«Τέλος» ο Λετυμπιώτης από την Κυβέρνηση - «Μαλλιά-κουβάρια» με τον Χριστοδουλίδη - Ποιος ο λόγος
Σάλος επικρατεί στους κόλπους της Κυβέρνησης μετά την παραίτηση του Κωνσταντίνου Λετυμπιώτη από τη θέση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου.
Εξηγεί μεταξύ άλλων, γιατί το Κίνημα θα πρέπει να εξελιχθεί σε κόμμα και ποια είναι τα διαχρονικά επικοινωνιακά λάθη, τα οποία ο ίδιος εντοπίζει. Ο Σταύρος Παπαδούρης σχολιάζει και την πορεία της παρούσας κυβέρνησης, λέγοντας πως ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης έχει πει πολλά «ΘΑ» χωρίς ωστόσο να δούμε αποτελέσματα σε συγκεκριμένα θέματα. Αναλύοντας τις θέσεις του Κινήματος σε σχέση με το κυπριακό, διαμηνύει ότι απώτερος σκοπός, είναι η ενοποίηση της χώρας μας, χωρίς γεωγραφικούς διαχωρισμούς.
Ερ: Τι σας ώθησε να υποβάλετε υποψηφιότητα, για τη θέση του προέδρου του Κινήματος Οικολόγων-Συνεργασία Πολιτών;
Απ: Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη στιγμή για το Κίνημα. Έχουμε περάσει δύο χρόνια εσωστρέφειας με διάφορες αποχωρήσεις από το Κίνημα, βγαίνουμε με ένα αποτέλεσμα από τις ευρωεκλογές που δεν είναι ιδιαίτερα τιμητικό. Παρόλα αυτά, σημειώνουμε ότι στο θέμα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουμε σχεδόν διπλασιάσει την αντιπροσώπευση μας σε δημοτικούς συμβούλους και να μην ξεχνάμε ότι οδηγούμαστε στις βουλευτικές εκλογές του 2026, όπου κρίνω ότι υπό τις δεδομένες περιστάσεις λόγω της βουλευτικής μου ιδιότητας και της ενασχόλησης με τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος όπως επίσης το τι πιστεύω ότι χρειάζεται το Κίνημα αυτή τη στιγμή για να εξελιχθεί και θα το πω ξεκάθαρα ότι το Κίνημα πρέπει να εξελιχθεί σε ένα ολοκληρωμένο κόμμα, χωρίς αυτό να παρεξηγηθεί.
Το Κίνημα όντως ασχολείται γενικότερα με όλα τα θέματα τα οποία απασχολούν τον κόσμο, όμως νομίζω ότι επικοινωνιακά, δεν καταφέραμε να δώσουμε αυτή την πλήρη ενασχόληση, με σωστό τρόπο με αποτέλεσμα κατά την άποψη τη δική μου, ένα Κίνημα το οποίο υπάρχει εδώ και σχεδόν 30 χρόνια, με 24 χρόνια κοινοβουλευτικής παρουσίας, να μην βρίσκεται εκεί που ακριβώς πρέπει να βρίσκεται. Έχοντας υπόψη όλα αυτά, θεωρώ ότι ως άτομο έχοντας το κοινοβουλευτικό έργο των τεσσάρων χρόνων και είναι στη διάθεση του οποιουδήποτε θα ήθελε να το μελετήσει και να αντιληφθεί κατά πόσο υπάρχουν οι αρετές, που πρέπει να χαρακτηρίζουν έναν πρόεδρο ενός κόμματος ή ενός κινήματος.
Για μένα είναι αδιαπραγμάτευτο, ότι το Κίνημα πρέπει να δημιουργήσει συνεργασίες, οι οποίες να αποτελούνται από άτομα, ή οργανωμένα σύνολα που έχουν τους ίδιους σκοπούς με το Κίνημα. Κρίνω, ότι εργάζομαι πάντα με εποικοδομητικό τρόπο, συλλογικό, έτσι ώστε από τη μια να επέλθει αυτό που θέλουμε στο Κίνημα, δηλαδή αγαστή συνεργασία μεταξύ όλων, επικέντρωση στους στόχους και σκοπούς που θέλουμε να εξυπηρετήσουμε, αλλά ταυτόχρονα με εποικοδομητικό τρόπο να δημιουργηθούν οι ανάλογες συνεργασίες, που θα βοηθήσουν το Κίνημα να εξελιχθεί σε κόμμα.
Ερ: Η εσωστρέφεια στο Κίνημα, έχει ξεπεραστεί;
Απ: Έχει ξεπεραστεί. Τους τελευταίους έξι μήνες, επικρατεί ένα πνεύμα καλής συνεργασίας, μια αγαστή συνεργασία μεταξύ των συλλογικών οργάνων του Κινήματος, ταυτόχρονα δεν θα κρύψω ότι στο Κίνημα Οικολόγων υπάρχει πάντα η τάση προς απόλυτες δημοκρατικές διαδικασίες, αυτό επιτρέπει να εκφράζονται πάντα οποιεσδήποτε αντίθετες απόψεις, οι οποίες πρέπει να εκφράζονται με σοβαρότητα και με εποικοδομητικό τρόπο, έτσι ώστε να οδηγούμαστε σε διάφορους προβληματισμούς και δια μέσω αυτών των προβληματισμών, να καταλήγουμε στο τι θεωρούμε σωστές ενέργειες για το Κίνημα.
«Με σωστή επικοινωνιακή πολιτική, μπορούμε να ξεπεράσουμε στόχους, που πριν κάποια χρόνια φαινόταν αδύνατο»
Ερ: Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν το Κίνημα Οικολόγων με ποσοστά που αγγίζουν το 3-4%. Σας ικανοποιεί αυτή η εικόνα;
Απ: Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, μας δείχνουν ότι είμαστε πάνω από το εκλογικό όριο, άρα αυτή είναι η θετική ανάγνωση, όμως υπάρχει και η ανάγνωση, ότι μετά από 30 χρόνια δεν πρέπει ο στόχος μας να είναι απλά να μείνουμε στη βουλή εξασφαλίζοντας το 3,6% αλλά νομίζω ότι με τις σωστές ενέργειες, έχοντας υπόψη τη γενικότερη περιρρέουσα όπου ο κόσμος ζητά να απευθυνθεί σε πολιτικούς χώρους, που είναι μακριά από θέματα διαφθοράς και διαπλοκής, το ιστορικό το Κινήματος μας δείχνει ότι, με έναν σωστό προγραμματισμό, με μια σωστή επικοινωνιακή πολιτική, μπορούμε να ξεπεράσουμε στόχους, που μπορεί πριν κάποια χρόνια να φαινόταν αδύνατο να τους ξεπεράσουμε. Φτάνει, να παραμείνουμε με σοβαρότητα προσηλωμένοι στους στόχους αυτούς, σε στενά χρονικά πλαίσια του ενός χρόνου που μας υπολείπεται, μέχρι τις βουλευτικές εκλογές, του 2026.
Ερ: Να υποθέσουμε ότι η επικοινωνιακή πολιτική, την οποία ακολουθούσε το Κίνημα ήταν λανθασμένη;
Απ: Μας προβληματίζει το εξής φαινόμενο: Όταν ο κόσμος για προβλήματα περιβαλλοντικού χαρακτήρα, είτε για προβλήματα στη γειτονιά τους, θα επικοινωνήσουν άμεσα με το Κίνημα Οικολόγων και εμείς με τη σειρά μας, θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν, για να λύσουμε το πρόβλημα. Όμως υπάρχει η αντίληψη και μας προβληματίζει, ότι δεν θα αποταθούν κοντά μας, για κάποια άλλα θέματα. Νομίζω ότι προς προβληματισμό και των πολιτών, θα αντιστρέψω το ερώτημα και θα τους καλέσω να κοιτάξουν την κοινοβουλευτική μας δράση, γιατί στο τέλος της ημέρας για να λυθούν προβλήματα, χρειάζονται νομοθετικές ρυθμίσεις. Άρα, καλώ τους πολίτες να δουν την κοινοβουλευτική μας δράση τα τελευταία τέσσερα χρόνια και όχι μόνο, και να δούνε τι στάση κρατήσαμε σε θέματα οικονομίας, σε θέματα ακρίβειας, σε θέματα παιδείας, υγείας, σε θέματα στεγαστικής πολιτικής, σε θέματα τραπεζικού τομέα, στο σκάνδαλο με τα χρυσά διαβατήρια, που έφερε στην επιφάνεια το Κίνημα και ο Γιώργος Περδίκης. Πιστεύω, ότι οι πολίτες θα αντιληφθούν ότι η στάση μας εκτός από τεκμηριωμένη, ήταν πάντα στο ενδιάμεσο, στο ισοζύγιο του πως εξυπηρετείς τα καλώς νοούμενα συμφέροντα του πολίτη, χωρίς όμως να βάζεις το κεντρικό κράτος σε οποιοδήποτε κίνδυνο, έχοντας υπόψη τι έχουμε περάσει το 2013, το οποίο έφερε τη χώρα μας σε τραγική κατάσταση. Νομίζω ότι αν κάποιος καλοπροαίρετα μπορεί να αναγνώσει, να καταλάβει τον τρόπο που κινηθήκαμε σε διάφορα θέματα που προβληματίζουν γενικότερα τον κόσμο, θα μπορεί να αντιληφθεί, ότι είμαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας.
«Ο ακτιβισμός πάντα υπήρχε και θα εξακολουθήσει να υπάρχει»
Eρ: Κίνημα Οικολόγων σημαίνει ακτιβισμός. Σήμερα πόσο περνάει αυτό το μήνυμα στους πολίτες:
Απ: Ο ακτιβισμός πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει και είναι καλό και το κράτος, η εκάστοτε κυβέρνηση, να αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει κόσμος που είναι διατεθειμένος να βγει στους δρόμους, να διεκδικήσει, να παλέψει, για αυτά που πιστεύει ότι πρέπει να διεκδικήσει. Άρα, ο ακτιβισμός πάντα θα υπάρχει. Αν το ερώτημα είναι, κατά πόσο ο ακτιβισμός είναι αρκετός, η απάντηση είναι σαφώς, όχι. Πλέον, οι μάχες δίνονται εντός του κοινοβουλίου, όταν είσαι απόλυτα διεκδικητικός, τόσο εντός, όσο και εκτός της αιθούσης.
Ερ: Ποια είναι η άποψή σας για τη διακυβέρνηση Νίκου Χριστοδουλίδη;
Απ: Δεν έχουμε δει μέχρι στιγμής, να εκπληρώνονται οι προεκλογικές δεσμεύσεις. Μπορώ να πω ότι υπάρχει απογοήτευση, στο ότι ίσως ο Πρόεδρος, να έχει θέσει τον πήχη τόσο πολύ ψηλά, που στο τέλος της ημέρας, δεν βλέπουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Νομίζω, αν κάποιος κοιτάξει τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, θα καταλάβει ότι υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στην κοινωνία, υπάρχουν θέματα διαχρονικά τα οποία περιμέναμε ότι θα επιλυθούν και για να μην είμαι άδικος, κάποια έχουν επιλυθεί, τα περισσότερα όμως δεν έχουν επιλυθεί ακόμη και όπως πάντα, ο καθένας κρίνεται από την εκπλήρωση του προεκλογικού του προγράμματος. Ιδιαίτερα, όταν μιλάμε για έναν πρόεδρο, ο οποίος ήταν σε άμεση σχέση με την κοινωνία των πολιτών για τον καθορισμό των θέσεων, κατά το διάστημα της προετοιμασίας του προεκλογικού του προγράμματος.
«Η Κυβέρνηση Χριστοδουλίδη έχει πει πολλά ΘΑ, αλλά όσον αφορά τις πράξεις, δεν έχουμε δει τις αναμενόμενες»
Ερ: Υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ του ΠτΔ και της κοινωνίας των πολιτών;
Ερ: Νομίζω ότι υπάρχει μια μέγιστη προσήλωση προς την εξωτερική πολιτική της χώρας, τη στιγμή που υπάρχουν άμεσες ανάγκες, όσον αφορά την εσωτερική διακυβέρνηση. Στο θέμα μεταρρύθμισης, στο θέμα υλοποίησης κυβερνητικών έργων, τα οποία θα συμβάλουν στην ελάφρυνση και στην καλύτερη ποιότητα ζωής των νοικοκυριών, με αποτέλεσμα και ο ίδιος ο κόσμος να κρίνει άμεσα, αυτά που τον επηρεάζουν καθημερινά. Άρα, μπορώ να κρίνω τη σημερινή διακυβέρνηση ως μια διακυβέρνηση που έχει πει πολλά «ΘΑ», αλλά όσον αφορά τις πράξεις, δεν έχουμε δει τις αναμενόμενες.
«Οι πολίτες θα πρέπει να κληθούν να εκφράσουν την άποψή τους για τη ΔΔΟ»
Ερ: Είναι ξεκάθαρη θέση του Κινήματος Οικολόγων σε ότι αφορά το κυπριακό, ή υπάρχει ένα θολό τοπίο;
Απ: Καθόλου θολό τοπίο. Όποιος ενδιαφέρεται και μπορεί να διαβάσει τη θέση μας στο κυπριακό και μετά από την πρόσφατη επικαιροποίηση των πολιτικών μας θέσεων, μπορεί να αντιληφθεί ποια είναι η διεκδίκησή μας, στο κυπριακό. Έχουμε ως απώτερο σκοπό, να καταλήξουμε στην ενοποίηση της χώρας μας. Μια ενοποίηση, η οποία δεν θα εμπλέκει τον οποιοδήποτε γεωγραφικό διαχωρισμό, να στηρίζεται στα ψηφίσματα του ΣΑ και ταυτόχρονα ως μέλος της ΕΕ, θα διασφαλίζει το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Μεγάλη συζήτηση γίνεται για το πλαίσιο λύσης. Μπορώ να πω ξεκάθαρα, ότι ναι, υπάρχει ένα συμφωνημένο πλαίσιο λύσης, όμως ας μας επιτραπεί να έχουμε τις δικές μας επιφυλάξεις, έτσι ώστε οποιοδήποτε πλαίσιο λύσης, να συμπεριλαμβάνει αυτά που επίσης έχουν συμφωνηθεί στο παρελθόν. Αν κάποιος σήμερα μπορεί να ισχυριστεί ότι η ΔΔΟ στη μορφή που κάποιοι διαπραγματεύονται, μπορεί να εξασφαλίσει το τι έχω αναφέρει πριν, τότε είναι κάτι το οποίο και οι πολίτες θα κληθούν κάποια στιγμή, να εκφράσουν την άποψή τους.
Θέλω να πω το εξής: Κάποτε θα πρέπει να γίνει μια γενική αποτίμηση από τον καιρό που έχουν ξεκινήσει οι διαπραγματεύσεις, για να αντιληφθούμε, τι έχουμε εξασφαλίσει, μέχρι σήμερα. Επι του πρακτέου, δεν έχουμε εξασφαλίσει κάτι χειροπιαστό. Το αντίθετο. Νιώθω ότι με κάθε διαπραγμάτευση, υπάρχει απέναντί μας, μια διεκδικητική Τουρκία, η οποία προσπαθεί συνεχώς να κεφαλαιοποιεί. Άρα πιστεύω, ότι έφτασε ο καιρός, να επανεξετάσουμε το όλο θέμα, χωρίς όμως αυτό, να δίνει το λάθος μήνυμα, ότι δεν αντιλαμβανόμαστε, ότι αυτή η διαχρονική κατάσταση η οποία κατά τακτά χρονικά διαστήματα παραμένει στάσιμη και δημιουργεί μια de facto κατάσταση, ότι μπορεί να συνεχίσει.
Αντιλαμβανόμαστε φυσικά, ότι μετά την πρόσφατη άτυπη πενταμερή στη Γενεύη, ίσως να υπάρχει μια ευκαιρία, μετά και από τα προτεινόμενα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, να δημιουργηθούν δηλαδή ξανά οι συνθήκες, οι οποίες θα οδηγήσουν σε μια νέα διαπραγμάτευση, η οποία πιθανόν να είναι μια συνέχεια του Κραν Μοντανά. Έχοντας όμως απέναντι μια Τουρκία, η οποία μπορεί στις συνομιλίες να μην αναφέρει επίσημα τη λύση δύο κρατών, όμως την αναφέρει σε κάθε ευκαιρία τα τελευταία τουλάχιστον τρία χρόνια, αυτό, θα πρέπει να μας προβληματίσει.
