Γαβριήλ: «Εάν υπάρχει κάποιος στην Κύπρο που θεωρεί ότι κατέχει…»

Αναλυτικά η συνέντευξη του Κύπριου προπονητή στην ιστοσελίδα του ΕΣΑΚΕ: – Τι κρατάτε σε προσωπικό επίπεδο από την φετινή αγωνιστική χρονιά μέχρι τώρα; «Με χαροποιεί το γεγονός ότι άλλαξα παραστάσεις και εικόνες, ήμουν αρκετά χρόνια σε διαφορετικές λίγκες και παρόλο που είχα την ευλογία να κοουτσάρω σαν πρώτος προπονητής για δέκα χρόνια σε διοργανώσεις της FIBA δεν είναι το ίδιο να δίνεις κάθε εβδομάδα δύσκολο αγώνα στην ελληνική λίγκα. Σε κρατάει σε εγρήγορση, αγωνίζεσαι κάθε εβδομάδα ενάντια σε καταπληκτικούς προπονητές με υψηλό μπασκετικό δείκτη και η πρόκληση και μόνο σε εξιτάρει σε τέτοιο βαθμό που γίνεσαι πιο παραγωγικός και δημιουργικός σε ημερήσια βάση. Το πιο σημαντικό, όμως, για μένα και αυτό που κρατάω περισσότερο, είναι η καθημερινότητα με τους συνεργάτες μου που ήταν όλοι καταπληκτικοί άνθρωποι και επαγγελματίες. Αυτό έκανε πιο εύκολο το έργο μας και ακόμα ευκολότερο το έκαναν οι χαρακτήρες των παικτών μας. Είχαμε πραγματικά εξαιρετικά παιδιά στην ομάδα φέτος, καταφέραμε και φτιάξαμε ένα σύνολο με coachable παίκτες, έβαζαν πραγματικά το “εγώ” κάτω από το “εμείς” , Έλληνες και ξένοι. Έτσι να είμαστε δεμένοι μέχρι τέλους όσοι και να μείναμε στην ομάδα και παρόλες τις δυσκολίες που συναντήσαμε. Οι Έλληνες παίκτες με εντυπωσίασαν, οι μεγαλύτεροι (ηλικιακά) με βοήθησαν πολύ να καταλάβω την λίγκα και στο γήπεδο ήταν στρατιώτες, βοηθώντας πάντοτε και τους ξένους να αντιληφθούν την ελληνική νοοτροπία και τον τρόπο παιχνιδιού μας αλλά και την σκληρή μου στάση καμία φορά απέναντι τους. Οι δε νεότεροι, πολλοί από αυτούς τρυπήσαν το ταβάνι τους και υπό προϋποθέσεις μπορούν πραγματικά να σταθεροποιηθούν στην λίγκα ως πρωταγωνιστές. Υπήρχε αλληλοσεβασμός με τους παίκτες μου, αλλά και τους συνεργάτες μου παρόλο που υπήρχαν και δύσκολες μέρες και αυτό που πραγματικά λυπάμαι είναι που δεν θα μπορέσω να βρίσκομαι στο γήπεδο αυτές τις μέρες μαζί τους για να συνεχίσουμε το έργο μας. Ήταν τιμή μου και όσοι με γνωρίζουν ξέρουν ότι δεν έχω ανάγκη να χαϊδέψω τα αυτιά κανενός. Ήταν πραγματικά τιμή μου που εργάστηκα στον Πανιώνιο Su Casa, επειδή σέβομαι την ιστορία του, τους αγώνες που έγιναν να ορθοποδήσει ο σύλλογος στους δύσκολους καιρούς, αλλά και το ότι με όλα αυτά που πέρασε η ομάδα, με “φάρο” το βαρύ όνομα που φέρει, καταφέρνει να βρίσκεται στην Α1 και να κρατιέται, έστω με νύχια και με δόντια . Ευελπιστώ πραγματικά να δημιουργηθούν συνθήκες τέτοιες, ώστε στο μέλλον να μεγαλουργήσει, ειδικά εάν συνδυαστεί αυτό με την επιστροφή στο “Αρτάκης” θα είναι ότι καλύτερο. Όσοι αγαπάνε πραγματικά την ομάδα και είναι κομμάτι της ζωής τους όπως λένε είμαι σίγουρος ότι κατά βάθος καταλαβαίνουν ότι χρειάζεται να μείνουν κοντά και με θετική διάθεση να βοηθήσουν να περάσει την δύσκολη αυτή περίοδο που βρίσκεται και να επανέλθει στις επιτυχίες. Το ξαναείπα παλαιότερα και θα το ξαναπώ… Ο Πανιώνιος Su Casa είναι ο κόσμος του, όλοι οι άλλοι είμαστε περαστικοί. Ευχαριστώ την διοίκηση που με εμπιστεύτηκε, τους συνεργάτες μου και τους καλαθοσφαιριστές μας που με ανέχτηκαν μέσα στην χρόνια και ιδιαίτερες ευχαριστίες θέλω να δώσω στους Γιώργο Σκαραφίγκα, Χρήστο Κουτσούμπα, Τάσο Στουγιαννούδη, Γιάννη Θεοδοσίου στον Μάκη τον ικανότατο φυσιοθεραπευτή μας στον εξαιρετικό Θανάση Δούνη και τον Χρήστο Χριστοδούλου την ζωντανή ιστορία της ομάδας αλλά και στον συμπαθέστατο φίλο Άκη τον φροντιστή μας που αγαπάει την ομάδα όσο λίγοι και πονούσε 2 φορές τις δύσκολες μέρες και από την άλλη χαιρότανε περισσότερο με της επιτυχίες μας. Ευχαριστίες επίσης στην Άννα Σαγιάκου την γραμματέα της ομάδας και τον Σταύρο Μπαρπαρούση και τους συνεργάτες του Δημήτρη Ρακόπουλο και Κώστα Γιαταγάνα, που ήταν οι αφανείς ήρωες για να μπορέσει η ομάδα να έχει εύρυθμη λειτουργία στην καθημερινότητα της και να έχει την κατάλληλη προβολή. Τέλος, ευχαριστώ τους αγνούς φιλάθλους της ομάδας για την υποστήριξη τους φέτος και να ξέρουν πως καταλαβαίνω κατά καιρούς την πικρία τους και το θυμό τους, νομίζω είχαμε όμορφες στιγμές μετά από νίκες με αποκορύφωμα την επίσκεψη τους στο αεροδρόμιο μετά την νίκη επί του Άρη στο “Αλεξάνδρειο”». – Ιστορικές ομάδες με τεράστια διαδρομή στο ελληνικό μπάσκετ, φέτος μάχονται για την παραμονή τους. Πως σας φάνηκε η ανταγωνιστικότητα και η ποιότητα του πρωταθλήματος; «Είναι ξεκάθαρα λυπηρό να βλέπω ομάδες με την ιστορία του Άρη του ΠΑΟΚ να δυσλειτουργούν. Και δεν μιλάω για την φετινή χρονιά αλλά εδώ και αρκετά χρόνια, συμβαίνει αυτό. Δεν είμαι εδώ να επιρρίψω ευθύνες δεν είναι και η δουλειά μου άλλωστε, αλλά αυτό που έχω να πω είναι ότι τα λάθη πληρώνονται δεν γίνεται να μην πληρώσεις κάποτε τα λάθη σου, είναι ενάντια στην φύση. Έγιναν πολλά στις δυο αυτές ομάδες και ο κόσμος τα γνωρίζει καλύτερα από μένα, εγώ δεν θα ξεχάσω όταν ήμουν φοιτητής το 1995 στην Θεσσαλονίκη και στον Άρη τρέχανε από τότε για ρύθμιση χρεών! Πως να μην φωνάζει ο κόσμος που αγαπάει αυτές τις ομάδες και τις ακολουθεί όλη του την ζωή; Το να φωνάζω φυσικά δεν δικαιολογεί να απαξιώνω, να βρίζω, να το παίζω ξερόλας και να δυσκολεύω το έργο της ομάδας μου ,αφού την αγαπάω, όπως λέω, μιλάω γι αυτούς που αγαπάνε την ομάδα πραγματικά, έχουν κάποιο επίπεδο σαν άνθρωποι και κάποια στιγμή κουράστηκαν να βλέπουν για δεκαετίες την αγαπημένη τους ομάδα να παραπαίει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Για μένα λύσεις υπάρχουν, πρέπει να διαχωρίσουμε κάτι, το να παρουσιάζονται μεσσίες συνεχώς που θέλουν να χρησιμοποιήσουν τον εκάστοτε σύλλογο για προθάλαμο στην πολιτικής η επαγγελματικής τους καριέρα μόνο κακό κάνει και το βλέπουμε αρκετά χρόνια αυτό. Από την άλλη είδαμε μεγάλες ομάδες όπως την ΑΕΚ και τον Πανιώνιο να πέφτουν κατηγορίες με την ΑΕΚ εντέλει να επιστρέφει δυνατή. Πήρε κύπελλα, πήρε Ευρωπαϊκό και προσπαθεί (χωρίς επιτυχία ακόμα αλλά θα γίνει κι αυτό) να συνδυάσει το παιδομάζωμα με τον πρωταθλητισμό. Οι ομάδες πρέπει να κατευθύνουν τους νεότερους παράγοντες στο σωστό δρόμο με σκοπό την σωστή λειτουργία της ομάδας. Με το να υπάρχουν άτομα παρά τω προέδρω και να λένε “ναι” σε όλα μόνο κακό γίνεται και μιλάω για όλες τις ομάδες, τα παραδείγματα είναι πολλά. Θα πρέπει να στελεχωθούν με άτομα με την κατάλληλη τεχνογνωσία στο πως η ομάδα, εφόσον έχει τον κόσμο ακόμη που την ακολουθεί, θα επωφεληθεί οικονομικά αλλά και αγωνιστικά, να δημιουργηθούν “τιμς” με σκαουτερς με επικεφαλή τον προπονητή και τους συνεργάτες του έτσι ώστε να βρίσκουν τους κατάλληλους παίκτες από Αμερική, κατηγορίας “Mike James” για παράδειγμα, έτσι ώστε να μπορούν να έχουν και οικονομικό όφελος, βάζοντας οικονομική ρήτρα σε περίπτωση που προκαλέσει το ενδιαφέρον από πιο εύρωστες, οικονομικά, ομάδες. Στην Αμερική κάθε καλοκαίρι – εδώ και τέσσερα χρόνια που ταξιδεύω – έχω παρατηρήσει ότι εάν γίνει αυτό οργανωμένα, πολλές ομάδας θα επωφεληθούν σε βάθος χρόνου γιατί είναι ασύλληπτο το ποσά ταλέντα υπάρχουν στα “Summer leagues”. Με σωστό προγραμματισμό και συγκεκριμένο πλάνο-στόχους μπορεί η κάθε ομάδα να βγει από τον δύσκολο δρόμο. Εύχομαι ιστορικές ομάδες να βρουν την μπασκετική τους Ιθάκη και να δώσουν χαρά στους οπαδούς τους σύντομα. Για να μιλάμε για ανταγωνιστικότητα στο πρωτάθλημα πρέπει να μιλάμε για ανταγωνισμό για τον τίτλο, που δεν υπάρχει ή για μια θέση στην Ευρώπη, που θα αποφέρει και έσοδα (βλέπε 3 θέση για Ευρωλίγκα παλαιότερα). Εάν δεν αλλάξει αυτό δύσκολα θα μιλάμε για ενδιαφέρον στο πρωτάθλημα, το μόνο ενδιαφέρον θα είναι όπως και τώρα για το ποιες ομάδες θα πέσουν ή ακόμη και ποιοι νεαροί αθλητές θα ξεπεταχτούν. Οι αθλητές, όμως, χρειάζονται κίνητρα σε κάθε παιχνίδι, μεγάλοι, μικροί, για να μπορέσουν να αποδώσουν το 100% και να μένουν συγκεντρωμένοι στην προπόνηση. Ευελπιστώ και ‘γω να υπάρχει και ο Ολυμπιακός του χρόνου γιατί είναι λυπηρό και ζημιογόνο να λείπει από το πρωτάθλημα. Η ποιότητα σίγουρα έπεσε αλλά δεν παύουν οι Έλληνες προπονητές όπως προείπα να παρουσιάζουν εξαιρετικό κοουτσάρισμα και ανταγωνιστικές ομάδες με τα όπλα που διαθέτουν, όπως επίσης και να υπάρχουν αρκετοί καταπληκτικοί αθλητές νεότεροι, αλλά και παλαιότεροι που κοσμούν τα γήπεδα της EKO Basket League με την παρουσία τους». – Είστε ο δεύτερος τεχνικός από την Κύπρο που εργάζεται στην ΕΚΟ Basket League. Τι σημαίνει για έναν Κύπριο προπονητή να εργάζεται στο ελληνικό Πρωτάθλημα;