Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα γεγονότα της υπόθεσης, όπως τα παρουσιάζει ο «Φιλελεύθερος», οι δύο διαθήκες είχαν ως εξής:
Η μία καθιστούσε κληροδόχο συγκεκριμένη γυναίκα και άλλο πρόσωπο ως εκτελεστή.
Η δεύτερη, καθιστούσε κληροδόχους, άλλα δύο πρόσωπα.
Στην πρώτη περίπτωση, η κληροδόχος απεβίωσε δύο μέρες πριν από τον θάνατο του προσώπου που έκανε τη διαθήκη. Ωστόσο, ο κατονομαζόμενος εκτελεστής της πρώτης διαθήκης έλαβε δικαστικά μέτρα ζητώντας την επικύρωση της πρώτης διαθήκης και την ταυτόχρονη ακύρωση της δεύτερης.
Οι δύο εν ζωή κληρονόμοι, ζήτησαν να διαγραφεί η αγωγή, αλλά το δικαστήριο απέρριψε τη σχετική αίτησή τους και η υπόθεση οδηγήθηκε στο Εφετείο, το οποίο πέντε χρόνια μετά εξέδωσε την απόφασή του.
Κρίθηκε λοιπόν ότι, ο κατονομαζόμενος εκτελεστής της διαθήκης, δεν είχε δικαίωμα να προωθεί οποιοδήποτε δικαστικό μέτρο, αφού ουσιαστικά ήταν εκτελεστής μιας άκυρης διαθήκης.
Αποτέλεσμα αυτού, η απόφαση με την οποία υπήρξε άρνηση του πρωτόδικου δικαστηρίου να διαγράψει την αγωγή, ανατράπηκε!
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Σε μία ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, ο βουλευτής του ΔΗΚΟ Χρίστος Ορφανίδης, κάνει λόγο για δύο σχολές σκέψης εντός του ΔΗΚΟ, για το κυπριακό, οι οποίες σύμφωνα με τον βουλευτή, δημιουργήθηκαν μετά τον θάνατο του Τάσσου Παπαδόπουλου.
