Ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από την Αναγέννηση Δερύνειας αναφέρεται στο ιστορικό κείμενο του Γιώργου Στεφανίδη.
Αναλυτικά:
«H Αναγέννηση Δερύνειας έχει τη δική της ιστορία στο κυπριακό ποδόσφαιρο. Την 1η Δεκεμβρίου 1920 στάλθηκε στη Διοίκηση Αμμοχώστου αίτημα υπογεγραμμένο από 20 άτομα για την ίδρυση συλλόγου υπό την επωνυμία «Αναγνωστήριον η Ομόνοια». Ήταν ένα ιστορικό γεγονός. Το μεγάλο όραμα του δασκάλου Ελευθέριου Ιακώβου Μοντάνιου έγινε πραγματικότητα και ο νεοϊδρυθείς σύλλογος έμελλε να διαδραματίσει τον σημαντικότερο ρόλο στην πολιτική, πολιτιστική και κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη της Δερύνειας. «Συνέστη εν Δερυνεία και υφίσταται από της πρώτης Δεκεμβρίου 1920 Αναγνωστήριον εν Δερυνεία υπό την επωνομασίαν η “Ομόνοια”. Σκοπός τούτου είναι η ηθική και πνευματική προαγωγή των μελών αυτού μεθ’ αρμονικής προς ταύτα σωματικής διαπλάσεως». Αυτά είναι τα δύο πρώτα άρθρα του πρώτου καταστατικού, το οποίο σώζεται μέχρι σήμερα. Χρώματα του συλλόγου καθιερώθηκαν το πράσινο και το άσπρο που συμβολίζουν την ομόνοια και την ελπίδα και έμβλημα ο ανατέλλων ήλιος. Στη δεκαετία του ’30, παρά τις πολύ δύσκολες κοινωνικο-οικονομικές, αλλά και πολιτικές συνθήκες που επικρατούσαν στην Κύπρο, η Ομόνοια Δερύνειας δημιούργησε ομάδες στίβου, βόλεϊ (ένα άθλημα το οποίο ολόκληρη η Δερύνεια λατρεύει) και ποδοσφαίρου, το οποίο αγαπά. Λόγω όμως της γειτνίασης της Δερύνειας με την πόλη της Αμμοχώστου, όπου πολλοί νέοι πήγαιναν να μάθουν μία τέχνη χωρίς να παίρνουν μισθό, άλλοι πήγαιναν ως μαθητές στο Γυμνάσιο και άλλοι ως εργάτες στο λιμάνι, στο σιδηρόδρομο ή στις οικοδομές μετέφεραν πίσω στη Δερύνεια και τις νέες συνήθειες. Έτσι διαδόθηκε και το άθλημα του ποδοσφαίρου. H πρώτη επίσημη ομάδα ποδοσφαίρου της Ομόνοιας Δερύνειας παίζοντας με ομοιόμορφες φανέλες εμφανίστηκε μεταξύ 1929 και 1930, διαδεχόμενη την ομάδα των «Ατρόμητων», οπότε και αρχίζει να δίνει επίσημες συναντήσεις με τα γύρω χωριά. Από τότε άρχισε η ανάπτυξη και δημιουργήθηκε μια πανίσχυρη ομάδα στην περιοχή. Στα πρακτικά του σωματείου σώζεται η πρώτη ομάδα του 1934 την οποία αποτελούσαν οι: Θεμιστοκλής Χατζησωτήρης (τερματοφύλακας), Γεώργιος Πέτρου Ράχας, Πετρής Πετρίδης (οπισθοφύλακες), Ανδρέας Ζαννούπας, Γεώργιος Ζαννούπας, Κουμής Νικολουδκιού (μέσοι) και οι επιθετικοί Αλέξανδρος Ελευθερίου, Σίμος Μιχαήλ, Αδάμαντος Κουμής, Θεορής Νικολή, Ανδρέας Ιωάννου. Παρά τις δύσκολες συνθήκες, το Αναγνωστήριον η Ομόνοια άρχισε να δημιουργεί. Ξεκίνησε να καλλιεργείται ιδιαίτερα ο στίβος, το ποδόσφαιρο, αλλά και η πετόσφαιρα. Η ομάδα ποδοσφαίρου της Ομόνοιας διακρινόταν στα τοπικά πρωταθλήματα, που διεξάγονταν στην επαρχία Αμμοχώστου. Το γήπεδο της ομάδας ήταν αρχικά η αυλή του Δημοτικού Σχολείου και στη συνέχεια δημιουργήθηκε κανονικό γήπεδο κοντά σε αυτό. Στήθηκαν ξύλινες εστίες (πόρτες) και εκεί προπονούνταν οι ποδοσφαιριστές της ομάδας. Πολλές ήταν οι ποδοσφαιρικές συναντήσεις που διεξάγονταν και οι ποδοσφαιριστές της Δερύνειας μετέβαιναν στα γύρω χωριά κυρίως με ποδήλατα. Η τροπαιοθήκη του συλλόγου άρχισε να γεμίζει με τρόπαια από τις επιτυχίες. Από τις τάξεις του συλλόγου άρχισαν να ξεπηδούν αξιόλογοι παίκτες όπως οι Πιερής Νικολάου, Νίκος Βωνιάτης, Ανδρέας Χειμώνας, Ανδρέας Πασχάλη Φώκκης, Γιαννής Χατζηανδρέου, Γεώργιος Χατζηανδρέου, Ανδρέας Χατζηανδρέου και Μήτσιος Πραστίτης, οι οποίοι έπαιξαν στη Νέα Σαλαμίνα στη δεκαετία του ‘50 και οι Μαυρίκιος Άσπρου, Μιχαλάκης Ιωάννου Σιαήλης και Δημητράκης Σιαπάνης Σιαήλης, που έπαιξαν κυρίως τη δεκαετία ‘60 στην Ανόρθωση. Το 1955 ο σύλλογος μετονομάστηκε σε «Μορφωτικός Σύλλογος Αναγέννηση Δερύνειας», όμως διατήρησε το ίδιο έμβλημα και τα ίδια χρώματα. Με την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, στις 16 Αυγούστου 1960, το ποδόσφαιρο στην Κύπρο μπήκε σε νέα φάση και βρήκε την Αναγέννηση Δερύνειας να συμμετέχει στο αγροτικό πρωτάθλημα της ΕΠΟΑ Αμμοχώστου. Το 1971 κατέκτησε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο και το 1972 εντάχθηκε στη δύναμη της ΚΟΠ ως ομάδα Γ’ Κατηγορίας.
Ιστορική άνοδος
Μετά από μεγάλη προσπάθεια ανέβηκε στη Β’ Κατηγορία την περίοδο 1981-82 και με την έλευση του προπονητή Πέταρ Κάμενοφ το καλοκαίρι του 1985 άρχισε η δημιουργία μιας σπουδαίας ομάδας, η οποία έθεσε ως στόχο την άνοδο στην Α’ Κατηγορία. Ο στόχος υλοποιήθηκε την περίοδο 1986-87 στην τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος, όταν πήρε τη δεύτερη θέση και η Δερύνεια γνώρισε μοναδικές στιγμές από τους πρωτοφανείς πανηγυρισμούς. Φέτος συμπληρώνονται 30 χρόνια από τότε που αγωνίστηκε στην Α’ Κατηγορία. Η Αναγέννηση είχε προπονητή τον Βούλγαρο Σεργκέι Γιόντσεφ και ενισχύθηκε με δύο αξιόλογους Βούλγαρους παίκτες τον Νικολάι Αράποφ (αγωνίστηκε με την Εθνική Βουλγαρίας στο Μουντιάλ του Μεξικού το 1986) και τον εντυπωσιακό κοντόσωμο Νικολάι Ρούσεφ. Μέχρι την 5η αγωνιστική η ομάδα είχε ισάριθμες ήττες.
Έχει επέτειο
Στις 21 Νοεμβρίου 1987 αναγεννήθηκε κυριολεκτικά στη Λάρνακα και επικράτησε με 2-1 της Αλκής. Οι ποδοσφαιριστές του Γιόντσεφ έπαιξαν με δύναμη και πάθος και έδειξαν πολλές αρετές. Αύριο συμπληρώνονται 30 χρόνια από την πρώτη νίκη της Αναγέννησης Δερύνειας στο πρωτάθλημα Α’ Κατηγορίας και αξίζει τον κόπο να θυμηθούμε αυτό το ιστορικό παιχνίδι. Η Αναγέννηση στο πρώτο ημίχρονο παρουσίασε τις προθέσεις της παίζοντας στα ίσα την Αλκή. Είχε για κορυφαίο παίκτη της τον τερματοφύλακα Γαβριήλ που στις δύσκολες στιγμές έδειξε ετοιμότητα και αποφασιστικότητα. Ο Ρούσεφ δημιούργησε το γκολ της ισοφάρισης και πέτυχε το γκολ της νίκης. Πολύ καλός ήταν ο αμυντικός Αράποφ, αλλά και ο Σιαπύρος. Η Αλκή μετά το γκολ που πέτυχε νωρίς στον αγώνα έδειξε άσχημο αγωνιστικό πρόσωπο παρουσιάζοντας αδυναμίες σε όλες τις γραμμές της. Ωστόσο, είχε ευκαιρίες για να κερδίσει, αλλά βρήκε απέναντί της τον σπουδαίο τερματοφύλακα της Αναγέννησης. Το σκορ άνοιξε η Αλκή στο 9’ με τον Μανόλοφ. Στο 14’ ο Ρούσεφ έκανε σέντρα από δεξιά και ο Ζάνης με γυριστή κεφαλιά ισοφάρισε σε 1-1 και στο 28’ ο Ρούσεφ έγινε κάτοχος της μπάλας λίγο κάτω από τη μεσαία γραμμή, προχώρησε και με δυνατό σουτ από 35 μέτρα αιφνιδίασε τον τερματοφύλακα της Αλκής, Σαΐττη. Την ιστορική νίκη χαιρέτισε και ο πρόεδρος του συλλόγου, Ανδρέας Ρούσος, λέγοντας: «Ήταν καιρός να κερδίσουμε. Παίξαμε αρκετά καλά και τα καταφέραμε. Συγχαρητήρια στους ποδοσφαιριστές και την τεχνική ηγεσία».
Αλκή: Σαΐττης, Παναγή, Παναγιώτου, Στάσος, Τισιάνσκι, Μαππούρας, Λεωνίδου (46’ Αντωνίου), Τσαγγάρης, Μανόλοφ, Ν. Λεωνίδου, Χρυσοστόμου (71’ Νικολάου).
Αναγέννηση: Γαβριήλ, Βιολάρης, Γιαννακού, Κρασάς, Αράποφ, Μιχαήλ, Ζάνης, Ριαλάς, Αδάμου, Ρούσεφ, Σιαπύρος (72’ Κεφάλας).
Η Αναγέννηση Δερύνειας υποβιβάστηκε στο τέλος, όμως αποχαιρέτησε την Κατηγορία με το κεφάλι ψηλά. Οι ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στην ιστορική αυτή χρονιά ήταν οι: Αδάμος Αδάμου, Νικολάι Αράποφ, Τάσος Μπέης, Πανίκος Χριστοδούλου «Σιαπύρος», Γαβριήλ Γαβριήλ, Σωτήρης Χάμπου, Σωτήρης Κεφάλας, Αιμίλιος Κέρμανος, Ανδρέας Κλεάνθους «Ταρζάς», Κώστας Κρασιάς, Γιαννάκης Κρικέλας, Κόκος Μιχαήλ, Ανδρέας Πασχάλης «Φώκκης», Θωμάς Ριαλάς, Νικολάι Ρούσεφ, Ιάκωβος Ρούσος, Χριστάκης Βιολάρης, Χρίστος Γιαννακού και Κόκος Ζάνης. Έκτοτε, ο σύλλογος αγωνίστηκε στην Α’ Κατηγορία άλλες έξι φορές και μόνο σε μία περίπτωση μπόρεσε να παραμείνει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Την περίοδο 1995-96 ανέβηκε στην Α’ Κατηγορία, όπου αγωνίστηκε μέχρι την περίοδο 1997-98 όταν υποβιβάστηκε.
Αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Κύπρου στη Β’ Κατηγορία δύο φορές τις περιόδους 1998-99 και 2002-03. Φέτος συμμετέχει στη Β’ Κατηγορία έχοντας στόχο να επιστρέψει άμεσα στους «μεγάλους» και δείχνει ικανή να το πετύχει».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Εορτολόγιο 27 Δεκεμβρίου: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις