Μίλησε για όλα ο ΠτΔ: Όσα αποκάλυψε για το Κυπριακό μέχρι και το «Ηλέκτρα»
Στο Κυπριακό, στην Ενέργεια και στην Οικονομία αναφέρθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Χριστοδουλίδης σε δηλώσεις του σήμερα.
Εξακολουθεί να συμπεριφέρεται όπως τότε που ήταν σημαντικός, πάει και μπαστακώνεται στην παλιά του δουλειά δίνοντας συμβουλές που κανείς δεν ζήτησε, εισπράττοντας από τους πρώην συναδέλφους του βεβιασμένα χαμόγελα και συγκαταβατικά νεύματα ανάμεσα στις λοξές ματιές στο κινητό και κρυφές ελπίδες να πιάσει το υπονοούμενο και να ξεκουμπιστεί. Την ίδια στιγμή κάθεται και αφηγείται σε όποιον δηλώνει πρόθυμος να ακούσει (ακόμα και σε αυτούς που δεν) τις ίδιες και τις ίδιες ιστορίες από την εποχή της κυριαρχίας του, αναπολώντας περασμένα μεγαλεία και δικαιολογώντας ενέργειες και αποφάσεις που η ιστορία έχει πλέον καταγράψει και η συνείδηση του κόσμου εμπεδώσει για τα καλά. Μόνο που η ηλικία τον προδίδει, η μνήμη δεν τον πολυβοηθάει και η προσπάθεια του να ζωγραφίσει μια τελείως διαφορετική εικόνα του βίου και της πολιτείας του, δεκαετίες αργότερα προκαλούν θυμηδία και περισσότερα συγκαταβατικά χαμόγελα συνοδευόμενα από μερικά ευγενικά “μάνα μου ρε”.
Ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που μας θύμισε αυτόν ακριβώς τον χαρακτήρα με τις εμφανίσεις του τον τελευταίο χρόνο, εξελίσσεται σε έναν top entertainer για όλους φυσικά τους λάθος λόγους. Με δημόσιες εμφανίσεις που παραπέμπουν σε μαϊντανό και καλεσμένος σχεδόν κάθε podcast που εκτιμά τα κλικ και views, ο Νίκος Αναστασιάδης έχει επιδοθεί σε μια μοναχική και μάλλον θλιβερή Σταυροφορία αποκατάστασης της πληγωμένης του υστεροφημίας, επαναλαμβάνοντας με σχεδόν ψυχαναγκαστική συνέπεια και συχνότητα ότι βασικά είναι ίσως η δεύτερη πιο παρεξηγημένη προσωπικότητα της Ιστορίας μετά τον Ηρώδη. Ότι σπιλώθηκε, δυσφημίστηκε, κατηγορήθηκε άδικα και συκοφαντήθηκε από πρώην συνεργάτη του στον οποίο μάλιστα αφιέρωσε το πρώτο του βιβλίο ως Τέως Πρόεδρος, τον “Συκοφάντη”. Ναι, σε κανονικές χώρες πρώην πρόεδροι βγάζουν βιβλία με τα απομνημονεύματα, τις εμπειρίες, άγνωστες πτυχές και παρασκήνιο από τη θητεία τους ή τις σκέψεις τους πάνω σε φλέγοντα ζητήματα (πχ στη δική μας περίπτωση για το Κυπριακό), ο Τέως Πρόεδρος της Μπανανίας έγραψε 400 σελίδες απαντώντας στα όσα του καταλογίζει ο πρώην συνεργάτης του Μακάριος Δρουσιώτης στη διάσημη πλέον τριλογία της “Συμμορίας” (με το πρώτο βιβλίο να βρίσκεται στα ράφια από το... 2020) που δεν είναι και λίγα. Για την ακρίβεια είναι πάρα πολλά, σοβαρά και σε περίπτωση που είναι αναληθή ποινικά κολάσιμα. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο Νίκαρος κατηγορείται για εσχάτη προδοσία, σκοτεινές μπίζνες με Ρώσους ολιγάρχες, θέσπιση νόμων για προσωπικό πλουτισμό (χρυσά διαβατήρια), εσκεμμένο θάψιμο του Κυπριακού στο Κραν Μοντανά ώστε να μη σταθεί η λύση εμπόδιο στη βιομηχανία των χρυσών διαβατηρίων μέχρι και μεταφορά χρημάτων στις Σεϋχέλλες με το ιδιωτικό τζετ του Σαουδάραβα κολλητού του, ο οποίος btw απέκτησε κυπριακό διαβατήριο μαζί με όλο του το σόι. Σε όλα αυτά προσθέστε και το άρθρο του τότε διευθυντή της “Καθημερινής” Ανδρέα Παράσχου από το 2021 όπου ανέφερε ότι ο Τέως «φέρεται να εκμυστηρεύτηκε σε πολιτικά πρόσωπα σε μια νύχτα ευθυμίας στην Αθήνα ότι το Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα άφησε στο δικηγορικό του γραφείο του 300 εκατ. ετησίως που τα πήγαινε μετά στις Σεϋχέλλες με ιδιωτικές πτήσεις». Το επίμαχο άρθρο οδήγησε σε παραίτηση του Ανδρέα από την εφημερίδα και σε μερικές απειλές εκ μέρους του Νίκαρου για προσφυγή στη δικαιοσύνη που φυσικά δεν υλοποιήθηκαν ποτέ. Αντί λοιπόν, ως γάτα δικηγόρος Harvey-Specter-στα-70 που καυχιέται ότι είναι να πάει Δρουσιώτη και Παράσχο στα δικαστήρια για συκοφαντική δυσφήμηση εδώ και χρόνια, το αφήνει ως... ανώτερος άνθρωπος που είναι, απολαμβάνοντας ήσυχος και ατάραχος τα τελευταία χρόνια της παντοδυναμίας του. Κι έρχεται πέντε χρόνια μετά το πρώτο βιβλίο του Μακάριου και τέσσερα μετά το άρθρο του Παράσχου με ένα βιβλίο(!) να απαντήσει σε όσα του καταλογίζει ο πρώτος (κι εμμέσως ο δεύτερος) και να το καταθέσει μάλιστα ως τεκμήριο(!) στην Αρχή κατά της Διαφθοράς που διερευνά τους ισχυρισμούς του Δρουσιώτη στα βιβλία του. Δηλαδή η απάντηση στα διαβατήρια, τον Ριμπολόβλεφ και τα ταξιδάκια στις Σεϋχέλλες είναι ένα γαμημένο βιβλίο και 45 εμφανίσεις σε podcast λες και είναι η Χρυσηίδα Δημουλίδου σε promotional tour!
Ακούγεται οξύμωρο τουλάχιστον για κάποιον που έχει μια μάλλον εξιδανικευμένη εικόνα για τη Δικαιοσύνη, όμως η κατάθεση ενός βιβλίου ως τεκμήριο(!) στην έρευνα μιας ξεδοντιασμένης και χωρίς ανακριτική ή ποινική εξουσία Αρχής κατά της Διαφθοράς (που διόρισε ο ίδιος) αντί για την παραδοσιακή δικαστική οδό για να βρει το δίκιο του (αφού όπως λέει κατηγορείται άδικα) η οποία θα απαιτούσε αμφίδρομη έρευνα και χωρίς διασφαλισμένο αποτέλεσμα, αποτελεί σαφώς no brainer. Άλλωστε η Αρχή απλά θα συντάξει ένα πόρισμα που θα καταλήξει στην αγκαλιά του Γενικού Εισαγγελέα για τα περαιτέρω, κάτι που μάλλον θα καθιστούσε awkward τις μελλοντικές εξορμήσεις των δύο μακροχρόνιων φίλων στα μπουζούκια. Κάπου θα πρέπει να τραβηχτεί λοιπόν η κόκκινη γραμμή, που λέει και η αγαπημένη τους Νατάσα Θεοδωρίδου.
Ο Νίκος Αναστασιάδης που κάποτε απορροφούσε όλον τον αέρα από το δωμάτιο τώρα οφείλει να το διαβάσει: Ο μόνος που νοιάζεται για την υστεροφημία του είναι ο ίδιος και κυριολεκτικά κανένας άλλος (κι αυτός σχετικά αργά το θυμήθηκε). Δεν αντιλαμβάνεται ότι είναι απελπιστικά μόνος του σ’ αυτό; Είδατε ποτέ καμιά ανακοίνωση του ΔΗΣΥ που να κατακεραυνώνει “αυτή την επαίσχυντη προσπάθεια σπίλωσης και συκοφάντησης του επίτιμου προέδρου του”; Είδατε κανέναν πρώην υπουργό ή στενό του συνεργάτη να διαρρηγνύει δημόσια τα ιμάτια του κατά της άδικης επίθεσης σε βάρος του ή να πίνει νερό στην εντιμότητά του; Δεκτό ότι όλοι κρατάνε μια πισινή “σε περίπτωση που” (όπως λέει και η Απόλυτη) και πιθανόν να μιλήσουν μετά ξέρω γω από μια απαλλακτική απόφαση ή οριστικό κλείσιμο της υπόθεσης (με τον έναν ή τον άλλον τρόπο εκεί θα καταλήξει) όμως μέχρι να συμβεί αυτό, η σιωπή τους είναι εκκωφαντική. Είχαμε να δούμε μια τόσο εξόφθαλμη τήρηση αποστάσεων από την εποχή της πανδημίας.
Ο Νίκος Αναστασιάδης μπορεί να περιφέρει τον μοναχικό one-man θίασό του διατυμπανίζοντας πρακτικά ότι δεν έκανε τίποτα το παράνομο, το επιλήψιμο ή τέλος πάντων κάτι που μπορεί να τον στείλει στη φυλακή. Και από αυτή την άποψη μπορεί να έχει και δίκιο. Οι πολίτες όμως έχουμε ζήσει πολλά, τα περισσότερα την τελευταία 12ετία, για να ξέρουμε ότι το νόμιμο δεν είναι πάντα ηθικό και ότι οι νόμοι φτιάχνονται πρωτίστως για να εξυπηρετούν και να προστατεύουν τους ισχυρούς. Εδώ που φτάσαμε ποσώς μας ενδιαφέρει πια αν ο Αναστασιάδης θα απαλλαγεί, κατηγορηθεί ή καταδικαστεί, μας αρκεί που επί των ημερών του ως ηγέτης της ΚΔ θέριεψε το τέρας της διαφθοράς, το ενδεχόμενο λύσης πυροβολήθηκε στο σβέρκο και θάφτηκε στην πίσω αυλή, το διάτρητο Επενδυτικό Πρόγραμμα ξεφτίλισε τη χώρα ενώ ταυτόχρονα πλούτισαν δικηγόροι, πολιτικοί και εργολάβοι και ο ίδιος έκοβε βόλτες με τα ιδιωτικά τζετ των ζάμπλουτων κολλητών του για να... εξοικονομήσει χρήματα του φορολογούμενου πολίτη (σε οποιαδήποτε κανονική χώρα αυτό θα ήταν απόσπασμα από σατιρική εκπομπή και όχι η επίσημη δικαιολογία του ηγέτη της).
Ο κόσμος ξέρει. Μπορεί 70.000 από εμάς να ψήφισαν Φειδία αλλά δεν το χάσαμε όλοι και εντελώς. Ακόμα τουλάχιστον. Γι’ αυτό Πρόεδρε την επόμενη φορά που θα βγεις στην Οπαδική Ψυχανάλυση ή τα Χρυσωμαγειρέματα να μας πεις για 467η φορά τον πόνο σου για τον “Συκοφάντη” κάνε μας τη χάρη και read the fucking room!
