Αυτό που διαδραματίζεται τις τελευταίες μέρες στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού δεν είναι απλά η “θανατική ανάκριση για την υπόθεση του Θανάση Νικολάου” όπως είναι ο επίσημος ορισμός αλλά ίσως η μεγαλύτερη ντροπή στην ιστορία της κυπριακής δικαιοσύνης και κατ’ επέκταση της κοινωνίας.
Είναι η διαδικασία όπου συναντιούνται η Εισαγγελία (δηλαδή η Νομική Υπηρεσία του κράτους) και η οικογένεια του δολοφονημένου εθνοφρουρού, μόνο που αντί να συνεργάζονται με κοινό σκοπό την αποκάλυψη της αλήθειας, τον εντοπισμό, σύλληψη και παραδειγματική τιμωρία των δολοφόνων του Θανάση, έρχονται αντιμέτωπες σε μια διαδικασία που ήδη χαρακτηρίζεται από ένταση, νεύρα και ιδιαίτερα φορτισμένη αντιδικία.
Βέβαια ξέρουμε πολύ καλά ότι στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για αντιδικία δύο ισότιμων πλευρών. Κατ’ ακρίβεια, έχουμε το ίδιο το κράτος που προσπαθεί με νύχια και με δόντια και με κάθε διαθέσιμο μέσο που έχει στη διάθεσή του (και όλα με την απρόθυμη χορηγία του φορολογούμενου πολίτη) να βγάλει τρελή την οικογένεια του Θανάση. Λες και 17 χρόνια που τους είχαν όλοι (κράτος, κυβερνήσεις, Πρόεδροι, υπουργοί, ΜΜΕ και απλοί πολίτες) για τρελούς, γραφικούς, φαντασιόπληκτους και παρανοϊκούς από τη θλίψη, δεν ήταν αρκετά. Πρέπει το τελευταίο καρφί στο φέρετρο να είναι πάλι από το ίδιο το κράτος - εκείνο που έβαλε εξ αρχής τον Θανάση σ’ αυτό.
Σ’ αυτή την υπόθεση το κράτος είναι ο Γολιάθ. Είναι ο Σάουρον, ο Μπλόφελντ, ο Thanos, Αυτός Που Δεν Λέμε Ποτέ Το Όνομά Του. Είναι ο κακός της υπόθεσης. Ένα ανάλγητο, μνησίκακο, εκδικητικό κράτος που προκειμένου να καλύψει τα νώτα του και την εμφανή συγκάλυψη ενός εγκλήματος που έγινε κάτω από τη μύτη του (και με σχεδόν σίγουρη εμπλοκή λειτουργών του όπως διαφαίνεται από το πόρισμα Μάτσα-Αλεξόπουλου (οι ανεξάρτητοι ανακριτές που σημειωτέων το ίδιο το κράτος διόρισε αλλά τώρα αμφισβητεί). Η κοινή γνώμη παρακολουθεί εμβρόντητη τη Νομική Υπηρεσία του κράτους να ξοδεύει ενέργεια, χρόνο και χρήμα προκειμένου να καλύψει για πολλοστή φορά ένα έγκλημα που έμεινε κρυμμένο για 17 ολόκληρα χρόνια (και κάνει πως δεν υπάρχει εδώ και δύο χρόνια που έχει αποκαλυφθεί). Παρακολουθώντας κάποιος το μένος, το πάθος και τον ζήλο με τον οποίο η Εισαγγελία ανταγωνίζεται στη δικαστική αίθουσα νομίζεις πως έχει απέναντί της κάποιον διεφθαρμένο πολιτικό, έναν νονό της νύχτας ή κάποιον ανίκανο αξιωματούχο οι ενέργειες του οποίου κόστισαν ζωές ή εκατομμύρια στο κράτος και όχι μια χαροκαμένη οικογένεια που αγωνίζεται για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.
Αλλά εδώ που τα λέμε πότε ήταν η τελευταία φορά που η Εισαγγελία έτριξε τα δόντια της σε κάποιον από τους παραπάνω; Έι, εδώ που τα λέμε, πότε ήταν η τελευταία φορά που έφτασε ένας απ’ αυτούς μέχρι την Εισαγγελία;
“Εάν υπήρχε έλεγχος και όχι ανέλεγκτο του Γενικού Εισαγγελέα και δεν εξαρτώνται όλα και όλοι από εκείνον και τους υφιστάμενους του, θα βίωνα όλον αυτόν τον μαρτυρικό Γολγοθά για 19 χρόνια, προσπαθώντας να αποδείξω το αυτονόητο, την αλήθεια, την οποίαν έχουν κουκουλώσει από την πρώτη στιγμή στην σκηνή;” έγραψε η Ανδριάνα Νικολάου.
Το κερασάκι στην τούρτα; Παράλληλα με την προσπάθεια ισοπέδωσης της οικογένειας του Θανάση από τον οδοστρωτήρα της Νομικής Υπηρεσίας, το ΡΙΚ αποφάσισε να εφεσιβάλει την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας η οποία το υποχρεώνει το ΡΙΚ να καταβάλλει αποζημίωση πέραν του 1 εκατ. ευρώ στην Ευδοκία Λοΐζου, παρατείνοντας κι άλλο την 17χρονη(!) ταλαιπωρία της πρώην υπαλλήλου του που αποδεδειγμένα αρρώστησε εν ώρα εργασίας. Χωρίς ντροπή. Χωρίς ανθρωπιά. Χωρίς έλεος. Και χωρίς ΕΝΑΣ από τους πολιτικούς προϊσταμένους του ημικρατικού να έχει το θάρρος να μαζέψει τους ανάλγητους γραφειοκράτες πριν στείλουν τη γυναίκα πρόωρα στον τάφο.
Αυτό είναι το κράτος. Αυτοί είναι οι θεσμοί. Αυτή είναι η μοίρα μας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Νέα Σμύρνη: 20χρονος εισέβαλε σε κηδεία και προκάλεσε πανικό – Χόρευε πάνω από το φέρετρο
• Οι 10+1 χριστουγεννιάτικες ταινίες που αξίζεις να δεις αυτές τις γιορτές - Δείτε trailers
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις