Ο οργανισμός σε κατάσταση υψηλής θερμοκρασίας περιβάλλοντος ενεργοποιεί διάφορους θερμορυθμιστικούς μηχανισμούς, προκειμένου να εμποδίσει την άνοδο της θερμοκρασίας του και να αποβάλλει την περίσσεια θερμότητας.
Η υψηλή θερμοκρασία μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα που μπορεί να κυμαίνονται από αδυναμία, εξάντληση, κράμπες, μέχρι και την, απειλητική για τη ζωή, θερμοπληξία (υψηλές θερμοκρασίες, υψηλά ποσοστά υγρασίας). Οι καρδιοπαθείς (ιδίως οι ηλικιωμένοι) ανήκουν στην ομάδα υψηλού κινδύνου.
Όσον αφορά στη διατροφή, το καλοκαίρι θα πρέπει να αλλάξουμε τις διατροφικές μας συνήθειες, ώστε να μην επιβαρύνεται ο οργανισμός. Θα πρέπει να τρώμε πολλά φρούτα, λαχανικά, σαλάτες και να πίνουμε πολλούς χυμούς και νερό, τονίζει η Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία και αναφέρει:
Ύποπτα συμπτώματα που θα πρέπει να οδηγήσουν τους καρδιολογικούς ασθενείς στο γιατρό:
• Δύσπνοια
• Αδυναμία/καταβολή δυνάμεων
• Ελαττωμένο επίπεδο συνείδησης/ σύγχυση
• Αίσθημα παλμών/ταχυκαρδία
• Κεφαλαλγία/ ζάλη
• Θωρακική δυσφορία που επεκτείνεται στην κάτω γνάθο και ενδεχομένως αντανακλά στην πλάτη ή το χέρι (δηλωτικά στηθαγχικού πόνου).
Γενικές οδηγίες
• Αποφυγή του ηλίου κατά τις ώρες υψηλής ακτινοβολίας (11:00-16:00).
• Αποφυγή της βαριάς σωματικής εργασίας και της υπερβολικής άθλησης, ιδιαίτερα σε χώρους με υψηλή θερμοκρασία ή υγρασία.
• Αποφυγή των πολύωρων ταξιδιών με αστικά μέσα συγκοινωνίας κατά τη διάρκεια της υψηλής ζέστης.
• Κατανάλωση άφθονων υγρών (έως 1,5 – 2 λίτρα).
• Αποφυγή των μεγάλων γευμάτων.
• Περιορισμός των οινοπνευματωδών ποτών, όπως και των ποτών που περιέχουν πολλή καφεΐνη
• Εάν η εφίδρωση είναι μεγάλη, προσθήκη αλατιού σε μικρές ποσότητες στη διατροφή για να εξισορροπηθεί η απώλεια ηλεκτρολυτών.
• Κατανάλωση άφθονων φρούτων και λαχανικών.
• Κατά τη διάρκεια της ημέρας αρκετά ντους με χλιαρό νερό.
• Τροποποίηση της αντιυπερτασικής αγωγής. Οι υπερτασικοί το καλοκαίρι χρειάζονται μικρότερες δόσεις φαρμάκων γιατί η πίεση μειώνεται με τη ζέστη.
• Τροποποίηση της αγωγής καρδιακής ανεπάρκειας. Αναπροσαρμογή της δοσολογίας φαρμάκων όπως τα διουρητικά και τα αγγειοδιασταλτικά γιατί υπάρχει ο κίνδυνος των ηλεκτρολυτικών διαταραχών και της αφυδάτωσης.
Στη θάλασσα:
H επαφή με το νερό να γίνεται σταδιακά.
Να έχουν μεσολαβήσει τουλάχιστον 2 με 3 ώρες από το τελευταίο γεύμα.
Κολύμβηση για 30 λεπτά την ημέρα (έστω και σε ήπια ένταση) εφόσον αισθάνεται καλά, γιατί το ευεργετικό όφελος της άσκησης είναι τότε περισσότερο εμφανές.
Στο βουνό:
Σε μεγάλο υψόμετρο υπάρχει μείωση του οξυγόνου και μείωση της ατμοσφαιρικής πίεσης. Η μείωση της ατμοσφαιρικής πίεσης αυξάνει την αρτηριακή πίεση και η μείωση του οξυγόνου αναγκάζει τον οργανισμό να κάνει συχνότερες, βαθύτερες αναπνοές, με αύξηση της καρδιακής συχνότητας.
Σε υψόμετρο >2.500 μ. μπορεί να προκληθεί πονοκέφαλος, ζάλη, ταχυπαλμία, δύσπνοια, συνεπώς καλό είναι οι ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια να αποφεύγουν τα μεγάλα υψόμετρα.
ΠΗΓΗ: ygeiamou.gr
