Χαιρετισμός του Κυβερνητικού Εκπροσώπου κ. Μάριου Πελεκάνου στις εκδηλώσεις μνήμης για τον Κύπριο ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου
Συνεδριακό Κέντρο Δήμου Κιλκίς
Έντιμε κύριε Υπουργέ Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Γιώργο Γιωργαντά,
Αξιότιμοι κύριοι Δήμαρχοι Κιλκίς και Λύσης,
Κύριε Γενικέ Γραμματέα της Παγκύπριας Ενιαίας Οργάνωσης Φοιτητών Θεσσαλονίκης,
Εκλεκτοί Προσκεκλημένοι,
Ελληνίδες, Έλληνες απ’ άκρη σ’ άκρη της γης,
Με ειλικρινή αισθήματα συγκίνησης αποδέχθηκα την πρόσκληση των αδελφοποιημένων Δήμων Κιλκίς και Λύσης να παραστώ και να χαιρετίσω τις καθιερωμένες ετήσιες εκδηλώσεις μνήμης προς τιμήν του Ηρωομάρτυρα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, Γρηγόρη Αυξεντίου.
Με αφορμή τις αξιέπαινες αυτές πρωτοβουλίες τα «άκρα του Ελληνισμού» συναντώνται και αναβιώνουν τις ρίζες και το ιστορικό μας παρελθόν, καλλιεργώντας περαιτέρω τους στενούς συναισθηματικούς δεσμούς και τις μεταξύ μας αδελφικές σχέσεις.
Οι εν λόγω εκδηλώσεις, μέρος των οποίων θα υλοποιηθεί στο ιστορικό Μουσείο-Φυλάκιο Ακρίτα, «Γρηγόρης Αυξεντίου», αδιαμφισβήτητα αποτελούν τιμή για τον Ελληνισμό της Κύπρου.
Έναν χώρο με βαρύνουσα σημασία, η δημιουργία του οποίου φωτίζει σελίδες από τη σύντομη μα τόσο περιεκτική ζωή του σταυραετού του Μαχαιρά, που υπηρέτησε με περηφάνια ως έφεδρος ανθυπολοχαγός τα ιερά τούτα μέρη. Επιπρόσθετα, οι ενέργειές σας, πέρα από πράξεις αγάπης και αλληλοεκτίμησης, διατηρούν ψηλά το άφθαστο σε μεγαλείο νόημα της θυσίας ενός θρυλικού ήρωα, που θα αποτελεί παντοτινά πρότυπο έμπρακτης φιλοπατρίας και αξιοπρέπειας.
Δεν μπορεί ποτέ ένας τόπος να μην ελευθερωθεί όταν κάθε παλληκάρι τρέχει να θυσιαστεί.
Με Αρετήν και Τόλμην, Πρώτος μεταξύ πρώτων, ο Γενναίος των γενναίων, Γρηγόρης Αυξεντίου, γίνεται στις 3 Μαρτίου 1957 εθνικό ολοκαύτωμα και καταλαμβάνει εξέχουσα θέση στο ηρωικό πάνθεο του κυπριακού έπους 1955-‘59.
«Στην εσχάτην ανάγκην θα αγωνιστώ και θα πεθάνω σαν Έλληνας αλλά ζωντανόν δεν θα με πιάσουν», γράφει ο Γρηγόρης Αυξεντίου στην αγαπημένη του Βασιλική. Ατρόμητος, ακλόνητος και αποφασισμένος παρέμεινε μέχρι θανάτου πιστός αγωνιστής της εθνικής και ταυτόχρονα της πανανθρώπινης ελευθερίας, τιμώντας με ανυπέρβλητο ηρωισμό τον όρκο του Έλληνα Αξιωματικού.
Εικοσιεννέα ετών ο Γρηγόρης, κι έγινε ένα με την ιδέα του Έθνους. Ταυτίστηκε σώμα και ψυχή με το Ευαγγέλιο και την Ελλάδα.
Η Αγία Γραφή και τα ψηλά ιδανικά του ελληνικού πνεύματος αποτέλεσαν γι’ αυτόν και τους συναγωνιστές αντάρτες του, πηγή δύναμης και έμπνευσης.
Εικοσιεννέα ετών ο Γρηγόρης, και καθαγίασε με το άγιο και τίμιο αίμα του την ιερή παρακαταθήκη της φυλής του, οδηγούμενος με αξιοπρέπεια στη θυσία, εκπληρώνοντας το υπέρτατο χρέος της Λευτεριάς!
Ολόκληρη η ανταρτική και εθνική του δράση αποτελεί μία αδιάλειπτη επικύρωση του ελληνικού του ήθους, μία μαρτυρία ευγένειας ψυχής και χαρακτήρα, ένας ηράκλειος άθλος εθνικής υπέρβασης, που δεν θα μπορούσε παρά να καταλήξει στο ολοκαύτωμα, έτσι όπως έγινε στον Μαχαιρά.
Γεννημένος στη Λύση το 1928, είχε γονείς τον Πιερή και την Αντωνού και μια μόνο αδελφή τη Χρυσταλλού Αυξεντίου-Σουρουλλά.
Φοίτησε στο Δημοτικό Λύσης, στο Γυμνάσιο Αμμοχώστου και στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών στην Κόρινθο.
Από την Αθήνα έγραφε στη μητέρα του: «Μη λυπάσαι μητέρα, που έφυγα από την αγκαλιά σου, γιατί βρίσκομαι τώρα στην αγκαλιά της Ελλάδας, της πιο στοργικής μάνας όλου του κόσμου, που είναι υλικά φτωχή, αλλά ψυχικά είναι η πλουσιότερη μάνα όλων των αιώνων».
Τρισευτυχισμένος υπηρετεί το ιδανικό του, φορώντας την τιμημένη στολή του Έλληνα Αξιωματικού, εδώ, στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα.
Το 1950, όταν σύσσωμος ο κυπριακός λαός αξιώνει ένωση Κύπρου-Ελλάδας, γράφει ενθουσιασμένος σ’ ένα φίλο του: «… Την Λευτεριά μας, το ιδανικό των ιδανικών μας, την υπέγραψα κι εγώ όχι μόνο στο χαρτί, μα φορώντας την τιμημένη στολή του Έλληνα φαντάρου και θα την υπογράψω οποιαδήποτε στιγμή το ζητήσει η Κύπρος μας με το αίμα μου». Η ένταξη του Αυξεντίου στην ΕΟΚΑ δεν ήρθε στη ζωή του ήρωα ως ένα τυχαίο και απομονωμένο γεγονός.
Ήταν αποτέλεσμα του ευγενούς αισθήματος πατριωτισμού, που καλλιέργησε από μικρός. Ο καημός της σκλαβωμένης Κύπρου σιγόκαιγε μέσα του και ήταν πάντα έτοιμος στο προσκλητήριο σάλπισμα του «Νυν υπέρ πάντων ο Αγών». Ολοκαυτώματα, τάφοι, βωμοί, είναι το βαρύ τίμημα της Λευτεριάς.
Ολοκαύτωμα έγινε και ο Αυξεντίου, προσφέροντας τον εαυτό του στον Ιερό Αγώνα της Κύπρου, όταν στις 3 Μαρτίου 1957 προδόθηκε, ενώ βρισκόταν στο κρησφύγετο.
Δέκα ώρες καθήλωσε τους Άγγλους και ξαναζωντάνεψε τον Λεωνίδα στις Θερμοπύλες με το ασύγκριτο «Μολών Λαβέ».
Η Ελληνική Ιστορία από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι και τις μέρες μας είναι γεμάτη από αγωνιστικά πρότυπα απλών, αλλά λαμπρών και σπουδαίων ανθρώπων, που μεγαλούργησαν και κατέκτησαν την αθανασία και την αιωνιότητα.
Σε αυτά συγκαταλέγεται και ο Σταυραετός του Μαχαιρά, που αποτελεί για την πατρίδα και την ιστορία αιώνιο έμβλημα ηρωισμού κι αυτοθυσίας – λαμπρό παράδειγμα για τις γενιές που θα έρθουν.
Ελληνίδες, Έλληνες απ’ άκρη σ’ άκρη της γης, σήμερα σε μια αντιηρωική εποχή, καταναλωτισμού, υλικών αγαθών και πολλαπλών προκλήσεων, όπου λείπουν τα πρότυπα, προβάλλει μπροστά μας αδήριτη ανάγκη να διαφυλάξουμε τα ιδανικά και τις αξίες, που θα διασφαλίσουν την εθνική μας επιβίωση.
Ο Γρηγόρης Αυξεντίου, αλλά και γενικότερα η γενιά του 55’-‘59, την οποία τιμούμε με περισσή υπερηφάνεια, έγραψαν ένα έπος ψυχής. Αγωνίστηκαν με ήθος και αυταπάρνηση και έδωσαν ότι πολύτιμο είχαν για την πατρίδα. Αναμφίβολα, έχουμε υποχρέωση όχι μόνο να θυμόμαστε την προσφορά τους, αλλά, κυρίως, να εντείνουμε τις προσπάθειές μας, ώστε να προστατέψουμε το έθνος μας από ορατούς εχθρούς και ξένες επιβουλές.
Σήμερα, ωστόσο, τα όσα τραγικά παρακολουθούμε καθημερινά να τεκταίνονται γύρω μας, εντός και εκτός, και ειδικότερα στην Ουκρανία καταπατούν τον σεβασμό σε αιώνιες, αναλλοίωτες αξίες και ιδανικά της ανθρώπινης ύπαρξης. Η παραβίαση της κυριαρχικής και εδαφικής ακεραιότητας μιας ανεξάρτητης χώρας αποτελεί ξεκάθαρη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου. Η ελευθερία, η ισότητα, η δικαιοσύνη και η ειρήνη έχουν δεχθεί σοβαρό πλήγμα.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η προσφυγοποίηση χιλιάδων ανθρώπων, οι απώλειες σε έμψυχο δυναμικό και η ανυπολόγιστη φυσική και πολιτιστική καταστροφή δεν μπορεί παρά να ξυπνά στην Ευρώπη, γενικότερα, εφιαλτικές πολεμικές παραστάσεις από το πρόσφατο παρελθόν. Αλλά και η μικρή Κύπρος, που βίωσε τη βαρβαρότητα της τουρκικής εισβολής και που παραμένει το μοναδικό υπό κατοχή ευρωπαϊκό κράτος, δεν μπορεί παρά να συγκινείται και να αφουγκράζεται με ενσυναίσθηση το δράμα των αμάχων και των προσφύγων.
Η εύθραυστη πολιτική κατάσταση, όπως εξελίσσεται και οι ορατοί κίνδυνοι που συνακόλουθα παραμονεύουν, μας υποχρεώνουν αφενός να σταθούμε έμπρακτα αλληλέγγυοι στον ουκρανικό λαό, επιδεικνύοντας ανθρωπιά και ευαισθησία αφετέρου να συμπράξουμε ενωμένοι με την Ευρωπαϊκή οικογένεια, στην οποία ανήκουμε, ενδυναμώνοντας τον πολυδιάστατο ρόλο και την επιρροή της στις τρέχουσες εξελίξεις.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και οι συντονισμένες προσπάθειες που καταβάλλει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε πλήρη συνεννόηση με την Ελληνική Κυβέρνηση, προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο αδιέξοδος δρόμος των τουρκικών προκλήσεων και απειλών κατά της Κύπρου και ευρύτερα του Ελληνισμού. Άλλωστε κάθε απειλή εναντιώνεται στη διεθνή νομιμότητα και σταθερότητα στην περιοχή, αλλά και στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και των αρχών που πρεσβεύει.
Βασική προτεραιότητά μας παραμένει η επίτευξη μιας λύσης που θα διασφαλίζει μία ενωμένη Κύπρο, όπου τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και οι αποφάσεις της ΕΕ θα εφαρμόζονται πιστά. Γιατί μόνο σε αυτή την περίπτωση θα μπορούμε να κλείσουμε την ανοικτή αυτή πληγή στην καρδιά της Ανατολικής Μεσογείου και να λειτουργήσουμε ως ένα ευρωπαϊκό κράτος της ειρήνης, της ευημερίας και της προόδου για τον λαό και τους γείτονές μας. Και μόνο σε αυτή την περίπτωση θα καταφέρουμε να δικαιώσουμε τις θυσίες και το αίμα το ιερό, ηρώων όπως τον τιμώμενο Γρηγόρη Αυξεντίου.
Καταληκτικά, επιτρέψτε μου, εκ μέρους της Κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας, να εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια στους αδελφοποιημένους Δήμους Κιλκίς και Λύσης για τις σχέσεις που διατηρούν και για τη μεταξύ τους συνεργασία. Ιδιαίτερες ευχαριστίες απευθύνω στον Δήμαρχο του Κιλκίς κ. Δημήτρη Κυριακίδη και στους συνεργάτες του για την εγκάρδια φιλοξενία και την άρτια διοργάνωση των διήμερων αυτών εκδηλώσεων, οι οποίες είμαι βέβαιος ότι θα πραγματοποιηθούν με κάθε επιτυχία.
Ζήτω το θρυλικό έπος του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959.
Ζήτω ο Αθάνατος Γρηγόρης Αυξεντίου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Νέα Σμύρνη: 20χρονος εισέβαλε σε κηδεία και προκάλεσε πανικό – Χόρευε πάνω από το φέρετρο
• Οι 10+1 χριστουγεννιάτικες ταινίες που αξίζεις να δεις αυτές τις γιορτές - Δείτε trailers
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις