Πολλά είναι αυτά που αλλάζουν τις ημέρες των εορτών. Τα τραπέζια, τα πάρτι και οι συγκεντρώσεις τροποποιούν τις συνήθειες διατροφής και ύπνου μας, αλλά και μερικές συμπεριφορές μας, όπως δείχνει μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο The BMJ.
Μπορούμε εύκολα να διακρίνουμε τα σημάδια του χρόνου στον καθρέφτη, στους μυοσκελετικούς πόνους, που γίνονται όλο και συχνότεροι ή να τα διαβάσουμε στα αποτελέσματα των ιατρικών εξετάσεων.
Ορισμένα τρόφιμα μπορούν να επηρεάσουν την αποτελεσματικότητα κάποιων φαρμάκων και ενδεχομένως να οδηγήσουν σε τοξικότητα.
Αν πρέπει να απαριθμήσουμε ως ανθρωπότητα εκείνα που μας ενώνουν -ακόμα και στις περιπτώσεις που φαινομενικά μας χωρίζει η άβυσσος- θα πρέπει οπωσδήποτε να συμπεριλάβουμε και ένα ψέμα που όλοι σε κάποια στιγμή της ζωής μας χρησιμοποιήσαμε είτε για να κερδίσουμε κάτι είτε να βγούμε από μια δύσκολη θέση. Πρόκειται φυσικά για την ψευδή κατάσταση της υγείας μας, την οποία δεν διστάσαμε να «τσαλακώσουμε» καταπώς μας βόλευε ανά περίπτωση.
«Είναι η πιο όμορφη εποχή του χρόνου» που λέει και το γνωστό αγγλικό τραγούδι και ιδιαίτερα φέτος, που μετά από τα τελευταία χρόνια απόστασης και περιορισμών, μπορούμε επιτέλους να επιστρέψουμε στο γιορτινό τραπέζι μαζί με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Όμως, μαζί με τις γιορτινές περιστάσεις και τις όμορφες στιγμές με αγαπημένα πρόσωπα έρχεται και το άγχος για τα κιλά που ενδέχεται να πάρουμε, χάρη στα πλουσιοπάροχα τραπέζια, που μας βγάζουν από τη ρουτίνα διατροφής.
Η πιτυρίδα είναι ένα ενοχλητικό σύμπτωμα των μαλλιών, που συχνά προκαλεί αμηχανία σε όσους την αντιμετωπίζουν. Το φαινόμενο, μάλιστα, γίνεται ακόμη πιο εμφανές κατά τους χειμερινούς μήνες, οπότε το κρύο είναι πιο έντονο. Ο ψυχρός αέρας της ατμόσφαιρας, σε συνδυασμό με την ξηρή ζέστη, προκαλούν ξεφλούδισμα και κνησμό στο τριχωτό της κεφαλής, με αποτέλεσμα να δημιουργείται πιτυρίδα.
Μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή μπορεί να βοηθήσει στην αποτροπή της άνοιας, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύεται στο Journal of Alzheimer’s Disease.
Βαθιές αναπνοές, γιόγκα και διαλογισμός θεωρούνται πλέον μερικές από τις ενδεδειγμένες μορφές διαχείρισης του άγχους. Έχετε σκεφτεί όμως ότι ένα φυσικό αναλγητικό θα μπορούσε να είναι και η στοργή και η τρυφερότητα που δείχνετε στο κατοικίδιό σας;
Πόσο εύκολο μας είναι να φτάσουμε στη συγχώρεση; Σύμφωνα με Ρώσους ερευνητές, για μια συγκεκριμένη κατηγορία ατόμων που η καθημερινότητά τους είναι ένας πραγματικός αγώνας, η διαδικασία της συγχώρεσης γίνεται αβίαστα. Ειδικότερα, όσοι πάσχουν από χρόνιο στρες, είναι πιο πρόθυμοι να συγχωρέσουν, σε αντίθεση με όσους αντιμετωπίζουν το πιο «ήπιο» στρες της καθημερινότητας. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Clinical Psychology and Special Education.
Οι πρώτες στιγμές μιας κρίσης πανικού, ειδικά όταν δεν αντιλαμβανόμαστε τι συμβαίνει στο σώμα μας, είναι πραγματικά τρομακτικές. Οι γρήγοροι παλμοί, το τρέμουλο, η διαταραχή της αναπνοής και το αίσθημα του επερχόμενου θανάτου μπορούν να μας αποπροσανατολίσουν και να μας εξαντλήσουν.
Ενώ κάποιοι άνθρωποι είναι αρκετά τυχεροί ώστε να μπορούν να αποκοιμηθούν αμέσως μόλις κλείσουν τα μάτια τους, άλλοι γνωρίζουν πολύ καλά τον πόνο του να μετράς αντίστροφα τις ώρες μέχρι να πρέπει να σηκωθείς το επόμενο πρωί.
Η όραση και τα αντανακλαστικά ενός νεαρού ενήλικα δεν είναι τα ίδια με αυτά ενός ηλικιωμένου. Ακόμα και στην περίπτωση που τα προβλήματα της όρασης αντιμετωπιστούν, όπως για παράδειγμα με μια επέμβαση καταρράκτη, η ικανότητα της οδήγησης θα μειωθεί, ως αποτέλεσμα της γήρανσης. Αυτό δεν είναι επικίνδυνο μόνο για τους ηλικιωμένους, αλλά και για τους υπόλοιπους ανθρώπους που οδηγούν στο δρόμο.
