Αιτία της σφαγής η δημοσίευση στο γνωστό για την καυστική, αντισυμβατική σάτιρά του περιοδικό, γελοιογραφιών που απεικονίζουν τον Μωάμεθ. Ήταν ένα ξαφνικό, ιδιαίτερα ειδεχθές τρομοκρατικό χτύπημα στην καρδιά όχι μόνο του πολιτισμένου κόσμου, αλλά και ενός από τα βασικότερα ανθρώπινα αγαθά που κατακτήθηκε με κόπο και αίμα: την ελευθερία. Ο αποτροπιασμός ήταν καθολικός, κόσμος βγήκε στους δρόμους, κυβερνήσεις καταδίκασαν μετά βδελυγμίας, ηγέτες διαδήλωσαν πιασμένοι χέρι χέρι και η φράση #Je suis Charlie (Είμαι ο Σαρλί) μετατράπηκε σε παγκόσμιο σύμβολο της ελευθερίας της έκφρασης και του Τύπου. Το μήνυμα που στάλθηκε προς κάθε κατεύθυνση ήταν σαφές: Η τρομοκρατία ΔΕΝ θα μας στερήσει το πολυτιμότερο αγαθό μας: την ελευθερία.
Και στην Κύπρο το ρεύμα ήταν ανάλογο. Σύσσωμη η πολιτική και θρησκευτική ηγεσία, κόμματα, φορείς και ΜΜΕ καταδίκασαν την επίθεση προτάσσοντας -υπεράνω όλων- τον σεβασμό στην ελευθερία της έκφρασης. Όπως για παράδειγμα αυτό το αρκετά εύγλωττο tweet του τότε απλού βουλευτή του ΔΗΣΥ Ευθύμιου Δίπλαρου:

Cut στον Δεκέμβριο του 2025 όπου εν μέσω προεκλογικής περιόδου ο σήμερα αναπληρωτής πρόεδρος του ΔΗΣΥ -που υποτίθεται πως ξεπέρασε τις γκάφες τύπου αιμομικτικά αγρινά και σοβάρεψε- πόσταρε το παρακάτω:

Ναι, είναι η ίδια πάλι κουβέντα που είχαμε και πριν πέντε και πριν δύο χρόνια με τον ζωγράφο Γιώργο Γαβριήλ και τα αμφιλεγόμενα, ας τα πούμε έτσι, έργα του, ένα ζήτημα που φαίνεται ότι θα ανακυκλώνεται κάθε τρεις και λίγο ή όποτε ο ΔΗΣΥ τα βρίσκει μπαστούνια από το ΕΛΑΜ το οποίο και ανακίνησε το θέμα. Εδώ και δυο μέρες που ένας ακροδεξιός υποψήφιος προπαγανδίζει εναντίον της έκθεσης έργων του Γιώργου Γαβριήλ σε γκαλερί της Πάφου, παρακινώντας τους πιστούς όχι μόνο να μποϊκοτάρουν την έκθεση (που έχουν κάθε δικαίωμα) αλλά και να την εμποδίσουν να ανοίξει (που ΔΕΝ έχουν το δικαίωμα). Η προπαγάνδα έπιασε τόπο καθώς τρεις νεαροί μπούκαραν στην γκαλερί και κατέβασαν βίαια τρία έργα του Γαβριήλ μπροστά στα έντρομα μάτια ιδιοκτητών και επισκεπτών. Τη σκυτάλη πήρε το επίσημο ΕΛΑΜ με ανακοίνωση που περιείχε εξόφθαλμο rage bait για ΔΗΣΥ/Αννίτα Δημητρίου και εννοείται ότι τσίμπησαν! Ως γνωστόν, όταν το ΕΛΑΜ αρχίζει να χτυπά το ντέφι η αρκούδα που ονομάζεται ΔΗΣΥ και την οποία σέρνει με χαλκά από τη μύτη, ξεκινάει να χορεύει στους ρυθμούς του.
Μόνο που η παπαριά που πόσταρε ο Δίπλαρος δεν είναι καν πραγματική. Πρόκειται για κολάζ από διαφορετικά έργα του Γαβριήλ που δημιουργήθηκε για τις ανάγκες γνωστής ακροδεξιάς ομάδας στο Facebook με σκοπό να ξεσηκώσουν τους χριστιανοταλιμπάν για ακόμα μια φορά εναντίον του ζωγράφου. Κάποιος θα το έστειλε και στον ομόσταυλο Δίπλαρου κι εκείνος φυσικά το αξιοποίησε για την ίσως πιο ξεδιάντροπα ψηφοθηρική προπαγάνδα που είδαμε τελευταία. Όταν ο Γιώργος Γαβριήλ επισήμανε την αλήθεια, ότι δηλαδή η φωτογραφία που κυκλοφορεί ο Δίπλαρος μέσω όλων των σόσιαλ που διαθέτει ΔΕΝ αποτελεί έργο του αλλά είναι προϊόν φωτομοντάζ που πιθανόν έφτιαξε ο ίδιος, ο Ευθύμης της καρδιάς μας με όλη τη χάρη και πειθώ ενός κυστημένου 10χρονου που χτυπάει το πόδι του στο έδαφος προσπάθησε να βγει από πάνω απειλώντας με μηνύσεις τον Γαβριήλ αν δεν αναιρέσει τις αβάσιμες κατηγορίες του. ΟΚ, δεν το έφτιαξε ο Δίπλαρος αλλά ακόμα χειρότερα, ο αναπληρωτής πρόεδρος του μεγαλύτερου κόμματος του τόπου που -εδώ γελάμε- παράγει πολιτική και προετοιμάζεται να κυβερνήσει, παραδέχεται ότι κυκλοφόρησε ένα προϊόν φωτομοντάζ χωρίς καν να ελέγξει την προέλευση ή γνησιότητά του! Και φωνάζει ο προπαγανδιστής ότι... κατηγορήθηκε άδικα. Τυπική συμπεριφορά θρασύδειλου θύτη που το παίζει θύμα για να καλύψει τη μαλακία που έκανε. Ή κυστημένου 10χρονου μιας και μιλάμε για τον Δίπλαρο - no offense στα actually κυστημένα 10χρονα που κάποια στιγμή θα μεγαλώσουν και θα το ξεπεράσουν. Εντάξει, όχι όλα, όπως βλέπετε.
Για την ιστορία η έκθεση ακυρώθηκε αφού ο ιδιοκτήτης της γκαλερί δέχθηκε μια άνευ προηγουμένου επίθεση... αγνής χριστιανικής αγάπης που περιλαμβάνει ψόφους, καρκίνους, μαχαιρώματα και πέταμα σε χαντάκι. Κι όλα αυτά με την ευγενική χορηγία ΔΗΣΥ, ΕΛΑΜ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και φυσικά του κυστημένου 10χρονου Ευθύμη που έστειλαν τον όχλο με τους πυρσούς και τις τσουγκράνες σε μια γκαλερί στην Πάφο και μια ολόκληρη χώρα πίσω στη Μασαχουσέτη του 1692, τη ναζιστική Γερμανία, τις ΗΠΑ του Μακαρθισμού ή τη σταλινική ΕΣΣΔ.
Εικόνες όπως ο Ιησούς γυμνός, πρόσφυγας, Ομονοιάτης ή μηχανόβιος, σκυλιά να κατουράνε τον Γρίβα, μητροπολίτες με λιμουζίνες ή μια αγκαλιά δεσμίδες ευρώ σε αντιπαραβολή με έναν ρακένδυτο, ταπεινό Χριστό, την Παναγία να αγκαλιάζει νεκρά προσφυγόπουλα ή αλλόκοτα υβρίδια ανθρώπων και ζώων θεωρήθηκαν ότι προσβάλλουν το εθνικό/πολιτικό φρόνημα και θρησκευτικό συναίσθημα μερίδας πολιτών που εννοείται δεν μπορούν να δουν τον βαθύτερο συμβολισμό τους ακόμα κι αν ο τελευταίος τους χτύπαγε στο κεφάλι με βαριοπούλα. Φυσικά αναφαίρετο δικαίωμά τους να αντιδρούν και να απορρίπτουν κάτι που τους δεν τους αρέσει, όπως αντίστοιχα το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τον καλλιτέχνη να εκφραστεί όπως εκείνος νιώθει. Έτσι είναι η οποιαδήποτε τέχνη, είτε μας αγγίζει και την αγκαλιάζουμε, είτε μας απωθεί και την απορρίπτουμε.
Από το να πεις όμως δεν μ’ αρέσει κάτι μέχρι να περνάει ο καλλιτέχνης από πειθαρχική έρευνα του Υπουργείου Παιδείας επειδή θεωρείται πλέον ακατάλληλος ως εκπαιδευτικός (ήταν διευθυντής σε γυμνάσιο της Λευκωσίας την πρώτη φορά που δέχθηκε επίθεση) ή τώρα να απειλείται η ζωή του και να ακυρώνεται έκθεση σε ΙΔΙΩΤΙΚΗ γκαλερί ΧΩΡΙΣ την παραμικρή εμπλοκή του κράτους ή άλλου δημόσιου φορέα, υπάρχει μια μεγάλη απόσταση, περίπου από δω μέχρι τα γραφεία του Charlie Hebdo στο Παρίσι. Κι εδώ ερχόμαστε στη γνώριμη πλέον εγχώρια υποκρισία και τον τυπικό κυπριακό φαρισαϊσμό. Οι πρώτοι που επιτέθηκαν στον ζωγράφο ήταν οι ΕΛΑΜίτες κάτι που αυτομάτως τον κατατάσσει στην κατηγορία “από Ντα Βίντσι και πάνω”. Ακολούθησε (κλασικά) ο... ευρωπαϊκός, φιλελεύθερος ΔΗΣΥ, ναι ο ίδιος ΔΗΣΥ που έχυνε μαύρο δάκρυ για το Charlie Hebdo και την ελευθερία αλλά προφανώς εννοούσε την Ελευθερίου γιατί μόλις το αντικείμενο της σάτιρας άλλαξε από Μωάμεθ σε Χριστό, άλλαξε και το τροπάριο από “Συναγερμός και λογοκρισία δεν συνυπάρχουν” σε ναιμεναλλακίστικες μπούρδες τύπου “σεβαστή η οποιαδήποτε τέχνη ΑΛΛΑ όχι και να προσβάλλει τα Θεία”. Και μάλιστα γρηγορότερα απ’ ότι το νερό σε κρασί στον γάμο της Κανά.
Κανένας πίνακας του Γιώργου Γαβριήλ δεν είναι βλάσφημος, χυδαίος ή προσβλητικός. Οι σκύλοι δεν κατουράνε πρόσωπα αλλά καταστροφικές για τον τόπο ιδεολογίες και διεφθαρμένα κατεστημένα. Ο Χριστός δεν απεικονίζεται γυμνός με πορνογραφική αισθητική ή για να χλευαστεί αλλά η γύμνια του παραπέμπει στο πως ήρθε στον κόσμο αυτό, γυμνός και ταπεινός για να φορτωθεί τις αμαρτίες μας (μαζί και των αναρίθμητων ηλιθίων που βρίζουν και απειλούν στο όνομά Του). Απεικονίζεται ως πρόσφυγας γιατί υπήρξε και ο ίδιος από τη γέννησή του ακόμα και ως easy rider γιατί ήταν ελεύθερο πνεύμα, ριζοσπάστης, αντικομφορμιστής και badass. Όσοι βλέπουν βλασφημία, προστυχιά ή πορνό είναι αυτοί που έχουν σοβαρότατο πρόβλημα και πρέπει να το κοιτάξουν (όταν φυσικά δεν ξημεροβραδιάζονται στο PornHub)
Και αλήθεια, πόσο εύθραυστη και ευάλωτη είναι η πίστη ορισμένων ώστε να κινδυνεύει από τον καμβά και το πινέλο ενός συνταξιούχου ζωγράφου; Όμως ξέρουμε πολύ καλά πως δεν αφορά την πίστη per se. Αν όντως τους ένοιαζε ο διασυρμός της χριστιανικής πίστης, της θρησκείας και των συμβόλων τους, θα έβγαζαν τις ίδιες φωτιά-και-θειάφι ανακοινώσεις και για τους απατεώνες της Μονής Αββακούμ, τον παπά που βίαζε και οδήγησε στην αυτοκτονία την Έλενα Φραντζή ή τον Μητροπολίτη-κανονάκι που την έπεφτε σε ευάλωτες ανήλικες μέσα στο γραφείο του. Ποτέ και κανένας από όλους αυτούς τους επίδοξους Σταυροφόρους δεν βγήκε στα κάγκελα για τους βιαστές, απατεώνες, λωποδύτες, αγιογδύτες, θεομπαίχτες και μαφιόζους που λυμαίνονται την Εκκλησία - απεναντίας πολλοί απ’ αυτούς διατηρούν στενότατους δεσμούς μαζί τους, απάγοντας μοναχούς και μεταφέροντας κρυφά χρηματοκιβώτια για λογαριασμό τους.
Στ’ αλήθεια τώρα, περιμένετε από τους ΕΛΑΜίτες, τον ΔΗΣΥ του Δίπλαρου ή το παραπαίον ΔΗΚΟ να ασχοληθεί με σοβαρά θέματα ή την... παραγωγή πολιτικής; Ζαρζαβατικών μπορεί, κατ’ ακρίβεια αγγουριών. Γιατί όταν το αγγούρι μπαίνει εκεί που ξέρετε (βλ. δημοσκοπήσεις) χρειάζεσαι... χθες έναν εσωτερικό εχθρό -κατά προτίμηση κάποιον αδύναμο- να τον ρίξεις βορά στα σανοφάγα που γίνονται σαρκοφάγα αν τους θίξεις τα (όποια) ιερά και όσια.
Να παρακαλάνε μόνο να μην ξανακατέβει όντως ο Χριστός στη Γη γιατί ξέρουμε πόσο Του αρέσει να κλωτσάει θρασύτατους Φαρισαϊκούς κώλους. Και κάτι μου λέει πως δεν θα ξεκινήσει από του Γαβριήλ...
Στη φωτο ο γνωστός εικαστικός και αμερόληπτος κριτικός τέχνης Bob DiplaROSS που "ζωγράφισε" για άλλη μια φορά...
