Ο κανονισμός της Βουλής δεν ορίζει ρητώς τι επιτρέπεται να φορεθεί στην αίθουσα, προβλέπει ωστόσο ότι η ένδυση των βουλευτών θα πρέπει να «συνάδει με το κύρος» του Κοινοβουλίου. Η ερμηνεία της διάταξης εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του Προεδρείου. Ο Μαρσέλ Μπάουερ συμμορφώθηκε με τις υποδείξεις, ωστόσο πολλοί σχολιαστές διερωτώνται: Είναι τόσο ευάλωτο το κύρος του Κοινοβουλίου, ώστε να κινδυνεύει από έναν μπερέ;
Άλλωστε, μιλάμε για ένα από τα πιο περιζήτητα αξεσουάρ της γαλλικής μόδας. Béret basque φορούσαν ο Πάμπλο Πικάσο, η Κατρίν Ντενέβ και πολλοί άλλοι. Θα απαγορευόταν άραγε και σε μία γυναίκα βουλευτή η είσοδος στην Ολομέλεια, αν φορούσε μπερεδάκι, συνδυάζοντάς το με ένα κομψό τουίντ σακάκι Chanel;
Μάλλον αλλού είναι το πρόβλημα. Διότι ο μπερές δεν αποκλείεται να μεταφέρει και πολιτικά μηνύματα. Συνδέεται ιστορικά με τους Βάσκους εθνικιστές, ενώ τον έκανε «μόδα» ο Τσε Γκεβάρα στη δεκαετία του '60, πριν ακολουθήσουν οι Γάλλοι μόδιστροι.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συζητείται η εξωτερική εμφάνιση ενός βουλευτή ή υπουργού. Πολλοί θεωρούν ότι συγκεκριμένες ενδυματολογικές προτιμήσεις υποδηλώνουν ένα συγκεκριμένο πολιτικό αποτύπωμα. Κλασικό παράδειγμα αποτελεί η επιλογή του Γιόσκα Φίσερ το 1985 να ορκιστεί υπουργός Περιβάλλοντος στην τοπική κυβέρνηση της Έσσης φορώντας τζιν παντελόνι και αθλητικά παπούτσια και βέβαια χωρίς γραβάτα. Όλα αυτά ήταν πρωτοφανή για τα δεδομένα της εποχής. Ο Φίσερ ήταν ο πρώτος «Πράσινος» υπουργός στα χρονικά και οι ενδυματολογικές επιλογές του υποδήλωναν ρήξη με το «κατεστημένο».
Στον αντίποδα ο σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ ήταν πάντα ντυμένος «στην πένα», συχνά μάλιστα με κοστούμια από επώνυμους ιταλικούς οίκους. Η συνύπαρξη Σρέντερ-Φίσερ στην ίδια κυβέρνηση ήταν όντως μία πρόκληση, όχι μόνο από ενδυματολογικής άποψης...
Ασφαλώς, η ερμηνεία για το τι «συνάδει με το κύρος του Κοινοβουλίου» μπορεί να μεταβάλλεται, ανάλογα με την εποχή και την κοινωνική συγκυρία. Κάποιοι θυμούνται τη βουλευτή των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) Λενελότε φον Μπότμερ, η οποία εν έτει 1970 «τόλμησε» να ανέβει στο βήμα της Βουλής φορώντας παντελόνι. Και αυτό από πείσμα, διότι λίγες ημέρες νωρίτερα ο τότε αντιπρόεδρος της Βουλής, προερχόμενος από τις τάξεις των Βαυαρών Χριστιανοκοινωνιστών, δήλωνε με οργή ότι «δεν θα επιτρέψει ποτέ» σε μία γυναίκα που φοράει παντελόνια να ανέλθει στο βήμα της Ολομέλειας.
Αλλά στο κάτω-κάτω τι είναι το παντελόνι; Απλώς ένα κομμάτι ύφασμα. Κάπως έτσι πρέπει να σκέφθηκε ο ανεξάρτητος Ιρλανδός ευρωβουλευτής Λουκ Μινγκ Φλάναγκαν σε εποχές πανδημίας, όταν συμμετείχε σε συνεδρίαση της Επιτροπής Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης του Ευρωκοινοβουλίου χωρίς να φοράει το παντελόνι του, διότι, όπως ισχυρίστηκε, απλώς δεν πρόλαβε να το φορέσει…
Όλα αυτά σε τηλεδιάσκεψη, με τον Φλάναγκαν να συμμετέχει από κάποιο αφιλόξενο δωμάτιο ξενοδοχείου. Και εδώ κάποιοι διέκριναν μία κοινωνική διάσταση στην όλη υπόθεση, στέλνοντας στον Ιρλανδό ευρωβουλευτή μηνύματα συμπαράστασης για τις άβολες στιγμές που ενίοτε μας επιφυλάσσει η εισβολή της τεχνολογίας σε εποχές πανδημίας.
Γενικότερα φαίνεται ότι ο ενδυματολογικός κώδικας δεν είναι τόσο αυστηρός στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, καθώς έχουν «πέραση» όλο και περισσότερα εναλλακτικά ή αντι-συστημικά κόμματα. Στα έδρανα του Στρασβούργου ή των Βρυξελλών έχουμε δει πολλά δείγματα της κλασικής γαλλικής ή βρετανικής κομψότητας, αλλά επίσης έχουμε δει αταίριαστα σακάκια, ξεχειλωμένα μπλουζάκια και ετερόκλητα αξεσουάρ.
Χαρακτηριστικό δείγμα ιδιαίτερων ενδυματολογικών επιλογών αποτελούσε ο Γερμανός πρώην ευρωβουλευτής της Αριστεράς Στέφαν Εκ, λάτρης των καλών τεχνών και του γκολφ. Κυκλοφορούσε συνεχώς με κόκκινη γραβάτα και… ναι, σωστά μαντέψατε… με έναν μαύρο μπερέ.
Πηγή: Deutsche Welle
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Χριστοδουλίδης είχε σήμερα τηλεφωνική επικοινωνία με τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Αντόνιο Κόστα, ενόψει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ιουνίου.
