Όποιος έχει απολυθεί έστω και μια φορά στη ζωή του δεν ξεχνάει ποτέ εκείνη τη στιγμή. Το σοκ. Τη ντροπή. Τον εξευτελισμό. Την απόγνωση. Τον φόβο του αύριο. Και για τους άντρες ένα εξτραδάκι, τον ευνουχισμό, απότοκο αιώνων γαλούχησης του ρόλου του κουβαλητή και της ταύτισης εργασίας και ανδρισμού που θα πάρει άλλο τόσο να αποβάλλουμε (όποιος δεν ένιωσε άχρηστος ως άνδρας τη στιγμή της απόλυσης, όσο σύγχρονος και προοδευτικός κι αν νιώθει, λέει ψέματα).
Η απόλυση μπορεί να είναι το τέλος ενός κύκλου -και ανάλογα την περίπτωση- του κόσμου όλου, μπορεί όμως να είναι και η αφετηρία για κάτι καλύτερο ή έστω διαφορετικό. Σίγουρα όμως η απόλυση σε κάνει να αναλογιστείς να αναθεωρήσεις και να επανασχεδιάσεις.
Αν και γράφτηκε το 2011, μεσούσης της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα και ένα χρόνο πριν μπει οριστικό λουκέτο σε ΙΜΑΚΟ και Εκδόσεις Λυμπέρη, η κοσμικογράφος ηρωίδα της “Απολυμένης” του Αντώνη Τσιπιανίτη δεν χάνει τη δουλειά της από περικοπές ή λουκέτο της επιχείρησης, αλλά από το αρχαιότερο κλισέ στα χρονικά: θέλει τη θέση η γκόμενα του αφεντικού. Ακόμα κι έτσι όμως, η συγκυρία δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη: Η “Απολυμένη” είναι παιδί της κρίσης γι’ αυτό και γνώρισε τεράστια επιτυχία όταν πρωτοανέβηκε το 2011 με την Μαρία Γεωργιάδου στον επώνυμο ρόλο, εκείνη την περίοδο ήταν πρακτικά αδύνατο να μην ταυτιστείς με την ηρωίδα. Και να μην είχες απολυθεί εσύ, σίγουρα ήξερες κάποιον που το έπαθε.
Η Μαριέττα, κοσμικογράφος ενός δημοφιλούς lifestyle περιοδικού (ο Τσιπιανίτης ήταν για χρόνια αρχισυντάκτης του Κωστοπουλικού Down Town) με τη στήλη της να ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις στον χλιδάτο κόσμο της αθηναϊκής υψηλής κοινωνίας, χάνει τη δουλειά της όταν η ερωμένη του εκδότη εποφθαλμιά της θέση της και βρίσκεται σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα απ’ τα ψηλά στα χαμηλά. Άνεργη, άφραγκη, πεινασμένη και απαξιωμένη από όλες εκείνες που υποτίθεται ότι τη λάτρευαν σαν θεά, η Μαριέττα παλεύει για βασική επιβίωση αναπολώντας τις εποχές που ήταν περιζήτητη, φορούσε μόνο ακριβά brands, πήγαινε στα πιο γκλαμουράτα πάρτι και συναναστρεφόταν μόνο με τους πλούσιους και διάσημους. Βασικά η Ελλάδα του απατηλού Greek dream πριν τη θεαματική κατάρρευση. Εμείς την βλέπουμε καθώς ψάχνει εναγωνίως να βρει το τελευταίο της ίσως ευρώ καθώς αναλογίζεται πως εστιάζοντας στο κενό, το ματαιόδοξο και το ευτελές κατέληξε να απολυθεί όχι μόνο από τη δουλειά αλλά κι από την ίδια της τη ζωή.
Το έργο συστήθηκε στο κυπριακό κοινό το 2015 από το Θέατρο Τσέπης σε σκηνοθεσία Μάριου Θεοχάρους και με τη Μαρίνα Βρόντη στον μοναδικό (από κάθε άποψη) ρόλο. Πρόσφατα αναβίωσε από τις θεατρικές ομάδες Point To Contemporary Theater και Anyhow Theatre Ensemble σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κολοκοτρώνη και “Απολυμένη” τη Νάγια Αναστασιάδου που σε παρασύρει σε έναν κυκεώνα συναισθημάτων με την πλήρη και απόλυτα ισορροπημένη ερμηνεία της ανάμεσα στον αυτοσαρκασμό, την καυστικότητα και την τραγικότητα της κατάστασης. Μέσα σε μια ώρα και κάτι, γελάς, λυπάσαι, προβληματίζεσαι, σκέφτεσαι, ταυτίζεσαι. Όμως παρά το γεγονός ότι παρακολουθείς μια γυναίκα στα πρόθυρα του θανάτου από πείνα, η “Απολυμένη” σε αφήνει μια αισιόδοξη αίσθηση, όχι μόνο χάρη στο happy end, αλλά στη γενική του στάση με το χαμόγελο ως όπλο κόντρα στο σκοτάδι.
Δυστυχώς η “Απολυμένη” είναι από εκείνες τις low budget δουλειές από μικρές θεατρικές ομάδες με περιορισμένες παραστάσεις σε εύκαιρους χώρους που βασίζονται περισσότερο στο πάθος και το μεράκι, παρά στην τεχνική ή άλλου είδους υποστήριξη και εύκολα μπορούν να γλιστρήσουν από τη χαραμάδα και να τις χάσεις (ίσα που πρόλαβα την τελευταία της Λευκωσίας στο WhereHaus 612). Υπάρχει μία ακόμα στη Λεμεσό αύριο Τετάρτη 22/11 στις 8.30 στο μπαράκι “Στον Δρόμο” (ο καλύτερος τρόπος να την απολαύσεις με παρέα και ποτάκι), όμως αν βομβαρδίσετε τους συντελεστές με μηνύματα ενδιαφέροντος στα 99122552 και 99407862 ίσως προσθέσουν κι άλλες σε όλες τις πόλεις.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Με κίτρινη προειδοποίηση, καταιγίδες και χαλάζι ο καιρός - Τι μας επιφυλάσσει για τα Χριστούγεννα
• Αλκοόλ και οδήγηση: «Καμπανάκι» για την περίοδο Χριστουγέννων - Οι ποινές και οι τιμές
• Πώς να απολαύσεις το γιορτινό τραπέζι χωρίς ενοχές – Διατροφολόγος στο «Τ»
ΔΗΚΟ: Οι αντικομματικές συμπεριφορές, η τάση για φυγή και στο βάθος ο Οδυσσέας
Είναι γνωστό πλέον και κανείς δεν μπορεί να το κρύψει, ούτε ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ότι στο ΔΗΚΟ επικρατεί μια ανησυχία εδώ και καιρό, λόγω των διαφορετικών και έντονων απόψεων που ακούγονται κυρίως από τρεις βουλευτές του κόμματος, για το κυπριακό. Χρίστος Ορφανίδης, Παύλος Μυλωνάς και Ζαχαρίας Κουλίας, είναι οι βουλευτές που βρίσκονται απέναντι στην ηγεσία του κόμματος σε ότι αφορά στον τρόπο που πολιτεύεται και στηρίζει την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
