Η Γιορτή του Πατέρα είναι ο φτωχός συγγενής των γιορτών, το αποπαίδι, η afterthought όταν κάποιος πρόσεξε ότι actually δεν υπάρχει μέρα του χρόνου που να είναι αφιερωμένη στους άντρες. Σίγουρα όχι τόσο δημοφιλής όσο η Γιορτή της Μητέρας, σημαντική όσο η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας ή μαζική όσο η οικογενειακή Ημέρα των Ευχαριστιών (που δεν γιορτάζεται εκτός ΗΠΑ αν και μου κάνει εντύπωση πώς γιορτή που περιλαμβάνει φαγητό μέχρι σκασμού δεν βρήκε ακόμα τον δρόμο της προς τις δικές μας ακτές) η Γιορτή του Πατέρα μοιάζει περισσότερο ως ένα ζορισμένο αντιστάθμισμα με μια αφορμή να πουληθούν μερικά aftershave και μπάρμπεκιου παραπάνω, παρά μια σοβαρή πρόταση να τιμηθεί ο άνθρωπος που όχι μόνο δίνει ζωή αλλά καθορίζει και το φύλο του παιδιού. Αν ήταν θα υπήρχε από την αρχή, σωστά;
Δεν πειράζει, ακόμα κι αν δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια υποχρέωση, ένα εμπορικό τέχνασμα (και ποια γιορτή δεν είναι;) ή καθαρή αμερικανιά, κάθε χειροποίητη κάρτα που λαμβάνω τέτοια μέρα από την κόρη μου την καθιστά στα μάτια μου ως τη μεγαλύτερη και σπουδαιότερη γιορτή του ημερολογίου, εκεί ψηλά μαζί με το Halloween φυσικά (κάτι που είμαι σίγουρος πως τη βρίσκει απολύτως σύμφωνη). Είναι μια παράδοση που ξεκίνησε από τότε που ήταν αρκετά μεγάλη ώστε να μπορεί να φτιάξει μια τραχιά βερσιόν ευχετήριας κάρτας και ευελπιστώ να συνεχιστεί για όσο ζω. Το κείμενο της φετινής με έκανε να κλάψω σαν νεογέννητο που μόλις πήρε την πρώτη του ανάσα - από ένα κράμα υπερηφάνειας, επώδυνης πατρικής αγάπης και εκείνης της ευγνωμοσύνης που σε πλημμυρίζει σαν τη λεωφόρο Τσερίου όταν νιώθεις ότι έκανες τουλάχιστον ΕΝΑ σωστό πράγμα στη ζωή σου.
Το “έκανα” βέβαια εμπεριέχει και λίγο εγωισμό. Οι γονείς της σκάψαμε απλά τα θεμέλια, άντε βάλαμε και κάποια λιθαράκια. Το υπόλοιπο οικοδόμημα είναι καθαρά δικό της δημιούργημα. Εκείνη επέλεξε να το χτίσει όπως ήθελε. Με το δικό της σχέδιο και τα δικά της υλικά. Δεν μας χρωστάει τίποτα γιατί πολύ απλά δεν μας ανήκει. Όχι τουλάχιστον με την έννοια της ιδιοκτησίας που λανθασμένα ασπάζονται κάποιοι γονείς που ελέγχουν, χειραγωγούν, διατάζουν, περιορίζουν, καταπιέζουν και εν τέλει ασφυκτιούν τα παιδιά τους. Σαν κι αυτούς που επιτέθηκαν με πρωτοφανές μένος στην Επίτροπο του Παιδιού Δέσπω Μιχαηλίδου επειδή είπε το αυτονόητο: Τα παιδιά ΔΕΝ ανήκουν στους γονείς τους. Είναι υπό την προστασία μας μέχρι να ενηλικιωθούν αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι ιδιοκτησία μας. Άσχετα αν πολλές θλιβερές περιπτώσεις γονέων τα αντιμετωπίζουν σαν αξεσουάρ που πρέπει να γυαλιστούν, σιδερωθούν και καλλωπιστούν προκειμένου να δείχνουν όμορφα και ταιριαστά πάνω τους. Κι αν αυτά τα “αξεσουάρ” τσαλακωθούν, λερωθούν ή σπάσουν δεν λυπούνται τόσο για τα ίδια αλλά εξοργίζονται μαζί τους επειδή τους έκαναν να δείχνουν άσχημοι. Αυτό εννοούσε η Δέσπω, ένας από τους λίγους θεσμούς που λειτουργούν στον ρημαδότοπο -έστω και ξεδοντιασμένος χωρίς ουσιαστικές εξουσίες- και ένας άνθρωπος που έχει δώσει απίστευτες μάχες για ΟΛΑ τα παιδιά, ειδικά τα απροστάτευτα, τα μη-προνομιούχα και αυτά που ταμπελώνονται ως “προβληματικά”, “παραβατικά” και “δυσλειτουργικά”. Ότι η έννοια της ιδιοκτησίας είναι προβληματική και άκρως επικίνδυνη για την ομαλή ανάπτυξη του παιδιού. Ότι το παιδί είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα με δικά του δικαιώματα που δεν επιτρέπεται να καταπατώνται ούτε από τους γονείς τους.
Γιατί δεν έχεις δικαίωμα να χτυπάς το παιδί σου επειδή είναι άτακτο, να το έχεις ανεμβολίαστο και εκτεθειμένο σε αρρώστιες επειδή είσαι ψέκας ή να το αφήσεις να πεθάνει γιατί η θρησκεία σου δεν επιτρέπει τη μετάγγιση αίματος. Ούτε να το αφήνεις στο σκοτάδι σε ότι αφορά το σώμα του, τη σεξουαλική ταυτότητα και την απρεπή συμπεριφορά και κατ’ επέκταση ευάλωτο απέναντι σε θηρευτές (που βρίσκονται πολύ πιο κοντά σου απ’ όσο πιστεύεις) επειδή αράχνιασε τόσο το μυαλό όσο και εκεί κάτω σε ότι αφορά τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και χάφτεις τα χυδαία και εμετικά fake news που διαδίδουν για το μάθημα οι χριστιανοταλιμπάν και τα λοιπά ακροδεξιά σούργελα. Γιατί, ας μην κρυβόμαστε, γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο επιτέθηκαν στην Επίτροπο. Συνέδεσαν αμέσως τη δήλωσή της με τη διδασκαλία της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης με την ίδια ευκολία -και αυθαιρεσία- που συνέδεαν το 5G με την πανδημία COVID και τη Νέα Τάξη Πραγμάτων (δείτε μόνο ποιοι ξεσηκώθηκαν εναντίον της Δέσπως και θα καταλάβετε).
Βλέπω τη μικρή και αυτόν τον υπέροχο, ανοιχτόμυαλο, ορθολογιστικό και ενσυναισθητικό άνθρωπο στον οποίο εξελίσσεται και χαίρομαι που ανήκει μόνο στην ίδια και σε κανέναν άλλον. Συχνά-πυκνά της θυμίζω ότι, αν και όποτε το θελήσει, να αλλάξει το επίθετό της στην ονομαστική. Γιατί είναι μια Νομικός και όχι του Νομικού.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Νέα Σμύρνη: 20χρονος εισέβαλε σε κηδεία και προκάλεσε πανικό – Χόρευε πάνω από το φέρετρο
• Οι 10+1 χριστουγεννιάτικες ταινίες που αξίζεις να δεις αυτές τις γιορτές - Δείτε trailers
Λετυμπιώτης: «Εξέλιξη στρατηγικής σημασίας η συμφωνία ΚΔ-Hermes Airports»
Ως μία εξέλιξη στρατηγικής σημασίας, που διασφαλίζει τα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ ταυτόχρονα θέτει τις βάσεις για τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση των αεροδρομίων της χώρας, χαρακτηρίζει τη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Hermes Airports, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
