Κάποιοι μας ακολουθούν ήδη από την παιδική ηλικία. Άλλοι έμειναν μια ανάμνηση στα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσης. Οι λίγοι -και καλοί- είναι δίπλα μας πλέον σε κάθε χαρά και λύπη. Πόσο ρόλο παίζουν, όμως, πραγματικά οι φίλοι στην ευημερία μας; Μια νεότερη δίνει μια αισιόδοξη απάντηση, τουλάχιστον για τους 20ρηδες.
Ειδικότερα, μια νεότερη ανάλυση αξιολόγησε την αξία της φιλίας μεταξύ των ανύπαντρων νεαρών Αμερικανών. Για να κατανοηθεί καλύτερα η σχέση της φιλίας με την ευτυχία, η Δρ Lisa Walsh και η ερευνητική της ομάδα ανέλυσε τα δεδομένα από 1.073 ανύπαντρους Αμερικανούς ενήλικες ηλικίας 18 έως 24 ετών.
Η έρευνα περιλάμβανε ερωτήσεις που αξιολογούσαν τη συνολική ευτυχία των συμμετεχόντων καθώς και πέντε παράγοντες πρόβλεψης της ευτυχίας: ικανοποίηση από την οικογένεια, ικανοποίηση από τους φίλους, αυτοεκτίμηση, νευρωτισμός και εξωστρέφεια.
Μετά την ανάλυσή τους, παρατήρησαν ότι όσοι ήταν πιο ικανοποιημένοι από τις φιλίες τους ήταν πιο ευτυχισμένοι, ενώ όσοι ήταν λιγότερο ικανοποιημένοι παρουσίασαν χαμηλότερη ευτυχία.
Η ικανοποίηση από τη φιλία αναδείχθηκε ως ιδιαίτερα ισχυρός παράγοντας ευημερίας στους νέους, ανύπαντρους ενήλικες.
«Διαπιστώσαμε ότι οι εργένηδες που ήταν ικανοποιημένοι με τις φιλίες τους έτειναν να είναι ευτυχισμένοι με τη ζωή τους, ενώ όσοι δεν ήταν ικανοποιημένοι με τις φιλίες τους ήταν λιγότερο ευτυχισμένοι», επισημαίνουν οι ερευνητές.
Προηγούμενες μελέτες έδειχναν ένα ανομοιογενές τοπίο, ειδικότερα για τις φιλίες των νεαρών Αμερικανών. Από τη μία, οι 20χρονοι φαίνονταν λιγότερο ευτυχισμένοι, κατά μέσο όρο, από ό,τι σε άλλες περιόδους της ζωής τους, ενώ ένα αυξανόμενο ποσοστό των ανθρώπων αυτής της ηλικιακής ομάδας δεν έχει μακροχρόνιες σχέσεις. Ενώ οι ερευνητές εξετάζουν όλο και περισσότερο τους ανύπαντρους ως ομάδα, λίγες μελέτες έχουν επικεντρωθεί σε υποομάδες, όπως οι 20ρηδες, κι αυτός είναι και ο λόγος που εστίασαν σε αυτούς οι ερευνητές.
Ευτυχία: Η έρευνα
Η μελέτη βασίστηκε σε αυτό που είναι γνωστό ως ανάλυση λανθάνοντος προφίλ – μια υπόθεση ότι τα άτομα δεν είναι όλα ίδια και ότι οι διαφορές μεταξύ τους ταιριάζουν σε διάφορες κατηγορίες.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι διαφορές μεταξύ των νεαρών, ανύπαντρων ενηλίκων που εξέτασαν χωρίστηκαν σε πέντε κατηγορίες, που αντιστοιχούν σε διαφορετικά επίπεδα ευτυχίας — από το πιο ευτυχισμένο στο λιγότερο ευτυχισμένο.
Αυτό που συμπέραναν ήταν ότι οι συμμετέχοντες που ήταν πιο ευτυχισμένοι ήταν οι λιγότερο νευρωτικοί και πιο ικανοποιημένοι με τις φιλίες τους.
Εκείνοι που ήταν λιγότερο ευτυχισμένοι είχαν κακές βαθμολογίες και στους πέντε δείκτες πρόβλεψης της ευτυχίας.
«Οι υψηλότερες βαθμολογίες σε ορισμένους από τους πέντε προγνωστικούς παράγοντες φάνηκε να αντισταθμίζουν τις χαμηλότερες βαθμολογίες σε άλλους, με την ικανοποίηση από τη φιλία να συνδέεται ιδιαίτερα ισχυρά με την ευτυχία των συμμετεχόντων», παρατήρησαν οι ερευνητές.
Με βάση αυτά τα ευρήματα, οι ερευνητές προτείνουν στους νέους, ανύπαντρους ενήλικες να θέσουν ως προτεραιότητα τη δημιουργία ουσιαστικών, μακροχρόνιων φιλικών σχέσεων, προσθέτοντας ότι χρειάζονται περισσότερες έρευνες για να κατανοηθεί η σχέση αιτίου-αποτελέσματος μεταξύ των πέντε προγνωστικών παραγόντων και της ευτυχίας.
Ευτυχία: Μικρά μαθήματα ευτυχίας που οδηγούν σε μεγάλη ικανοποίηση από τη ζωή
Οι ρουτίνες και ιεροτελεστίες που διατηρούμε μέσα στην ημέρα, από την ώρα που θα πιούμε τον πρώτο καφέ της ημέρας μέχρι το πρόγραμμα γυμναστικής προσφέρουν το αίσθημα της σταθερότητας αλλά και της προσμονής.
Κάπως έτσι, «μαθαίνουμε» στον εαυτό μας όλα όσα μας προσφέρουν ισορροπία και χαρά. Θα μπορούσε με τον ίδιο τρόπο, όμως, να αποτελέσει αντικείμενο εκπαίδευσης το σύνολο των πρακτικών που προσφέρουν ικανοποίηση από τη ζωή και ευτυχία;
Σύμφωνα με νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, που δημοσιεύτηκε στο Higher Education, η μακροχρόνια ευτυχία είναι μια κατάσταση που μπορεί να διδαχθεί μέσω της δημιουργίας συνηθειών που προάγουν το αίσθημα της ευεξίας.
Πιο συγκεκριμένα, η μελέτη υποδεικνύει πως η ενεργή ενασχόληση με την ψυχική μας υγεία, με τον ίδιο τρόπο που ασχολούμαστε για την ευρωστία του σώματος, αποτελεί το κλειδί για να ανακουφιστούν τα αρνητικά συναισθήματα.
Ευτυχία: Τέσσερα απλά μυστικά για να την κατακτήσουμε
Ήδη από το 2018, η ερευνητική ομάδα δημιούργησε ένα πανεπιστημιακό μάθημα με τίτλο «Επιστήμη της ευτυχίας», όπου διαπιστώθηκε ότι η διδασκαλία των τελευταίων επιστημονικών μελετών σχετικά με την ευτυχία στους φοιτητές δημιούργησε σημαντική βελτίωση στην ευημερία τους.
Ωστόσο, η ευεξία αυτή ήταν σύντομη, εκτός αν οι συνήθειες που έμαθαν στο μάθημα, όπως η ευγνωμοσύνη, η άσκηση, ο διαλογισμός ή η καταγραφή των σκέψεων (journaling), διατηρηθούν μακροπρόθεσμα.
H τελευταία τους μελέτη αποκάλυψε ότι από τους 228 προπτυχιακούς φοιτητές που παρακολούθησαν ένα μάθημα θετικής ψυχολογίας, 115 φοιτητές, δηλαδή περίπου το 51%, που συνέχισαν να εφαρμόζουν τις θετικές πρακτικές διατήρησαν την ψυχική τους ευεξία σε υψηλά επίπεδα κατά την περίοδο παρακολούθησης.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν μάλιστα συνδέσεις μεταξύ των πράξεων καλοσύνης, του ποιοτικού ύπνου, και των νέων γνωριμιών ως τρόπους ενίσχυσης της ευτυχίας.
«Είναι ακριβώς σαν να πηγαίνουμε στο γυμναστήριο: δεν μπορεί να αναμένουμε από μια προπόνηση και μόνο ότι θα βελτιώσουμε τη φυσική μας κατάσταση για όλη μας τη ζωή. Όπως και με τη σωματική υγεία, έτσι και με την ψυχική, θα πρέπει δουλεύουμε συνεχώς, αλλιώς οι θετικές επιπτώσεις θα είναι προσωρινές» συμπληρώνει ο επικεφαλής συγγραφέας καθηγητής Δρ Bruce Hood.
Συνεπώς, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι η δέσμευση αποτελεί βασικό παράγοντα για τη διατήρηση των μακροπρόθεσμων πλεονεκτημάτων από τα μαθήματα θετικής ψυχολογίας:
«Ένα τέτοιο μάθημα είναι απλά η αρχή, καθώς θα πρέπει να χρησιμοποιείτε αυτά που μαθαίνετε σε τακτική βάση. Πολλά από αυτά περικλείουν παρεμβάσεις θετικής ψυχολογίας που εστιάζουν στη βοήθεια των άλλων.
Αυτό είναι το αντίθετο από το σημερινό δόγμα της “αυτοφροντίδας”, αλλά αμέτρητες μελέτες έχουν δείξει ότι το να σκεφτόμαστε εκτός του εαυτού μας, μας βοηθά να απομακρυνθούμε από τις αρνητικές αναστολές, οι οποίες μπορεί να είναι η βάση τόσων πολλών προβλημάτων ψυχικής υγείας» καταλήγει ο Δρ Hood.
Ευτυχία: Γιατί κάποιοι δυσκολεύονται περισσότερο να την κατακτήσουν
Το κυνήγι της ευτυχίας αποτελεί αυτοσκοπό για πολλούς, για άλλους παράπλευρη δραστηριότητα και για μερικούς ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Κάποιοι προσπαθούν πολύ και άλλοι απλώς… το καταφέρνουν. Είναι στο χέρι μας τελικά ή τα γονίδιά μας αποφασίζουν αν θα ευτυχήσουμε;
Η Δρ Jolanta Burke, Λέκτορας στο Κέντρο Θετικής Ψυχολογίας και Υγείας στο Πανεπιστήμιο Ιατρικής και Επιστημών Υγείας RCSI του Δουβλίνου, απαντά στο δύσκολο ερώτημα.
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2005 στο Review of General Psychology, οι παράγοντες που θα καθορίσουν την ευτυχία μας είναι τρεις και αν έπρεπε να τους κατανείμουμε σε ένα γράφημα, θα ήταν ένας δίσκος όπου το 50% καλύπτουν τα γονίδια, το 10% οι τυχαίες συνθήκες και 40% η δική μας στάση απέναντι στην ευτυχία, ούτως ειπείν αν είμαστε θετικοί και προσπαθούμε να την κατακτήσουμε ή αρνητικοί.
Τα ευρήματα αποδοκιμάστηκαν ευρέως με την κριτική να επικεντρώνεται κυρίως στα ξεπερασμένα συμπεράσματα για το ρόλο της γενετικής προδιάθεσης, στην οποία επιστήμονες της γενετικής της συμπεριφοράς είχαν αποδώσει το 40-50% των πιθανοτήτων κάποιου να ευτυχήσει μέσα από έρευνές τους σε δίδυμα αδέλφια.
Χρησιμοποιώντας στατιστικές μεθόδους για την εκτίμηση της επίδρασης γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων με βάση το είδος συγγένειας, οι ειδικοί κατέληξαν σε αστήρικτα πορίσματα όπως ότι τόσο τα ομοζυγωτικά όσο και τα ετεροζυγωτικά δίδυμα μεγαλώνουν στο ίδιο περιβάλλον με κοινές εμπειρίες.
Πηγή: Xristika.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Κλάδος σκυροδέματος: Πιο αποφασιστική κυβερνητική διαμεσολάβηση ζητούν οι εργαζόμενοι
• Παγκόσμιος συναγερμός: Αποκολλήθηκε μέρος του Ήλιου - Τι σημαίνει αυτό για τον πλανήτη μας
Αναστασιάδης-Χριστοδουλίδης: Από την «πατρική» στοργή, στον... «πατρικό» θυμό
Όταν στις 28 Φεβρουαρίου του 2023 ο Νίκος Χριστοδουλίδης ανέβαινε τον λόφο του προεδρικού με τη σύζυγο και τα παιδιά του, για την τελετή παράδοσης – παραλαβής της Προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον Νίκο Αναστασιάδη, το κλίμα ήταν άκρως οικογενειακό, με τον Νίκο Αναστασιάδη να βλέπει τον <διάδοχό> του με ύφος περήφανου πατέρα. Ο Νίκος Αναστασιάδης μάλιστα, αποκαλούσε τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη, <Νίκο μου>.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
