Ο Πρόεδρος της Βουλής καταδίκασε την τουρκική εισβολή στη Συρία
Ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Δημήτρης Συλλούρης καταδίκασε έντονα την εισβολή της Τουρκίας στη Συρία.
Ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Δημήτρης Συλλούρης καταδίκασε έντονα την εισβολή της Τουρκίας στη Συρία.
Οι τοπικές κουρδικές αρχές κήρυξαν σήμερα «γενική επιστράτευση» για να υπερασπιστούν τον θύλακο της Αφρίν (βορειοδυτική Συρία) καλώντας τους πολίτες να «πάρουν τα όπλα» κατά την τέταρτη ημέρα της επίθεσης που έχει εξαπολυθεί από την Τουρκία.
Η Κυπριακή Δημοκρατία «καταδικάζει έντονα την παράνομη τουρκική εισβολή υπό την ονομασία ‘Κλάδος Ελαίας’ στο Αφρίν της βορειοδυτικής Συρίας», σημειώνοντας ότι, «αντιθέτως με ό,τι υπονοείται στην ονομασία της, η τουρκική στρατιωτική επιχείρηση δεν αποσκοπεί στην ειρήνη».
20 Ιουλίου 1974. Ο «Αττίλας» , η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο ξεκίνησε ξημερώματα με απόβαση στο νησί και αεροπορική επιδρομή. Συνολικά 40.000 εισβολείς πήραν θέσεις μάχης και άρχισαν την εξόντωση του ελληνικού πληθυσμού.
Χωρίς κάποια δικαιολογία, οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες αποφάσισαν την έξωση 76χρονου πρόσφυγα από την οικία του, που βρίσκεται σε τουρκοκυπριακή γη στη Λεμεσό
Τα τελευταία Θεοφάνεια στην ελεύθερη Αμμόχωστο, λίγο πριν την τουρκική εισβολή, τέλεσε ο τότε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και Αρχιεπίσκοπος Μακάριος.
Έφυγε από τη ζωή καταξιωμένος ανταποκριτής πολέμου που κάλυψε την τουρκική εισβολή του 1974.
Στις 24 Νοεμβρίου 1967, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄ απηύθυνε ένα ιστορικό διάγγελμα προς τον κυπριακό λαό.
Στις 20 Ιουλίου 1974 τα τουρκικά στρατεύματα είχαν ήδη μπει στην Κύπρο από την Κερύνεια.
Συμπληρώνονται 42 χρόνια από την «μαύρη» 20η Ιουλίου. Ο Τούρκος εισβολέας εκμεταλλευόμενος το πραξικόπημα, βρήκε την πόρτα ανοικτή για να αρπάξει το βόρειο τμήμα της πατρίδας μας. Νεκροί, τραυματίες, αγνοούμενοι και πρόσφυγες ήταν ο απολογισμός της βάρβαρης εισβολής του Αττίλα στην Κύπρο.
Ο «Άττιλας» πάτησε την μπότα του στην Κύπρο τα ξημερώματα της 20ης Ιουλίου 1974.
Για πρώτη φορά από το `74, η Πολιτεία έρχεται να αναγνωρίσει έστω και αργά, το δράμα που περνούν οι γυναίκες-θύματα βιασμών της εισβολής και να δώσει την οφειλόμενη οικονομική βοήθεια.