Ποδηλάτες, ανάμεσα τους και ανήλικα παιδιά, έπαιζαν τη ζωή τους κορώνα-γράμματα το βράδυ της Τρίτης 15/05 σε παρακαμπτήριο της Τσερίου στη Λευκωσία που οδηγεί στο ΓΣΠ.
Του Χαράλαμπου Ζάκου
Πιο συγκεκριμένα, περίπου 15 με 20 δικυκλιστές, ανάμεσα τους και παιδιά πήγαν για ποδηλασία στις 8 το βράδυ της Τρίτης στην Θεόφιλου Γεωργιάδη, ένας από τους πιο επικίνδυνους δρόμους της Λευκωσίας ακόμη και για να οδηγήσεις.
Για όσους γνωρίζουν την περιοχή μπορούν εύκολα να κατανοήσουν την επικινδυνότητα του εγχειρήματος τους. Ένας δρόμος χωρίς φωτισμό, με στροφές, ανηφόρες και λακκούβες στο οδόστρωμα.
Αφήνω πίσω το κυκλοφοριακό κομφούζιο που δημιούργησαν στο σημείο. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα, αλλά το πόσο εύκολα και με ποιανού την απόφαση και με ποια λογική επέλεξαν αυτή την οδό για ποδηλασία.
Η βλακεία δεν είναι άθλημα
Για καλή τους τύχη οι οδηγοί που βρέθηκαν στο σημείο κράτησαν την υπομονή τους και αρκετές φορές απλά σταμάτησαν τα αυτοκίνητα τους παρά να επιχειρήσουν να τους προσπεράσουν φοβούμενοι μην τους παρασύρουν με τα οχήματα τους, αφού αρκετοί προσπαθούσαν με τα ποδήλατα τους να αποφύγουν της λακκούβες και έτσι χωρίς προειδοποίηση βρίσκονταν στη μέση του δρόμου.
Οι ποδηλάτες έφεραν δικό τους φωτισμό και φωσφορούχα γιλέκα, κράνη και τα συναφή, αλλά ξέχασαν το πιο βασικό. Την υπευθυνότητα.
Δεν μπορείς να βάζεις παιδιά ή και ενήλικους να ποδηλατούν σε τέτοιους επικίνδυνους και σκοτεινούς δρόμους. Δεν μπορείς να θέτεις τη ζωή σου και των άλλων σε κίνδυνο επειδή μια ηλίθια ιδέα φάνηκε στο δικό σου μυαλό ως λογική.
Κανείς δεν θέλει να σκοτώσει κανένα
Και η απορία απλή. Ποιος σου έδωσε εσένα το δικαίωμα που πήρες αυτή την επικίνδυνη απόφαση, να φορτώσεις στη συνείδηση μου τον τραυματισμό ή και το θάνατο κάποιου συνανθρώπου μου;
Τι θα γινόταν αν στην ανηφόρα και στην στροφή ο οδηγός δεν μπορούσε να αποφύγει κάποιον ποδηλάτη λόγω διερχόμενου οχήματος στην αντίθετη λωρίδα που δεν θα μπορούσε να δει;
Ευτυχώς για καλή μας τύχη το βράδυ της Τρίτης κύλησε ομαλά, χωρίς να διαβάζουμε και πάλι για τραυματισμούς και θανάτους ψάχνοντας το γιατί. Και αυτό όχι επειδή το κάνατε εσείς με ασφάλεια, αλλά επειδή οι οδηγοί ενδιαφέρθηκαν περισσότερο για τη δική σας ζωή, απ’ ότι εσείς οι ίδιοι.
Οι ποδηλάτες έχουν δικαίωμα στη χρήση των δρόμων και τους σέβομαι. Σέβομαι όμως λίγο περισσότερο αυτούς που είναι υπεύθυνοι, που ενδιαφέρονται για τη σωματική τους ακεραιότητα, προσπαθώντας να κάνουν αυτό που τους αρέσει χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο τους ίδιους και τους άλλους.
Η ποδηλασία κάτω από τέτοιες συνθήκες δεν είναι άθλημα, ούτε αγάπη για τη ζωή. Εξάλλου ποιος μπορεί να αγαπά τη ζωή όταν την παίζει κορώνα-γράμματα σε ένα σκοτεινό δρόμο της Κύπρου;
Τον αθλητισμό κύριοι τι να τον κάνετε όταν στο τέλος είτε θα τραυματιστείτε, είτε θα σκοτωθείτε παίρνοντας τέτοιες ηλίθιες και ανώριμες αποφάσεις;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Διπλή κίτρινη προειδοποίηση για ισχυρές καταιγίδες - Πότε τίθεται σε ισχύ
• Έτσι εντοπίστηκε η σακούλα με τις σφαίρες στη Λεμεσό - Θα γίνει καταμέτρηση
• ExxonMobil: Προγραμματίζει νέες γεωτρήσεις σε τεμάχια 5 και 10 αρχές 2025
• Οδηγός κίνδυνος: Φόρτωσε με παλιοσίδερα το όχημα του και «έκοβε» βόλτες - Δείτε φωτογραφία
• Δύσκολες ώρες για παλαίμαχο ποδοσφαιριστή της Ομόνοιας - Έφυγε από την ζωή ο πατέρας του
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις