όπως το μεθάνιο και το υδρογόνο είναι συνηθισμένες εκεί», ανέφερε χαρακτηριστικά.