Τι είναι στ’ αλήθεια αυτό που κάνει μερικούς να πιστεύουν ότι είναι ανώτεροι από κάποιους άλλους; Ποια άλυτα ψυχολογικά και κόμπλεξ οδηγούν κάποιους να θεωρούν τη γνώμη τους ως τη μεγαλύτερη προσφορά στην ανθρωπότητα μετά το ίντερνετ (και τον καφέ) που πρέπει οπωσδήποτε να επιβληθεί και να πούμε κι ευχαριστώ από πάνω;
Πόσο μεγάλο είναι το κενό στη δική τους ζωή ώστε να αναγκάζονται να ασχολούνται με των άλλων ανθρώπων; Πόσο δύσκολο είναι για μερικούς συμπατριώτες μας ότι πρέπει να κοιτάζουν πρώτα τα δικά τους τα χάλια και να μην τους κόφτει τι κάνει ο άλλος στο κρεβάτι του, στην κουζίνα του ή στη γαμημένη ταράτσα του; Ότι ποσώς μας ενδιαφέρει η αισθητική, η ανατροφή, η ιδεολογία και οι θρησκευτικές του πεποιθήσεις και αν προσβάλλονται;
Οι εξελίξεις στους Οικολόγους έφεραν στο προσκήνιο την υπό συζήτηση πρόταση νόμου για την υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, ίσως γιατί την κατέθεσαν ο Χαράλαμπος Θεοπέμπτου και η Αλεξάνδρα Ατταλίδου και για την οποία ο πρώτος παραιτήθηκε από πρόεδρος του Κινήματος και η δεύτερη ανεξαρτητοποιήθηκε - ή τουλάχιστον και γι’ αυτή. H πρόταση απλά τροποποιεί τον υφιστάμενο περί Πολιτικής Συμβίωσης Νόμο του 2015 ώστε να περιλαμβάνει και όλα τα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, ετερόφυλα και ομόφυλα. Με απλά λόγια δεν είναι μια νομοθεσία ειδικά για την υιοθεσία παιδιών από gay (όπως τονίζουν οι πολέμιοί της) αλλά για τη διόρθωση μιας αδικίας, τον αποκλεισμό από την υιοθεσία ζευγαριών που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης (το οποίο σύμφωνα με τον νόμο έχει την ίδια νομική ισχύ με τον θρησκευτικό/πολιτικό γάμο) ανεξαρτήτως φύλου. ΧΩΡΙΣ διακρίσεις.
Μια δημοσκόπηση για λογαριασμό του Sigma (ποιου άλλου;) φανέρωσε αυτό που λίγο πολύ γνωρίζουμε για το Ιράν της Μεσογείου: ότι η τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια δεν κάθισε καλά με τα χριστιανοταλιμπανικά ιδεώδη του τόπου. Βέβαια μιλάμε για μια δημοσκόπηση με δείγμα 500 τυχαίων ανθρώπων η γνώμη των οποίων έχει την ίδια αξία με τα λεφτά της Monopoly, όμως παρά τις όποιες αποκλίσεις δεν παύει να καταγράφει κάποιες τάσεις. Τάσεις που ενδεχομένως μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα όταν έρθει η ώρα η πρόταση να ψηφιστεί και να μετατραπεί σε νόμο του κράτους. Και ξέρουμε πολύ καλά πόσο χέστηδες μπορούν να γίνουν οι βουλευτές των ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΔΗΠΑ και ΕΔΕΚ που πατάνε με το ένα πόδι πάνω σε ό,τι πιο σκοταδιστικό, συντηρητικό και αναχρονιστικό κυκλοφορεί στο νησί.
Στα πιο κραυγαλέα ευρήματα της δημοσκόπησης η ερώτηση “για ποιους λόγους θεωρείτε ότι δεν πρέπει να δικαιούνται τα ομόφυλα ζευγάρια να υιοθετήσουν παιδιά;” οι (αυθόρμητες) με απαντήσεις είναι το απάνθισμα της διαχρονικής ψέκας που μαστίζει το νησί: Το 64% πιστεύει πως “καλλιεργούνται λάθος πρότυπα” (όπου “σωστό” σημειώστε πως είναι οι δύο γονείς, μητέρα και πατέρας, συνεπώς διαζευγμένοι, χηρεμένοι, μονογονείς να ξέρετε πως είστε παραφωνίες), ένα 31% πιπιλίζει την καραμέλα της κοινωνίας που δεν είναι έτοιμοι να τους αποδεχθεί (την ίδια βλακώδη δικαιολογία θυμίζουμε πως επιστράτευσε και ο Κέντας του ΡΙΚ για να μπλοκάρει σειρά με βιασμό Ε/κ από Τούρκο στρατιώτη), το 18% εκτιμά ότι “θα γίνουν και τα παιδιά ομοφυλόφιλοι” (αυτοί υπόψη ότι ψηφίζουν και αναπαράγονται ανενόχλητοι), το 16% θεωρεί ότι είναι ενάντια στην εκκλησία και τα θρησκευτικά διδάγματα (γιατί ως γνωστόν η ομοφυλοφιλία είναι κάτι άγνωστο στους κόλπους της Εκκλησίας) ενώ ένα 13% πιστεύει πως κάτι τέτοιο είναι ενάντια στις αρχές και τις αξίες της κοινωνίας μας, πράγμα που σε κάνει να αναρωτιέσαι πως η υιοθεσία αντιτίθεται στις λαμογιές, τη διαφθορά, την υποκρισία, τον αρχοντοχωριατισμό, την ξιπασιά και άλλες παρόμοιες “αξίες και αρχές” της κοινωνίας μας.
Όπως είπε και το μέγα είδωλο της ακροδεξιάς Dirty Harry, “η γνώμη είναι σαν την κωλοτρυπίδα, ο καθένας έχει από μία”. Αποδεκτή μεν αλλά σε καμιά περίπτωση αυτομάτως σεβαστή. Χρειάζονται πολλά περισσότερα για κερδίζει μια άποψη τον σεβασμό του οποιουδήποτε από ένα “είναι η άποψή μου και πρέπει να τη σεβαστείς” όσο ηχηρό, γραμμένο με κεφαλαία ή ανορθόγραφο είναι. Ειδικά όταν καταπιέζει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες χωρίς ουσιαστικό λόγο πέρα ίσως από την προσβολή της αισθητικής ή της θρησκευτικής πίστης σου (η οποία σημείωσε πως είναι προσωπική σου και δεν αφορά τους υπόλοιπους). Ειδικά όταν ΔΕΝ ΣΕ ΑΦΟΡΑ ΚΑΘΟΛΟΥ. Θέλεις να υιοθετήσεις παιδί και πιστεύεις ότι πρέπει να έχει μάνα και πατέρα. Κανένα πρόβλημα. Προχώρα ελεύθερα, άλλωστε για σένα το κράτος τα κάνει, σχετικά, εύκολα τα πράγματα. Όμως δεν σου πέφτει λόγος αν θα θέλουν να υιοθετήσουν παιδί δύο άντρες, δύο γυναίκες ή κάποιος άνθρωπος μόνος. Είναι δουλειά του κράτους να εξετάσει τα κριτήρια που και πάλι θα πρέπει να έχουν να κάνουν με την προσωπικότητα, τον χαρακτήρα, τις ικανότητες και τη γενικότερη κατάσταση του ενδιαφερόμενου και κύριο γνώμονα εάν είναι ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ να γίνει γονέας, αν θα αγαπάει, φροντίζει, προστατεύει και προσφέρει ένα φυσιολογικό περιβάλλον στο παιδί (κάτι που δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε για ανησυχητικά πάρα πολλούς βιολογικούς γονείς που τεκνοποιούν ελεύθερα και βλέπεις παντού παιδιά φορτωμένα με περισσότερα μπαγκάζια κι από τον Καπνό).
Γι’ αυτό δε λέμε ότι όλα τα ομόφυλα ζευγάρια θα είναι τέλειοι γονείς όπως δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τα ετερόφυλα - δυστυχώς παρά τα χιλιάδες χρόνια εξέλιξης ο γονέας εξακολουθεί να βγαίνει χωρίς οδηγίες χρήσης. Όμως είναι σημαντικό να έχουν όλοι ίσες ευκαιρίες να γίνουν όταν δεν το επιτρέπει η βιολογία, με μοναδικό κριτήριο την αγάπη, τη στοργή και την οικογένεια που μπορούν να προσφέρουν σε ένα παιδί που τα στερήθηκε.
Από τη στιγμή που δεν παραβιάζεται κάποιος νόμος, διαφυλάσσεται η ισότητα/ισονομία και προστατεύονται στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, όποιος δεν γουστάρει μπορεί να βάλει τις πολιτικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις του στο μέρος που δεν το βλέπει ο ήλιος...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Νέα Σμύρνη: 20χρονος εισέβαλε σε κηδεία και προκάλεσε πανικό – Χόρευε πάνω από το φέρετρο
• Οι 10+1 χριστουγεννιάτικες ταινίες που αξίζεις να δεις αυτές τις γιορτές - Δείτε trailers
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις