«Ένα πρόβλημα που μοιράζεται, είναι ένα πρόβλημα που λύνεται κατά το ήμισυ», εξηγεί σε άρθρο του στο The Conversation, ο Ray O’Neill, Επίκουρος Καθηγητής Ψυχοθεραπείας, του Πανεπιστημίου Dublin City.
Τα στοιχεία του Age UK δείχνουν ότι μόλις το 9% των ενηλίκων μοιράζονται τις ανησυχίες τους με το 36% των ενηλίκων αυτών, να νιώθουν πιο ανάλαφροι μετά, το 26% να αισθάνονται ανακούφιση που μίλησαν με κάποιον άνθρωπο εμπιστοσύνης και το 8% να αισθάνονται ότι το πρόβλημα γίνεται ηπιότερο αφού το μοιραστούν με κάποιον.
Ο Ray O’Neill επισημαίνει ότι πρόσφατα δημοσιεύματα στις εφημερίδες Sun και Daily Mail, ανέδειξαν ευρήματα μελέτης του Νοτιοδυτικού Πανεπιστημίου του Chongqing, στην Κίνα, σύμφωνα με τα οποία «η γκρίνια μπορεί τελικά να μας κάνει πιο ευτυχισμένους». Είναι όμως, όντως έτσι; Η απόδοση θετικού προσήμου στους έφηβους που γκρινιάζουν αποτελεί λογικό συμπέρασμα της παραπάνω έρευνας. ή μήπως σύμφωνα με τον Ray O’Neill, πρέπει να δωθεί μεγαλύτερη έμφαση στο πλαίσιο – ή αλλιώς στο περιβάλλον – εντός του οποίου οι έφηβοι γκρινιάζουν;
Με απλά λόγια, ο έφηβος που γκρινιάζει και εκδηλώνει όλο του τον αρνητισμό στο πλαίσιο μιας υποστηρικτικής παρέας συνομιλήκων, εν τέλει θα νιώσει ανακούφιση, θα αισθανθεί ότι αποτελεί μέρος μιας ομάδας, θα βιώσει την αποδοχή και η εμπειρία αυτή θα καταγραφεί ως «ψυχοθεραπευτική» για τον ευάλωτο και ταραγμένο ψυχικό του κόσμο.
Εάν όμως ο έφηβος μιλά στο πλαίσιο μιας κενής, μη αυθεντικής σχέσης, απέναντι σε αρνητικά φορτισμένους συνομιλητές, όχι μόνο δεν θα πετύχει την πολυπόθητη αποφόρτιση, αλλά θα ενισχύει τις αρνητικές εμπειρίες του καθώς και τον κίνδυνο κατάθλιψης και άγχους.
Συμπερασματικά η δυστυχία θέλει παρέα, αλλά μπορούμε να επιλέξουμε ποια παρέα θα διασκεδάσει την αρνητική μας διάθεση και ποια θα την ενισχύσει, εξηγεί ο καθηγητής ψυχοθεραπείας.
Τοξική και υγιής γκρίνια
Η νέα έρευνα αναγνωρίζει ότι υπάρχουν και θετικές πλευρές στην γκρίνια, την «κλάψα» και τη μίζερη παρέα, που οι ερευνητές ονομάζουν «εμμονική γκρίνια». Αν και αυτή η γκρίνια μπορεί να εστιάζει σε αρνητικό περιεχόμενο, δημιουργεί μια αίσθηση ομαδικότητας που επιτρέπει στους συμμετέχοντες να αισθάνονται λιγότερο μόνοι.
Πρόκειται για ένα φαινόμενο που παρατηρούμε στα σχολεία, στους χώρους εργασίας και στις διαδικτυακές πλατφόρμες, όπου η αρνητικότητα και η γκρίνια μας επιτρέπει να είμαστε μέρος μιας ομάδας, ενισχύει την αίσθηση του ανήκειν. Και το να ανήκουμε σε μια ομάδα συχνά αντισταθμίζει την αρνητικότητα που αυτή φέρει με τη μορφήσυναισθημάτων όπως ο θυμός, η απογοήτευση, ακόμη και το μίσος.
ΠΗΓΗ: ygeiamou.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• ΤΖΟΚΕΡ: Ζαλίζει το ποσό μετά το νέο ΤΖΑΚ-ΠΟΤ - Τέσσερα τυχερά δελτία στη δεύτερη κατηγορία
• Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα 22 Ιανουαρίου - Ο βίος του Αγίου
Γιατί θέτει θέμα Λουρουτζίνας ο Τατάρ - Οι προτάσεις 4+4 του Προέδρου Χριστοδουλίδη
Εν αναμονή της δεύτερης συνάντησης που θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη εβδομάδα ίσως, μεταξύ του Προέδρου της Δημοκρατίας και του Ερσίν Τατάρ για την διάνοιξη νέων σημείων διέλευσης, ο κατοχικός ηγέτης έθεσε για πρώτη φορά στο τραπέζι, το άνοιγμα του σημείου διέλευσης, Λουρουτζίνας- Λυμπιών, αντί Πυροίου.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
