Παρά τις όποιες θεωρίες αναπτύχθηκαν στην πορεία, η εξήγηση ήταν τελικά η απλούστερη και η πρώτη που σου έρχεται στο μυαλό. Γιατί είναι η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη, και είναι στο DNA της να πουλάει μαγκιές που είναι πρακτικά κλανιές.
Το τέλος του (κακού) σίριαλ που ξεκίνησε στην εκπνοή του ’24 γράφτηκε χθες με το πράσινο φως που άναψε ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης στον Έφορο Φορολογίας να εντάξει εκ νέου στο σχέδιο αποπληρωμής των οφειλών τον ΑΠΟΕΛ, τον Απόλλωνα, την Ανόρθωση και τον Εθνικό Άχνας, με το σκεπτικό ότι οι τέσσερις εταιρείες πλήρωσαν μέχρι στιγμής τα 2 εκατ. από τα €5,3 εκατ. των νέων οφειλών που δημιούργησαν την τελευταία διετία. Συγκεκριμένα, ο ΑΠΟΕΛ πλήρωσε €700 χιλ., Απόλλωνας και Ανόρθωση το 40%-50% των νέων χρεών τους, που συνυπολογίζονται σε €1 εκατ., ενώ ο Εθνικός Άχνας θα πρέπει να πληρώσει χρέη ύψους δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Οι νέες οφειλές προστίθενται στα παλαιότερα φορολογικά χρέη άνω των €25 εκατ. που έχουν συσσωρεύσει η πλειοψηφία των ποδοσφαιρικών σωματείων.
Με λίγα λόγια, σχεδόν έξι μήνες, τρία (!) deadlines και πάμπολλες κούφιες απειλές για έκδοση κατηγορητηρίων μετά, επιστρέφουμε στην αφετηρία, με μόνη διαφορά ότι οι τέσσερις μεγάλοι οφειλέτες του Δημοσίου πέταξαν μερικά νομίσματα στο καπέλο της ζητιάνας κυβέρνησης, που μόνο τεμενάδες δεν τους έκανε από τη χαρά της που επιτέλους έκλεισε αναίμακτα την υπόθεση που κανείς δεν κατάλαβε γιατί άνοιξε εξ αρχής. Ή μάλλον, υποψιαζόμαστε γιατί (ακόμα μία προσθήκη στη γκαλερί των «κοιτάξτε-τι-κάναμε-που-δεν-έκαναν-οι-προηγούμενοι» εκθεμάτων) — απλώς δεν περίμεναν ότι οι ομάδες θα έπαιρναν τόσο σοβαρά το δόγμα «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» που απολαμβάνουν εδώ και πάνω από μια δεκαετία.
Μέχρι που η απειλή πριν από μερικούς μήνες των οργανωμένων του ΑΠΟΕΛ προς τον Χριστοδουλίδη ότι «αυτή θα είναι η πρώτη σου και τελευταία θητεία» έκανε τον κατά τ’ άλλα λαλίστατο Πρόεδρο να λουφάξει, με τις δηλώσεις για το θέμα να εξαφανίζονται γρηγορότερα κι από την τηλεοπτική καριέρα της Στυλιάνας Αβερκίου!
Και μεταξύ μας, αν δεν ήταν οι Συναγερμικοί που απέκτησαν ξαφνικά συνείδηση μετά από μια δεκαετία «δεν βλέπω τίποτα, δεν ακούω τίποτα», να επαναφέρουν το θέμα προχθές στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής — όπου αποκαλύφθηκε το φιάσκο και το αλαλούμ μεταξύ Υπ. Οικονομικών, Εφόρου Φορολογίας, ΚΟΠ και Προεδρικού — ίσως και να μην μαθαίναμε ποτέ για το θεαματικό ανάποδο ψαλιδάκι της κυβέρνησης (που κατέληξε για ακόμα μια φορά σε αυτογκόλ).
Βλέπετε, ενώ οι βουλευτές προσπαθούσαν να βγάλουν άκρη, ο Έφορος είχε συνάψει συμφωνία (!) με τους μεγαλοοφειλέτες να δώσουν οι τελευταίοι κάτι ψιλά και να ενταχθούν κανονικά στο γενναιόδωρο και large πρόγραμμα αποπληρωμής των χρεών, που περιλαμβάνει 135 δόσεις, αυστηρότερο έλεγχο (εδώ γελάμε) και βαρύτατες κυρώσεις σε περίπτωση μη πληρωμής (εδώ φυρνόμαστε).
Μέχρι πρότινος, ο Κεραυνός έλεγε ότι θέλει ΟΛΟ το ποσό των οφειλών της διετίας, ο Έφορος ήταν έτοιμος να κάτσει στο σκαμνί πρώην προέδρους, παράγοντες, πρώην και νυν υπουργούς, μέχρι και τον Δήμαρχο Λευκωσίας (παραδόξως αυτά τα κατηγορητήρια έπαθαν «Γιαννάκης Γιαννάκη» και δεν τα είδαμε ποτέ), οι ομάδες κλαίγονταν ότι το ταμείον είναι μείον (παρά τις δαπανηρές μεταγραφές και την επίδειξη πλούτου) και ο Πρόεδρος το ’παιζε λύκος — πριν τον απειλήσουν με μαύρισμα οι οπαδοί και γίνει αρνάκι μετά.
Μάλιστα, στις πιο πρόσφατες δηλώσεις του μετά το clusterfuck της Βουλής, εμφανίστηκε πιο... «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε» απ’ ό,τι συνήθως, ρίχνοντας το μπαλάκι στον Έφορο, που ήξερε ήδη ότι είχε κάνει όχι απλή κωλοτούμπα αλλά διπλό τόλουπ με τριπλό Άξελ στο καπάκι (αφήστε που η ΚΟΠ έστειλε φιρμάνι στην UEFA ότι οι ομάδες είναι εντάξει με τις υποχρεώσεις τους ενώ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ — ήδη από την περασμένη Παρασκευή — με το αιτιολογικό ότι δεν απαντούσε το Υπ. Οικονομικών, οπότε ρώτησε τις... ίδιες τις ομάδες).
Όχι ρε σεις, δεν μας περνούν για σανοφάγα — είναι βέβαιοι ότι είμαστε.
Ηθικό δίδαγμα: Αν βγάλεις πιστόλι, καλύτερα να το χρησιμοποιήσεις αλλιώς βάλ’ το εκεί που ξέρεις.
ΥΓ: Κανείς δεν θέλει τον αφανισμό των ομάδων, λουκέτα, κατασχέσεις ή φυλακίσεις. Απλώς την εφαρμογή του νόμου — όπως συμβαίνει με τον κάθε φουκαρά που χρωστάει στο Δημόσιο και μπαίνει φυλακή. Αυτοί μίλησαν για κατηγορητήρια, σκαμνιά, ισονομία, εφαρμογή νόμων και κουραφέξαλα. Η κυβέρνηση ξεκίνησε κάτι που δεν είχε τα κότσια ή τις ικανότητες να το πάει μέχρι τέλους. Αν μπορεί να βγει κάτι θετικό από το όλο φιάσκο, ας είναι η κατάργηση της προσωποκράτησης για χρέη προς το Δημόσιο (σε ιδιάζουσες περιπτώσεις, όχι των συστηματικών) και η αντικατάστασή της με κοινωνική εργασία.
