Το μυστικό για λιγότερες λιγούρες και μεγαλύτερη απώλεια βάρους είναι… απολαυστικό

Το πόρισμα αυτό δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Physiology & Behavior και διεξήχθη από τον μεταπτυχιακό φοιτητή Nouf W. Alfouzan με την επιτήρηση του καθηγητής διατροφής Manabu T. Nakamura.

Το ερευνητικό υπόβαθρο 

Οι διαιτολόγοι που κατέληξαν στο παραπάνω συμπέρασμα, ενσωμάτωσαν σε μια κλινική δοκιμή τις τροφές που  επιθυμούσαν οι συμμετέχοντες σε ένα ισορροπημένο 12μηνο πρόγραμμα διατροφής και το αποτέλεσμα ήταν αφενός να χάσουν περισσότερο βάρος κατά τη διάρκειά του και αφετέρου να περιορίσουν την πείνα τους μέσα στους επόμενους 12 μήνες. Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες, «το σχέδιό μας χρησιμοποίησε μια «στρατηγική ενσωμάτωσης», στην οποία οι άνθρωποι ενσωμάτωναν μικρές μερίδες των τροφών που επιθυμούσαν μέσα σε ένα καλά ισορροπημένο γεύμα».

Συγκεκριμένα, τα υπό έρευνα άτομα αποτελούσαν μέρος ενός μεγαλύτερου προγράμματος που διεξήχθη με γιατρούς της κλινικής Carle Clinic στην Urbana του Ιλινόις, το οποίο είχε ως στόχο να διευρύνει την εμβέλεια μιας οργανωμένης πρακτικής απώλειας βάρους που εφαρμόζεται δια ζώσης και ονομάζεται Individualized Dietary Improvement Program (Εξατομικευμένο Πρόγραμμα Βελτίωσης της Διατροφής), μετατρέποντάς τη σε μια ηλεκτρονική πλατφόρμα με την ονομασία EMPOWER.

Όπως δηλώνει ο καθηγητής Manabu T. Nakamura «στρατολογήσαμε παχύσαρκους ασθενείς ηλικίας 18 έως 75 ετών που είχαν συνοδά νοσήματα όπως υπέρταση και διαβήτη και θα μπορούσαν να επωφεληθούν από την απώλεια βάρους» και συμπληρώνει «οι λιγούρες είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για πολλούς ανθρώπους. Εάν έχουν πολλές λιγούρες, είναι πολύ δύσκολο να χάσουν βάρος. Ακόμα και όταν καταφέρνουν να ελέγξουν την πείνα τους και να χάσουν βάρος, αν επανέλθει, ξαναπαίρνουν το βάρος».

Κάθε έξι μήνες οι συμμετέχοντες συμπλήρωναν ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με την επιθυμία τους για συγκεκριμένα τρόφιμα. Αυτές περιλάμβαναν τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, όπως χοτ ντογκ και τηγανητό κοτόπουλο, λιπαρά από fast food.

Οι ερευνητές αξιολόγησαν σε άλλη έρευνα τη συχνότητα και την ένταση του πόθου των συμμετεχόντων. Χρησιμοποιώντας μια κλίμακα που κυμαίνονταν από το 1 (ποτέ) έως το 6 (πάντα), τα άτομα βαθμολόγησαν τον εαυτό τους σε δηλώσεις όπως: «Κάθε φορά που έχω λιγούρες για φαγητό, πιάνω τον εαυτό μου να κάνει σχέδια για να φάω» και «Δεν έχω τη δύναμη της θέλησης να αντισταθώ στις λιγούρες μου για φαγητό».

Από την έρευνα, βρέθηκε ότι:

- οι συμμετέχοντες που έχασαν περισσότερο από 5% μέχρι το τέλος της μελέτης παρουσίασαν σταθερή μείωση της συχνότητας και της έντασης των επιθυμιών τους, ενώ όσοι έχασαν λιγότερο από αυτό το ποσοστό δεν είχαν την ίδια έκβαση

- η επιθυμία των ατόμων για φαγητό γενικότερα και για συγκεκριμένα είδη τροφίμων, όπως γλυκά και υδατάνθρακες ειδικότερα, μειώθηκε κατά τη διάρκεια του έτους απώλειας βάρους και σταθεροποιήθηκε κατά τη διάρκεια της διατήρησής του

- όσο τα άτομα έχουν υγιές βάρος, η πείνας τους παραμένει σε χαμηλά επίπεδα

Συνολικά, η μειωμένη επιθυμία και η συνέπεια στην τήρηση του προγράμματος των ατόμων συσχετίστηκε με τη μείωση του σωματικού λίπους και όχι με το αρνητικό ενεργειακό ισοζύγιο της δίαιτας.

ΠΗΓΗ: Ygeiamou.gr