Χαρτσιώτης βγήκε παγανιά

Βασικά υπάρχουν ασθενείς σε κώμα με περισσότερη επαφή με το περιβάλλον απ’ ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης Μάριος Χαρτσιώτης, εύκολα ο πιο WTF? Υπουργός αυτής ή οποιασδήποτε κυβέρνησης.

Καμαρώστε τον:

«Πρώτα από όλα πέραν από το ατυχές περιστατικό των δύο συνανθρώπων μας, ενώ εκκενώθηκαν 16 ολόκληρα χωριά, δεν είχαμε καμία απολύτως απώλεια ζωής. Ήταν ο πρώτιστος στόχος που τέθηκε από την αρχή, το ανέφερε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και αυτό πρέπει να σημειωθεί».

Μάλιστα. “Ατυχές περιστατικό” λοιπόν ο φρικτός θάνατος δύο ηλικιωμένων που έτρεχαν να σωθούν από το ένα πύρινο μέτωπο και παγιδεύτηκαν σε φλεγόμενο δρόμο που ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΗΤΑΝ ΚΛΕΙΣΤΟΣ ή τουλάχιστον να υπήρχε ειδοποίηση να μην χρησιμοποιηθεί. “Ατυχές περιστατικό” που δεν ακυρώνει τον “πρώτιστο στόχο” της κυβέρνησης που ήταν να μη χαθούν ανθρώπινες ζωές αφού προφανώς οι δύο ηλικιωμένοι δεν ανήκουν στο ανθρώπινο είδος, έφαγαν τα ψωμιά τους ή μπορεί και να αυτοπυρπολήθηκαν ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την ανοίκεια επίθεση που δέχεται η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη παρά τους ηρωικούς χειρισμούς της.

Πώς να εξηγήσεις άραγε με όρους λογικής στον άνθρωπο που η βασική του ενασχόληση ως Υπουργός είναι να υποδέχεται παντόφλες, ζώνες και λοιπά ιερά αξεσουάρ με τιμές αρχηγού κράτους, ότι δεν μπορεί να μιλάει ακόμα για “πρώτιστο στόχο τη μη απώλεια ζωών” γιατί αυτό το πλοίο σάλπαρε τη στιγμή που βρέθηκαν τα δύο απανθρακωμένα πτώματα, θα περίμενε κανείς από τον πρώην διευθυντή του Γραφείου Κηδειών της Μητρόπολης Λεμεσού μια μεγαλύτερη ευαισθησία σε θέματα θανάτου εκτός κι αν σκοπεύει να μας θάψει όλους κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Υπουργός. Όμως τι να περιμένεις από τον παρατρεχάμενο όταν ο ίδιος ο μάστρος του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εξακολουθεί να μιλάει για επίτευξη του στόχου “να μην χαθούν ανθρώπινες ζωές” ακόμα και μετά τους δύο νεκρούς και να σπινάρει την τραγωδία με το θετικό ότι “θα μπορούσαμε να θρηνήσουμε περισσότερα θύματα”. Ίσως ούτε ο ίδιος να πιστεύει ότι έχουμε μόνο δύο νεκρούς με αυτή την κυβέρνηση! 

Ο Μάριος Χαρτσιώτης έπρεπε να είχε παραιτηθεί τουλάχιστον τέσσερις φορές στον ενάμιση χρόνο που έχει κατσικωθεί στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και δεν αφαιρείται ούτε με χειρουργική επέμβαση. Οδηγούμενος από ένα από τα γελοιωδέστερα μότο στην ανθρώπινη ιστορία (“η παραίτηση είναι μία δειλή και εύκολη πράξη, που ικανοποιεί τον λαϊκισμό"), αυτή τη στιγμή αντιπροσωπεύει ό,τι χειρότερο έχει να επιδείξει η εγχώρια πολιτική σκηνή: ανικανότητα, έπαρση, αλαζονεία, παντελής έλλειψη αυτογνωσίας και ευθιξίας, αναισθησία και εσχάτως εξόφθαλμη περιφρόνηση της ανθρώπινης ζωής όταν αυτή μας χαλάει τα στατιστικά και τους “πρώτιστους στόχους”.

Όμως στ’ αλήθεια περιμέναμε κάτι λιγότερο; Μιλάμε για τους ανθρώπους που δεν ζήτησαν μισή συγγνώμη που άφησαν να καούν δύο άνθρωποι, 125 τ. χλμ δάσους, εκατοντάδες ζώα, σπίτια και υποστατικά (“γιατί να ζητήσουμε συγγνώμη, δεν έβαλε η κυβέρνηση τη φωτιά” ήταν η... αφοπλιστική απάντηση του Βίκτωρα προς τα εναπομείναντα σανοφάγα). Που εν μέσω καταστροφής βάζουν πάνω απ’ όλα την υστεροφημία, την εικόνα, τα ευλογημένα γένια και τη “σκληρή δουλειά” τους. Που ανοίγουν λογαριασμό για να πληρώσουν οι πολίτες την καταστροφή μη τυχόν και πέσουν έξω τα πολύτιμα δημοσιονομικά τους, έχοντας μάθει ήδη από τον Ραδιομαραθώνιο να καλύπτουν την ανεπάρκειά τους με τη φιλανθρωπία των άλλων. Που κρύβονται πίσω από έναν υφιστάμενό τους, τον Αρχιπύραρχο Νίκο Λογγίνο, τον οποίο βάζουν μπροστά να πάρει όλη την ευθύνη πάνω του και να ξεπλύνει την ανικανότητά τους (ίσως η πιο ξεδιάντροπα κωλοπαιδίστικη κίνηση εκ μέρους των κυβερνώντων μέχρι που το τερμάτισε ο Χαρτσιώτης με το “ατυχές περιστατικό”). 

Μιλάμε για ανθρώπους που μέχρι χθες πιστεύαμε ότι ήταν μόνο ανεπαρκείς, αλλά με τρόμο διαπιστώνουμε πως είναι και άκρως επικίνδυνοι...