Το ΡΙΚ είναι πρακτικά ένα από το μεγαλύτερα σε διάρκεια και... σταθερότητα σκάνδαλα στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ένα τσιφλίκι κυβερνώντων, κομμάτων και ημετέρων που κάνουν ό,τι γουστάρουν παρά τους τόμους που βγάζει κάθε χρόνο για πάρτη τους ο Γενικός Ελεγκτής και μια μαύρη τρύπα 36 εκατομμυρίων για μισθούς και συντάξεις και μόλις 2 εκατ. για κυβερνητική προπαγάνδα και προγράμματα που δεν βλέπει ψυχή. Είναι επίσης η επιτομή της κρατικής υποκρισίας ως οικοδεσπότης τα τελευταία χρόνια του αναχρονιστικού και τελείως misguided Ραδιομαραθωνίου ενώ αποδεδειγμένα επιδεικνύει απάνθρωπη συμπεριφορά σε άρρωστους ή ανάπηρους υπαλλήλους του. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Την απάνθρωπη απόλυση του βαριά άρρωστου Χρίστου Φουρλά (αδελφού του Λουκά) με το σκεπτικό ότι “δεν μπορούν να πληρώνουν κάποιον για να κάθεται” (που διαχρονικά είναι το.. job description πολλών εκεί μέσα) και η οποία τον καταρράκωσε ψυχολογικά και οδήγησε στην επιδείνωση της κατάστασής του και στον αδόκητο χαμό του; Το bullying και την ύπουλη απόπειρα απομάκρυνσης της Δέσποινας Ρούσσου από το “Πρωινό δρομολόγιο” εξαιτίας της αναπηρίας της (που δεν επετεύχθη μετά που τους ξέχεσαν η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Βουλής και το σύνολο των ΜΜΕ); Ή το 17χρονο(!) δικαστικό κυνήγι της Ευδοκίας Λοΐζου η οποία αρρώστησε με εγκεφαλίτιδα από τα γατοκούραδα και τα βρώμικα air condition των σταβλικών εγκαταστάσεων του ΡΙΚ;
Η υπόθεση της Ευδοκίας ήρθε ξανά στη δημοσιότητα με την πρόσφατη τελεσίδικη απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας η οποία υποχρεώνει το ΡΙΚ να καταβάλλει αποζημίωση πέραν του 1 εκατ. ευρώ στην πρώην υπάλληλό του. Η Ευδοκία είχε διαγνωστεί το 2007 με εγκεφαλίτιδα και το 2012 το Τμήμα Επιθεώρησης Εργασίας αναγνώρισε ως επαγγελματική την ασθένεια της Ευδοκίας βάσει των ευρωπαϊκών νομοθεσιών και οδηγιών περί της ασφάλειας και υγείας, εξαιτίας των άθλιων συνθηκών υγιεινής που επικρατούσαν στις εγκαταστάσεις του ΡΙΚ. Από τότε όλες οι διοικήσεις του ημικρατικού καναλιού αντί να αναλάβουν την ευθύνη και να συμπαρασταθούν με κάθε δυνατό τρόπο στην υπάλληλο που αρρώστησε εν ώρα καθήκοντος, εξαπέλυσαν εναντίον της κάθε διαθέσιμο δικαστικό μέσο προκειμένου να πολεμήσουν την απόφαση του Τμήματος Επιθεώρησης Εργασίας και να αποποιηθούν κάθε ευθύνης. Αποτέλεσμα να τρενάρουν την υπόθεση για άλλα 12 χρόνια (συν τα πέντε που πάλευε για να αποδείξει ότι η ασθένεια προκλήθηκε από τον εργασιακό χώρο) ταλαιπωρώντας σωματικά και ψυχολογικά μια ήδη βαριά άρρωστη γυναίκα. Το 2014 κι ενώ η Ευδοκία βρισκόταν για θεραπεία στο Λονδίνο εκδιώχνεται από το ξενοδοχείο όπου διέμενε επειδή της τελείωσαν τα χρήματα. Την ημέρα που έκλεινε τα 40 βρέθηκε άρρωστη, μόνη, αβοήθητη και άστεγη στη βρετανική μεγαλούπολη. Χρειάστηκε η δημοσιοποίηση της κατάστασης από την Ένωση Συντακτών Κύπρου για να ευαισθητοποιηθεί ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας και να δώσει εντολή για κάλυψη των εξόδων της από το κράτος. Το ανάλγητο ΡΙΚ όμως συνέχισε να την πολεμάει χρησιμοποιώντας τα λεφτά του φορολογούμενου πολίτη για να τσακίσει ηθικά και σωματικά έναν άρρωστο άνθρωπο που είχε όλο το δίκαιο με το μέρος του.
Και το πιο τραγικό, ή ορθότερα τραγελαφικό. Στη δίκη, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Φιλελεύθερου, όλοι οι μάρτυρες της δημοσιογράφου άφησαν θετικές εντυπώσεις στο δικαστήριο σε αντίθεση με τον μοναδικό γιατρό μάρτυρα του ΡΙΚ που δεν ήταν άλλος από τον Ελπιδοφόρο Σωτηριάδη, το poster boy των αρνητών του κορωνοϊού και του αντιεμβολιαστικού κινήματος, η εμπρηστική ομιλία του οποίου τον Ιούλιο του ΄21 είχε οδηγήσει στην άγρια επίθεση ψεκασμένων τραμπούκων στις εγκαταστάσεις του Σίγμα όπου προκλήθηκαν καταστροφές και απειλήθηκαν ζωές. Αυτός ήταν ο μοναδικός γιατρός που δέχτηκε να καταθέσει ως μάρτυρας από την πλευρά του ΡΙΚ και ο οποίος μάλιστα προκάλεσε αλγεινή εντύπωση με τα απαράδεκτα υπονοούμενα για το ντύσιμο(!) και τρόπο ζωής της Ευδοκίας σε μια χυδαία προσπάθεια να την υποβαθμίσει ως μάρτυρα και ως άνθρωπο. Αυτό, θυμίζω, είναι το ΡΙΚ του... Ραδιομαραθωνίου.
Η δικαστική απόφαση αποτελεί αναμφίβολα την πολυπόθητη δικαίωση της Ευδοκίας μετά από 17 χρόνια ενός σκληρού, άνισου, αδυσώπητου και απελπιστικά μοναχικού αγώνα, όμως ταυτόχρονα εγείρει και το αναπόφευκτο ερώτημα: ποιος θα πληρώσει το 1 εκατομμύριο;
Η προφανής απάντηση είναι οι συνήθεις μαλάκες της υπόθεσης, δηλαδή εσύ κι εγώ, όπως κάνουμε πάντα κάθε φορά που τα σκατώνει κάποιος κρατικός λειτουργός που διαχειρίζεται δημόσιο χρήμα, από τους ρύπους που χρυσοπληρώνει η ΑΗΚ μέχρι τα 100+ εκατομμύρια που ζητούν επιπρόσθετα οι Κινέζοι για το τερματικό LNG που ΔΕΝ παρέδωσαν, μέχρι τα πρόστιμα που πληρώνει αβέρτα η ΚΔ κυρίως για περιβαλλοντικά θέματα και τον κόπο και χρήμα που ξοδεύει η Νομική Υπηρεσία για να βγάλει τρελή την Ανδριάνα Νικολάου (άλλη μια τρανταχτή υπόθεση κρατικής αναλγησίας) δεν είναι η πρώτη και φυσικά δεν θα είναι τελευταία φορά που ο φορολογούμενος πολίτης θα πληρώσει την ανικανότητα, αναλγησία ή ξεκάθαρη διαφθορά κάποιου “ανώνυμου” κρατικού υπαλλήλου ή αξιωματούχου αντί για το σωστό που είναι φυσικά να τα πληρώνουν εκείνοι από την τσέπη τους (κι αν δεν έχουν, φυλάκιση και δέσμευση της περιουσίας τους).
Και έτσι φυσικά διογκώνεται η ασυδοσία, εμπεδώνεται η ανικανότητα, ενθαρρύνεται η διαφθορά και εμπεδώνεται η αίσθηση της ατιμωρησίας. Ένας φαύλος κύκλος που οδηγεί σε ακόμα περισσότερες Δέσποινες, Ευδοκίες και Θανάσηδες...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Αντίστροφη μέτρηση για το e-kalathi: Πότε θα λειτουργήσει σε δοκιμαστική μορφή
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις