Ποιος τη γαμ*** την υστεροφημία

Καμία έκπληξη εδώ. Τα στημένα παιχνίδια είναι άλλωστε αναπόσπαστο κομμάτι του κυπριακού ποδοσφαίρου, όλοι γνωρίζουν γι’ αυτά, τα συζητούν στα καφενεία, στις κερκίδες, στα σόσιαλ, κάποιοι μάλιστα καυχιόνται ότι βγάζουν τρελά λεφτά. Είναι κοινό μυστικό, μια στυγνή πραγματικότητα, ένα αναγκαίο κακό που απλά κάνεις πως δεν υπάρχει για να μπορείς να προχωρήσεις με τη ζωή σου, σωστά;  Εχμμ, όχι και τόσο. Στα μάτια του νόμου, στην Κύπρο δεν υπάρχουν στημένα παιχνίδια γιατί πολύ απλά δεν καταγράφηκε ούτε μισή καταδίκη γι’ αυτά. Όπως διαβάζω στον “Πολίτη” μία και μοναδική σχετική υπόθεση οδηγήθηκε ενώπιον της Δικαιοσύνης και αυτή κατέρρευσε όταν έκανε πίσω ο βασικός μάρτυρας. Η δε νομοθεσία που επιτρέπει τις παρακολουθήσεις τηλεφώνων για σκοπούς διερεύνησης υποθέσεων χειραγώγησης αγώνων, με την κατάθεση του ηχητικού υλικού της παρακολούθησης ενώπιον των δικαστηρίων ως μέρος του μαρτυρικού υλικού, ψηφίστηκε εδώ και πέντε χρόνια αλλά ουδέποτε εφαρμόστηκε. Δεν πειράζει, θα εφαρμοστεί η παρακολούθηση των... δημοσιογράφων για λόγους εθνικού συμφέροντος, οπότε θα μπορείτε να κοιμάστε ήσυχοι και με το αίσθημα της απόλυτης ασφάλειας.

Κι αυτό είναι μόλις η πιο πρόσφατη προσθήκη στον μακρύ κατάλογο των πολύκροτων υποθέσεων που ΟΛΟΙ μυρίζουμε τη μπίχλα που αναδύουν αλλά νομικά τουλάχιστον είναι πεντακάθαρες και μυρίζουν λεβάντα. Γιατί αν δεν υπάρχει καταδίκη, δεν υπάρχει υπόθεση, δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό, άρα δεν πάτε να λέτε ό,τι θέλετε, είμαι άμωμος, άσπιλος, αθώα περιστερά και Μητέρα Τερέζα μαζί. Τον κώλο σας να βαράτε κάτω το νόμιμο είναι και ηθικό γι’ αυτό λοιπόν απαιτώ να με σέβεστε και να ανεγερθεί μνημείο στην πληγωμένη μου υστεροφημία (μόνο αυτό δεν μας έχει ζητήσει ακόμα ένας πολύ συγκεκριμένος Τέως).

Τρανταχτό παράδειγμα ο Συνεργατισμός ή πιο σωστά η κατάρρευσή του. Όλοι ξέρουμε τι παίχτηκε. Τα υπέρογκα δάνεια, το βόλεμα ημετέρων, η ασυδοσία, η απουσία ελέγχου, το μεγάλο φαγοπότι - ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας, σωστά; Λάθος! Και οι δέκα κατηγορούμενοι στην υπόθεση κατάρρευσης του Συνεργατισμού (επτά φυσικά πρόσωπα και τρία νομικά) αθωώθηκαν πανηγυρικά ενώ ο Γενικός Εισαγγελέας πήγε κουβά και με την έφεση μόλις τον περασμένο Φεβρουάριο. Άρα θα σου πουν οι εμπλεκόμενοι ότι ότι όλα αυτά περί σκανδάλου υπάρχουν μόνο μέσα στο κομμουνιστικό μυαλό σου και ότι ο Συνεργατισμός πέθανε από βαθιά γεράματα όσο κι αν εσύ επιμένεις να τους δείχνεις την τρύπα από σφαίρα στο κούτελο (λογικά τη νεκροψία διενήργησε ο Σταυριανός). Ξέρεις εσύ καλύτερα από τη Δικαιοσύνη;

Άλλο καραμπινάτο παράδειγμα ο Μιχάλης Κατσουνωτός, ίσως η πιο θεαματική μετεωρική ανέλιξη αμφιλεγόμενου χαρακτήρα από την εποχή του Michael Corleone (εντελώς τυχαία η ποπ αναφορά με τον συνονόματο). Η συνωμοσία του με κατάδικο προκειμένου να βρεθεί βίντεο με προσωπικές στιγμές της τότε διευθύντριας των φυλακών (και αρχινέμεση του αξιωματικού) Άννας Αριστοτέλους προκειμένου να της καταστρέψει τη ζωή και την καριέρα όχι μόνο επιβεβαιώθηκε από ατράνταχτα στοιχεία αλλά κι από ένα άκρως επιβαρυντικό πόρισμα του Αχιλλέα Αιμιλιανίδη, συνεπώς υπάρχει κάτι σάπιο στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας, σωστά; Λάθος! Επίσης φρεσκάρετε λίγο τον Σαίξπηρ σας γιατί η υπόθεση δεν εμπνεύστηκε από τον “Άμλετ” αλλά μάλλον από το “Όνειρο θερινής νυκτός” όπως αποδείχθηκε μια πιθανή καταδίκη του Κατσουνωτού. Με τη διπλή τύφλα-να-έχει-η-Durex προστασία του Γενικού Εισαγγελέα ο οποίος μπλόκαρε τόσο την όποια ποινική διαδικασία σε βάρος του αξιωματικού όσο και την ιδιωτική μήνυση του θύματος εναντίον του, δεν πάτε να χτυπιέστε για δικαιοσύνη, ισονομία και άλλες τέτοιες μαλακίες, δεν υπάρχει ο παραμικρός λεκές στο κατάλευκο σαν ρόμπα της ΚΚΚ μητρώο του αστυνομικού, ο τύπος είναι πιο καθαρός κι από τον Serpico (δεύτερη αναφορά σε κινηματογραφικό ήρωα που υποδύθηκε ο Al Pacino, αρχίζω να ανησυχώ). Ο ίδιος ενεπλάκη και στην επίσης σκοτεινή, μαύρη σαν καλιακούδα, υπόθεση του “ορφανού τροχαίου” (ήταν υπεύθυνος της Τροχαίας Λεμεσού) όπου στο πόρισμα του ο τότε Βοηθός Αρχηγός και νυν Αρχηγός Αστυνομίας, Θεμιστός Αρναούτης εισηγήθηκε την δίωξη επτά αστυνομικών μεταξύ των οποίων και ο yours truly. Η συνέχεια γνωστή: αποφασίστηκε η δίωξη μόνο του εξεταστή(!) της υπόθεσης because fuck you, that’s why. Τελευταίο - μέχρι στιγμής- επεισόδιο στο πιο πετυχημένο αστυνομικό procedural του νησιού η εισήγηση της Αρχής κατά της Διαφθοράς για ποινική δίωξη του Κατσουνωτού μετά την άρνησή του να απαντήσει σε ερωτήσεις στο πλαίσιο της έρευνας της Αρχής της υπόθεσης αναστολής ποινικής δίωξης προσώπου, τον οποίο προηγουμένως εκπροσωπούσε ως δικηγόρος ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας. Ο Γενικός Εισαγγελέας -φαντάζομαι με ύφος σοβαρά τώρα, αυτή τη δουλειά θα κάνουμε;;;- απέρριψε την εισήγηση της Αρχής με το σκεπτικό ότι ο αστυνομικός “δεν ήταν υποχρεωμένος να απαντήσει στις ερωτήσεις” ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για το χαρούμενο φινάλε της πρώτης σεζόν όπου ο Κατσουνωτός παρά τις δυσκολίες, τα εμπόδια και τις εισηγήσεις για ποινικές διώξεις... προάγεται σε Βοηθό Αρχηγό Αστυνομίας!

Να θυμηθούμε ότι για το σκάνδαλο του ΣΑΠΑ ναι μεν πήγε φυλακή ο Βέργας (ο οποίος ζητάει με συνεντεύξεις του “μια δεύτερη ευκαιρία” κλαψ, λυγμ) αλλά οι μεγαλοεργολάβοι που έδιναν τις μίζες όχι μόνο αυτοανακηρύχθηκαν οι ήρωες της υπόθεσης (έγιναν μάρτυρες κατηγορίες όταν ο Βέργας είχε ήδη ομολογήσει) αλλά συνεχίζουν να παίρνουν κρατικά έργα σαν να μην συνέβη τίποτα, σαν να μην παραδέχθηκαν ότι μοίραζαν μίζες σαν να ήταν αντίδωρο - ένας μάλιστα άλλαξε ονομασία στην εταιρεία του και εξελίχθηκε στον “εθνικό μας εργολάβο” που βγήκε πρόσφατα σε γνωστό podcast για να κλαφτεί ότι είναι το... θύμα της όλης υπόθεσης (ώρες-ώρες νιώθω ότι είμαι ο Truman που παίζω χωρίς να το ξέρω σε κάποιο γαμημένο sitcom!).

Μένει φυσικά να δούμε την έκβαση της υπόθεσης των χρυσών διαβατηρίων (με τον Μάριο Δημητριάδη σε ρόλο Ιφιγένειας - δική του η ατάκα), εκείνης του Al Jazeera (που χάνει κατηγορούμενους συχνότερα απ’ ότι ο ΔΗΣΥ στελέχη προς το ΕΛΑΜ) αλλά και της έρευνας της Αρχής κατά της Διαφθοράς σε βάρος του Νίκου Αναστασιάδη, όμως ποιος θα μας κατηγορήσει για το καλάθι σε μέγεθος Lego που κρατάμε;

Άδικο έχει μετά ο Τέως που περιφέρεται στην podcastόσφαιρα και διατυμπανίζει την εντιμότητά του ενώ πρακτικά ο κόσμος τον βλέπει σαν τον John Milton του The Devil’s Advocate (τρίτωσε το κακό με τους ρόλους του Pacino);

Χωρίς καταδίκη δεν υπάρχει υπόθεση και ποιος τη γαμάει την υστεροφημία...