ΝΟΜΙΚΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

Τέτοια μέρα, τέτοια λόγια

Τέτοια μέρα, τέτοια λόγια

Σταμάτησα να πιστεύω εκεί κάπου στην εφηβεία. Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς ή ποιο ήταν το triggering, απλά συνέβη. Ίσως μεγαλώνοντας να ένιωσα πως δεν ήταν υποχρεωτικό -όπως όταν ήμουν πιτσιρικάς- να προσεύχομαι, να πηγαίνω στην εκκλησία, να νηστεύω, γενικά να ορίζει τη ζωή μου ένα αόρατο ον στον ουρανό και οι πολυάριθμοι -κυρίως ηλικιωμένοι και διαρκώς συνοφρυωμένοι- ρασοφόροι αντιπρόσωποί του.

Κατάλαβα ότι όχι μόνο δεν ήταν όλα αυτά για μένα αλλά -το πιο σημαντικό- δεν είχε κανένα απολύτως νόημα να υποκρίνομαι. Να δηλώνω χριστιανός, να αναφωνώ “Θεέ μου” (εντάξει, αυτό ακόμα το κάνω, παραμένει από τις αγαπημένες μου εκφράσεις ειδικά όταν ακολουθεί το “πόσο μαλάκας”) ή να κάνω τον σταυρό μου όταν περνάω μπροστά από Εκκλησία (τι φάπα έτρωγα απ’ τη μάνα μου έτσι και το αμελούσα, δεν περιγράφεται). Μιλώντας για την μακαρίτισσα, ήταν βαθιά θρησκευόμενη, μη φανταστείτε Ελένη Λουκά φάση αλλά η τυπική Ελληνίδα μάνα με τον τοίχο-παρεκκλήσι, το θυμιατό για κάθε περίσταση και τον καθιερωμένο αγιασμό/διάβασμα από παπά ακόμα κι αν παίρναμε καινούργιο πλυντήριο. Ποτέ της δεν πίστεψε ότι ήμουν άθεος, θεωρούσε μέχρι το τέλος ότι της έκανα κάποια από τις ανελέητες πλάκες μου. Την άφησα να το πιστεύει. Μόνο και μόνο επειδή ήξερα τι σήμαινε η πίστη για εκείνη - τα πράγματα που κάνεις γι’ αυτούς που αγαπάς, σωστά;

Μήπως αυτό ακριβώς δεν είναι το νόημα της πίστης; Η αγνή αγάπη. Να την προσφέρεις απλόχερα χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα. Ακόμα και σε έναν άγνωστο στον δρόμο. Κι αν η αγάπη σας πέφτει κομματάκι βαριά ή επίσημη για να τη μοιράζεσαι με αγνώστους (συνήθως τη διαφυλάσσουμε για τους δικούς μας ανθρώπους και πολύ σπάνια χωρίς αντάλλαγμα) υπάρχουν ο σεβασμός, η καλοσύνη, το χαμόγελο, η συμπόνια, η ενσυναίσθηση. Κι αν ακόμα κι αυτά είναι too much τότε προσπάθησε απλά να μην είσαι μαλάκας. Όμως αλήθεια, αν έχεις φτάσει σ’ αυτό -το τελευταίο- στάδιο, τότε τι διάολο τη χρειάζεσαι την πίστη; Για άλλοθι;

Το Πάσχα μπορεί πλέον για μένα να σημαίνει εικόνες, ακούσματα, μυρωδιές και γεύσεις που άφησα πίσω εδώ και πολύ καιρό, όμως από τη στιγμή που έχω ακόμα παλμό, οι αισθήσεις μου ανταποκρίνονται σε όσα συμβαίνουν γύρω μου τέτοιες μέρες. Μπορεί να μην το ζω από πρώτο χέρι όμως το βιώνω, έστω και παθητικά μέσω εκείνων που πιστεύουν. Υπάρχουν άνθρωποι με την καλοσύνη ενσωματωμένη στο DNA τους για τους οποίους η πίστη είναι απλά ένα app που χρησιμοποιούν για να κάνουν ακόμα περισσότερο καλό. Αυτοί έχουν πιάσει το αληθινό νόημα και είμαι σίγουρος πως θα ήταν έτσι ακόμα κι αν δεν πίστευαν. Δεν είναι η θρησκεία που τους κάνει καλούς, απλά τους δίνει τα εργαλεία και -το κυριότερο- νόημα σ’ αυτό που κάνουν. Και δεν έχουν καμία διαφορά τη Μεγάλη Εβδομάδα από τις υπόλοιπες 51.

Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι που δεν τους σώζει ούτε η ΕΜΑΚ. Που αγαπούν αλά καρτ και ταυτόχρονα μισούν οτιδήποτε δεν τικάρει τα κουτάκια τους. Που θυμούνται την πίστη μόνο όταν νιώθουν ότι προσβάλλεται από το lifestyle, τη συμπεριφορά, την καταγωγή ή την ίδια την ύπαρξη άλλων ανθρώπων. Που νηστεύουν το κρέας αλλά ποτέ την σκατοψυχιά. Που μοιράζουν απλόχερα διαδικτυακούς ψόφους και καρκίνους ακόμα και σε παιδιά -αν έχουν την ατυχία να έρθουν στη Νήσο των Αγίων με κάποιο σαπιοκάικο- και μετά με το ίδιο βρωμόστομα φιλάνε εικόνες και τα παιδιά τους. Αυτοί δεν σώζονται με τίποτα, όσο κι αν νομίζουν πως έχουν τον Θεό με το μέρος τους να σιγοντάρει το μίσος. Την Εκκλησία μπορεί, τον Θεό -τουλάχιστον όπως τον διδαχθήκαμε, φαντάζομαι δεν άλλαξε από τότε- ποτέ. Όταν το καταλάβουν θα είναι ήδη αργά αλλά να σας πω την αμαρτία μου, δεν τους λυπάμαι. Συνειδητά μισούν και θα το έκαναν με οποιαδήποτε αφορμή. Κάποια κομμάτια βγαίνουν όντως ελαττωματικά, συμβαίνει και στα καλύτερα brands. Τα πετάς στα σκουπίδια και μένεις με τα καλά.

Τέτοιες μέρες υποτίθεται πως ο πιστός έρχεται πιο κοντά στον Θεό του από κάθε άλλη φορά. Βυθισμένος στη μοναξιά της κατάνυξης έρχεται αντιμέτωπος με τις αλήθειες της ύπαρξής του. Τη στιγμή της προσευχής ακόμα κι αν βρίσκεσαι ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλους είσαι πρακτικά μόνος σου. Εσύ και Αυτός. Τι πιστεύεις ότι θα εκτιμήσει περισσότερο; Το ότι απέφυγες για μια βδομάδα το κρέας; Ή όταν άπλωσες το χέρι σε κάποιον που σου δίδαξαν να μισείς;

Καλό Πάσχα σε όλους εσάς που έχετε την πίστη για φάρο. Οι υπόλοιποι προσέχετε μη σπάσετε τα μούτρα σας μέσα στο σκοτάδι που επιλέξατε. 

 

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:

• Τραγωδία στην Ελλάδα: Ποδοσφαιριστής σε τοπική ομάδα ο 27χρονος που ανασύρθηκε νεκρός -Δείτε βίντεο

• Θλίψη στη Λευκωσία: Πέθανε η Παρασκευή Στυλιανού - Η παράκληση της οικογένειας - Δείτε φωτογραφία της

• Νέα Σμύρνη: 20χρονος εισέβαλε σε κηδεία και προκάλεσε πανικό – Χόρευε πάνω από το φέρετρο

• Πόσο επιβαρύνουν τον λογαριασμό ρεύματος τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια; Δείτε πώς να το υπολογίσετε

• Οι 10+1 χριστουγεννιάτικες ταινίες που αξίζεις να δεις αυτές τις γιορτές - Δείτε trailers



Λετυμπιώτης: «Εξέλιξη στρατηγικής σημασίας η συμφωνία ΚΔ-Hermes Airports»

Λετυμπιώτης: «Εξέλιξη στρατηγικής σημασίας η συμφωνία ΚΔ-Hermes Airports»

Ως μία εξέλιξη στρατηγικής σημασίας, που διασφαλίζει τα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ ταυτόχρονα θέτει τις βάσεις για τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση των αεροδρομίων της χώρας, χαρακτηρίζει τη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Hermes Airports, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης.

Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to top