Έχει από προχθές που έσκασε το θέμα με το σοκαριστικά ανιστόρητο πανό των φιλάθλων του Ολυμπιακού που προσπαθώ να βρω μια λογική ή έστω εκλογικευμένη εξήγηση γι’ αυτή την Ολυμπιακών διαστάσεων γκάφα και -όπως η απόπειρα των γαύρων για ιστορικοπολιτικό statement- καταλήγω σε οικτρή αποτυχία.
Σε περίπτωση που σας διέφυγε το πανηγύρι να σας θυμίσω πως στον προχθεσινό αγώνα μπάσκετ ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό οι φίλαθλοι των ερυθρολεύκων ανάρτησαν τεράστιο πανό με τη δήλωση «50 χρόνια κατοχή. Η Κύπρος είναι ελληνική» για σπάσιμο στον Τούρκο προπονητή των πρωταθλητών Ευρώπης και Ελλάδας, Εργκίν Αταμάν, κάτι που ίσως και να δούλευε εάν από δίπλα δεν ανέγραφε “Δεν Ξεχνώ 1924 - 1974”! Η επίσημη απάντηση μιλάει για “λάθος εκ παραδρομής” όμως πραγματικά απαιτείται μεγάλο ταλέντο, τέχνη ή χάρισμα για να κάνεις μια τόσο επική μαλακία. Θα έγραφε ποτέ “η Ελληνική Επανάσταση του 1822”; “Το έπος του ‘42”; “το πραξικόπημα του ‘69”; ή “11η Σεπτεμβρίου 2011”; Ακόμα και η σαρκαστική σύσταση “γκούγκλαρέ το” φαντάζει αναιμική, δηλαδή αν χρειάζεται να γκουγκλάρεις το πότε έγινε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο, καλύτερα να το κλείσετε το μαγαζί εκεί στη μαμά πατρίδα σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση. Πραγματικά πήγαν το you had one fucking job σε άλλο επίπεδο. Μιλάμε για το centerpiece πανό, τεράστιο ώστε να φαίνεται από κάθε γωνιά του γηπέδου και να στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα αδελφοσύνης στους Κύπριους και πατριωτισμού προς τον Τούρκο προπονητή των αντιπάλων. Το μόνο ηχηρό που πέτυχαν ήταν το γέλιο όποιου μιλάει ελληνικά και έχει μια στοιχειώδη (επιπέδου Πέμπτης Δημοτικού) γνώση της ιστορίας.
Ηθικό δίδαγμα: Όταν θυμάσαι το Κυπριακό όποτε σε βολεύει, φρόντισε τουλάχιστον να ξέρεις τα βασικά. Ειδικά όταν σου έχει ανατεθεί το μεγαλύτερο και βασικότερο πανό του αγώνα.
Η γκάφα επανέφερε στο προσκήνιο αυτό που λίγο πολύ όλοι εδώ στο νησί υποπτευόμαστε αλλά ελάχιστοι προφέρουν φωναχτά: ότι ο μέσος Ελλαδίτης γνωρίζει για την Κυπριακή ιστορία και πραγματικότητα ελάχιστα περισσότερα απ’ όσα για το εμπορικό ισοζύγιο της Μπουρκίνα Φάσο (μη σας πω ότι την τελευταία μπορεί και να τη γνωρίζουν από κανέναν ποδοσφαιριστή όπως ο Αμπντούλ Ντιαλό του Πανθρακικού). Μέχρι τώρα νομίζαμε πως γνώριζαν τα βασικά, δηλαδή ανεξαρτησία το ‘60, εισβολή το ‘74, ανοιχτά οδοφράγματα, μέλος της ΕΕ, αλλά με κάτι τέτοια κρούσματα (ή μήπως κρουσμένα) τελευταία, δεν είμαι πλέον και τόσο σίγουρος γι’ αυτό. Βλέπετε δεν ανέφερα καν ΕΟΚΑ, ‘63, ‘67, ΕΟΚΑ Β’, πραξικόπημα, ανακήρυξη ψευδοκράτους, γιατί πλέον μπαίνουμε σε βαθιά και αχαρτογράφητα νερά. Παραδόξως ο μέσος καλαμαράς είναι πολύ πιθανότερο να ξέρει τους Ισαάκ και Σολωμού κυρίως γιατί η δολοφονία του δεύτερου διαπράχθηκε live στην τηλεόραση αλλά και από το τραγούδι του Σφακιανάκη, παρά τον Αυξεντίου, τον Ντενκτάς ή τον Σαμψών. Όχι πως είναι υποχρεωμένος από τη στιγμή που μιλάμε για δύο ξεχωριστά, ανεξάρτητα κράτη, κανείς δεν έχει την απαίτηση να γνωρίζει την ιστορία ή την πολιτική κατάσταση πχ της Μολδαβίας.;
Μόνο που δεν χρησιμοποιεί τη Μολδαβία κάθε τρεις και λίγο για να μας δείξει πόσο τεράστιο τον έχει τον πατριωτισμό του, σωστά; Με τη συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή (α ναι, ξέχασα να θυμίσω στους δημιουργούς του πανό ότι η κατοχή δεν τερματίστηκε το ‘74) και το ενδεχόμενο λύσης πιο απομακρυσμένο κι απ’ το Βλαδιβοστόκ (γκουγκλάρετε, αμάν πια), η Κύπρος προσφέρεται ακόμα για λίγο ανέξοδο, basic, κενού περιεχομένου και κούφιων συνθημάτων fast food πατριωτισμό (εδώ που τα λέμε, υπάρχει κι άλλο είδος;) και μάλιστα από ανθρώπους που όσα ξέρουν(;) για την εισβολή τα έμαθαν από το Famagusta.
Βέβαια, ξαναλέω, δεν έχουν καμία υποχρέωση να γνωρίζουν. Για την Ελλάδα Κύπρος δεν είναι τίποτα άλλο από μια υποσημείωση στα βιβλία ιστορίας και το νησί των χαζοκουμπάρων, της αστείας προφοράς, της σιεφταλιάς και των νικητών talent shows για την πλειονότητα των κατοίκων της. Σε αντίθεση με εμάς εδώ που προσδεδεμένοι στο άρμα της μαμάς πατρίδας, περισσότερο σαν ενοχλητικά μπαγκάζια παρά ως legit επιβάτης, ζούμε, αναπνέουμε, κοιμόμαστε και ξυπνάμε με Ελλάδα πιστεύοντας ότι συμβαίνει το ίδιο κι εκεί. Και φουσκώνουμε με υπερηφάνεια κάθε φορά που θα μας πετάξουν κανένα κοκαλάκι σημασίας (όπως η αξιοθρήνητη ομιλία Σαμαρά στα βαρυσήμαντα... Madame Figaro).
Εμείς πρέπει κάποια στιγμή να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Με κίτρινη προειδοποίηση, καταιγίδες και χαλάζι ο καιρός - Τι μας επιφυλάσσει για τα Χριστούγεννα
• Αλκοόλ και οδήγηση: «Καμπανάκι» για την περίοδο Χριστουγέννων - Οι ποινές και οι τιμές
• Πώς να απολαύσεις το γιορτινό τραπέζι χωρίς ενοχές – Διατροφολόγος στο «Τ»
ΔΗΚΟ: Οι αντικομματικές συμπεριφορές, η τάση για φυγή και στο βάθος ο Οδυσσέας
Είναι γνωστό πλέον και κανείς δεν μπορεί να το κρύψει, ούτε ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ότι στο ΔΗΚΟ επικρατεί μια ανησυχία εδώ και καιρό, λόγω των διαφορετικών και έντονων απόψεων που ακούγονται κυρίως από τρεις βουλευτές του κόμματος, για το κυπριακό. Χρίστος Ορφανίδης, Παύλος Μυλωνάς και Ζαχαρίας Κουλίας, είναι οι βουλευτές που βρίσκονται απέναντι στην ηγεσία του κόμματος σε ότι αφορά στον τρόπο που πολιτεύεται και στηρίζει την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
