Σάλος! Οργή! Πρωτοφανές! Οχετός! Σοκ! Μια αναζήτηση για το “ομοφοβικό κρούσμα στην Εθνική Φρουρά” βγάζει ένα σωρό δημοσιεύματα με κραυγαλέους τίτλους, που δηλώνουν έκπληξη, οργή και αγανάκτηση, για τι ακριβώς;
Για το ομοφοβικό παραλήρημα ενός υπαξιωματικού της Εθνικής Φρουράς. Πάμε πάλι. Ομοφοβία λέει. Στις τάξεις του στρατού. ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ. Μετανοείτε! Η κατάρρευση του ανθρώπινου πολιτισμού όπως τον ξέρουμε είναι κοντά. Τι ακολουθεί άραγε; Υποτιμητικά για τη γυναικεία φύση συνθήματα σε κερκίδα; Τοξική αρρενωπότητα σε ανδρικά αποδυτήρια γυμναστηρίου;
Είστε σοβαροί;
Δεν ξέρω αν θα πρέπει να κλάψουμε γοερά ή να γελάσουμε μέχρι δακρύων με τον πανηγυρικού χαρακτήρα τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται σήμερα η ρητορική μίσους. Όταν και αν αναγνωριστεί ως τέτοια, έτσι; Γιατί ακόμα και με τον πολυδιαφημισμένο αντι-ρατσιστικό νόμο, βάσει του οποίου έχουν μέχρι σήμερα τιμωρηθεί... δυόμιση άτομα, πρέπει πρακτικά να απαγγείλεις στο TikTok μανιφέστο εξολόθρευσης κάποιας κοινωνικής ομάδας κραδαίνοντας οπλοπολυβόλα, για να κουνήσει η δικαιοσύνη τον ακριβοθώρητο κώλο της. Βγαίνει κάποιο από τα πολλά σούργελα που ζούμε ανάμεσά τους σε κάποιο σόσιαλ και το παίζει Κυπραίος Andrew Tate (ή το παίζει γενικώς, γιατί αυτό είναι βασικά το πρόβλημα), ξερνώντας τον οχετό του εναντίον στόχου-σιγουράκι (gay, γυναίκες, μετανάστες, μουσουλμάνοι κτλ), μπας και ξεστραβωθεί καμιά pickme και δει τι κελεπούρι αγνοούσε τόσο καιρό και πηδηχτεί μαζί του (ένα ζευγάρωμα που για χάρη του αξίζει να αναθεωρήσουμε τα περί ευγονικής).
Ακολουθεί χαμός σε όλα τα μήκη και τα πλάτη των σόσιαλ, οργασμός virtue-signaling, self-righteousness και πολιτικής κορεκτίλας, που οδηγεί σε μίνι culture war, γιατί θα βγουν και οι υποστηρικτές της άλλης πλευράς, όχι τόσο του σούργελου προσωπικά, αλλά δήθεν της “ελευθερίας της έκφρασης” (βασικά του να βρίζουν, να στιγματίζουν και να ξεφτιλίζουν όποιον θέλουν χωρίς αντίδραση), για να μας ταράξουν στα ηλίθια fallacies και whataboutisms. Μέχρι εδώ καλά. Έτσι διεξάγονται πλέον τα culture wars, εμείς απ’ τη μια πλευρά, αυτοί από την άλλοι και οι δύο πεπεισμένοι ότι η πλευρά μας έχει δίκιο (που έχει, γιατί τα alt-right καθίκια δεν θα ησυχάσουν, μέχρι να βγει το The Handmaid’s Tale αληθινό).
Η πλάκα (ή το δράμα) αρχίζει όταν γίνεται επίσημο. Όταν το σοβαρό κράτος, που υποτίθεται πως πρέπει να προστατεύει όλους τους πολίτες του και όχι μόνο τους διεφθαρμένους αστυνομικούς (το μόνο είδος όπου η κρατική προστασία αγγίζει το 100%), αναγκάζεται να πάρει έστω και half-assed θέση για κάτι που, μεταξύ μας, δεν πολυπιστεύει, γιατί, πολύ απλά, αν το πίστευε, δεν θα επέτρεπε να συμβεί εξαρχής. Πάρτε, για παράδειγμα, την περίπτωση του υπαξιωματικού της Εθνικής Φρουράς. Δεν τους πείραξε τόσο πολύ ο οχετός εναντίον των ομοφυλοφίλων (και γιατί άλλωστε; Τα στρατόπεδα είναι φυτώρια τοξικής ματσίλας), όσο το ότι ο τύπος αν μάθαινε, λέει, πως ο γιος του είναι gay, θα τον πυροβολούσε! Αυτό ήταν το triggering (pun intended). Όπως σας είπα, πρέπει κάποιος actually να απειλήσει ότι θα σκοτώσει κάποιον, για να ευαισθητοποιηθούν οι Αρχές. Όσο τον βρίζει δημόσια με τις χυδαιότερες εκφράσεις που μπορεί να επινοήσει κάποιος με σκατά στη θέση του εγκεφάλου, είναι απλά Τετάρτη.
Το θέμα πήρε διαστάσεις, επενέβη η Επίτροπος Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και Αστυνομία και Υπουργείο Άμυνας διεξάγουν έρευνες. Είμαι πραγματικά πολύ περίεργος για το αν και πώς θα τιμωρηθεί ο συγκεκριμένος. Αν και είμαι σίγουρος πως, σε περίπτωση τιμωρίας, πιο πιθανό να γίνει ήρωας, παρά cautionary tale. Θα μου πείτε, δεν έπρεπε να γίνουν όλα αυτά; Σαφώς και έπρεπε. Καλά έκανε η ACCEPT και το ανέδειξε, προς τιμήν της η Επίτροπος κίνησε τη διαδικασία, σωστά οι Αρχές ξεκίνησαν τις έρευνες. Οι woke ή SJW ή όπως αλλιώς μας αποκαλούν, θα νιώθουμε ότι πράξαμε το καθήκον μας, τα alt-right καθίκια θα γκρινιάξουν πάλι ότι τους φιμώνουμε, το κράτος θα κάνει το κομμάτι του τιμωρώντας (μάλλον) τον ακραίο, που απέκλινε από τον ευρέως αποδεκτό hate speech και το πραγματικό πρόβλημα θα μπει για μια ακόμα φορά κάτω απ’ το χαλάκι.
Το πρόβλημα είναι ότι είμαστε μια βαθιά θρησκόληπτη, συντηρητική, εθνικιστική, ρατσιστική, ξενοφοβική, ομοφοβική, τοξικά πατριαρχική κοινωνία με σοβαρή έλλειψη παιδείας, επιμόρφωσης, υποδομών και λειτουργικών θεσμών. Μια κοινωνία που δρα πάντα κατασταλτικά και ποτέ προληπτικά.
Μια κοινωνία που εκτρέφει το τέρας και μετά παραπονιέται ότι της ξέφυγε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Με κίτρινη προειδοποίηση, καταιγίδες και χαλάζι ο καιρός - Τι μας επιφυλάσσει για τα Χριστούγεννα
• Αλκοόλ και οδήγηση: «Καμπανάκι» για την περίοδο Χριστουγέννων - Οι ποινές και οι τιμές
• Πώς να απολαύσεις το γιορτινό τραπέζι χωρίς ενοχές – Διατροφολόγος στο «Τ»
ΔΗΚΟ: Οι αντικομματικές συμπεριφορές, η τάση για φυγή και στο βάθος ο Οδυσσέας
Είναι γνωστό πλέον και κανείς δεν μπορεί να το κρύψει, ούτε ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ότι στο ΔΗΚΟ επικρατεί μια ανησυχία εδώ και καιρό, λόγω των διαφορετικών και έντονων απόψεων που ακούγονται κυρίως από τρεις βουλευτές του κόμματος, για το κυπριακό. Χρίστος Ορφανίδης, Παύλος Μυλωνάς και Ζαχαρίας Κουλίας, είναι οι βουλευτές που βρίσκονται απέναντι στην ηγεσία του κόμματος σε ότι αφορά στον τρόπο που πολιτεύεται και στηρίζει την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
