Πώς γίνεται ένα μυθιστόρημα που γράφτηκε από Έλληνα στις αρχές του περασμένου αιώνα να παραμένει σχεδόν 120 χρόνια αργότερα όχι μόνο τραγικά επίκαιρο αλλά και η επιτομή του φεμινισμού; Και επιπρόσθετα το υλικό για μία από τις ομορφότερες, συγκλονιστικότερες και αρτιότερες τεχνικά και ουσιαστικά ελληνικές ταινίες του τελευταίου εχμ.. αιώνα;
Ένα αινιγματικό και μυστηριώδες μήνυμα γραμμένο με μαύρο στυλό, βρέθηκε επάνω στην πόρτα του σπιτιού της Ρούλας Πισπιρίγκου στην Πάτρα. Ουδείς γνωρίζει τον συντάκτη ή την συντάκτρια του μηνύματος αυτού, όπως δεν γνωρίζει κανείς και πότε το αφήσανε.
Στις 15 Ιουλίου 1906, ο Δημήτρης Κ. έτρεχε πανικοβλημένος μέσα στο χωριό του, Μένοικο, φωνάζοντας σε κατάσταση παραληρηματική «Τα παιθκιά μου, τα παιθκιά μου. Έσυρεν τα η φόνισσα μες στον λάκκο».
Δεν πίστευαν στα μάτια τους οι αστυνομικοί μόλις σταμάτησαν το όχημα που έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα στον αυτοκινητόδρομο Καλού Χωριού – Δρομολαξιάς
Ο Αστέρας Τρίπολης σε περίπτωση που ξεπεράσει το εμπόδιο της Χιμπέρνιαν θα ταξιδέψει είτε στην Νορβηγία για να αγωνιστεί με την Μόλντε είτε στην κοντινή Αλβανία για να παίξει με την Λάτσι.
Στις 15 Ιουλίου 1906, ο Δημήτρης Κ. έτρεχε πανικοβλημένος μέσα στο χωριό του, Μένοικο, φωνάζοντας σε κατάσταση παραληρηματική «Τα παιθκιά μου, τα παιθκιά μου. Έσυρεν τα η φόνισσα μες στον λάκκο». Λίγη ώρα αργότερα, οι νεκρές κόρες του Δημήτρη ανασύρονταν νεκρές από το πηγάδι της Αννούς.
