Επειδή σήμερα λέγονται και γράφονται σεντόνια, είπα να περιοριστώ σε 20 σύντομες σκέψεις για τη μελανότερη από τις μαύρες επετείους του Ιούλη
Μισό αιώνα μετά δεν είναι πρόβλημα αλλά αξίωμα.
Μισό αιώνα μετά δεν κάνεις ανένδοτο αγώνα αλλά αγώνα ανέκδοτο.
Μισό αιώνα μετά δεν λέγεται πια επέτειος αλλά επαιτεία.
Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο δουλεύω για τη λύση και το ΣΑΣ δουλεύω για τη λύση.
Κάποτε στο Κυπριακό είχαμε developments, σήμερα μόνο developers.
Η διαφορά ανάμεσα στην κινητικότητα στο Κυπριακό και σε αυτή του εντέρου είναι ότι στην τελευταία υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα.
Δεν θέλω να σας αγχώσω, αλλά το 1972 η Μικρασιατική Καταστροφή ήταν ήδη Ιστορία.
Στην Κύπρο ο εθνικισμός έπαψε να είναι το τελευταίο καταφύγιο του ηλίθιου. Πλέον είναι η αφετηρία.
Με την ευχή “και του χρόνου σπίτια μας” οι πρόσφυγες εννοούν πλέον σε κάποιο που να μην είναι έτοιμο να πέσει στο κεφάλι τους.
Εδώ δεν είναι μόνο η Ιστορία που επαναλαμβάνεται ως φάρσα αλλά και η ευχή κάθε 20ή Ιουλίου να είναι και η τελευταία.
Στις 11 οι δεξιοί βρίζουν τους αριστερούς για το Μαρί που δεν μπορούν να το καταδικάσουν, στις 15 οι αριστεροί βρίζουν τους δεξιούς για το πραξικόπημα που δεν μπορούν να το καταδικάσουν και στις 20 όλοι μαζί βρίζουν τους Τούρκους που χέστηκαν αν τους καταδικάζουν.
Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης δεν είναι πια και τόσο σίγουρος για τη λειτουργικότητα της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, αν κρίνει από την εφαρμογή της στη συγκυβέρνηση.
Σε αντίθεση με αυτό που δεν είπε ποτέ ο Λίνκολν στην Κύπρο μπορείς να τους κοροϊδεύεις όλους, αν όχι για πάντα, τουλάχιστον για μισό αιώνα.
Κάθε φορά που ακούω τον (όποιο) νέο πρόεδρο να εκφράζει την αδήριτη ανάγκη να ξεκινήσουν οι συνομιλίες από εκεί που σταμάτησαν, θυμάμαι αυτό που δεν είπε ποτέ ο Αϊνστάιν: Ο ορισμός της παράνοιας είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά περιμένοντας διαφορετικά αποτελέσματα.
Όπως διαπιστώνεται σχεδόν μια εικοσαετία μετά, το τσιμέντωμα του “ναι” ήταν στα πόδια και μετά ρίξιμο στη θάλασσα.
Το Κυπριακό θα λυθεί όταν ξεμείνουμε από ελβετικά θέρετρα.
Ο πατριωτισμός είναι σαν το πέος. Πρέπει να μας τον χαϊδέψουν για να μεγαλώσει, τον επιδεικνύουμε χωρίς σοβαρό λόγο, πάντα τον έχουμε μεγαλύτερο από τους άλλους και όσο εντονότερα διατυμπανίζουμε το μέγεθός του τόσο δυσανάλογα μικρότερος είναι.
Το γεγονός ότι υπάρχει χωριό Λύση είναι είναι στα κατεχόμενα δεν έπρεπε να εκληφθεί εξαρχής ως προμήνυμα;
Αν εκλαμβάνετε τις κινήσεις Χριστοδουλίδη ως επιθυμία να λύσει το Κυπριακό να σας θυμίσω την αποφασιστικότητα του Νίκου Αναστασιάδη να πατάξει τη διαφθορά.
Το παρόν θα μπορούσε να είχε δημοσιευτεί πέρσι, πρόπερσι, πριν πέντε, δέκα και είκοσι χρόνια περίπου όπως είναι, με εξαίρεση τα σχόλια για τον νυν Πρόεδρο, όπου αλλάζει απλά το όνομα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Αντίστροφη μέτρηση για το e-kalathi: Πότε θα λειτουργήσει σε δοκιμαστική μορφή
Αίολη η αισιοδοξία για τη «διπλωματία του καφέ» -«Ναρκοθετεί» τα «ήρεμα νερά» η Άγκυρα
Ενώ η Λευκωσία αναμένει στο ακουστικό για τα επόμενα βήματα στο κυπριακό και για τη σύγκληση της πενταμερούς συνάντησης, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν, καταρρίπτει όλα όσα προσπαθεί η Αθήνα να παρουσιάσει το τελευταίο διάστημα μέσω του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών, Γιώργου Γεραπετρίτη περί ήρεμων νερών στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, οι οποίες περνούν μέσα από το κυπριακό.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
