ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Ανατριχιάζουν οι περιγραφές αιχμαλώτου στο «Τ» - «Τρώγαμε ξύλο από το πρωί μέχρι το βράδυ - 50 χρόνια μετά ακούω τους βομβαρδισμούς στα αυτιά μου»

Ανατριχιάζουν οι περιγραφές αιχμαλώτου στο «Τ» - «Τρώγαμε ξύλο από το πρωί μέχρι το βράδυ - 50 χρόνια μετά ακούω τους βομβαρδισμούς στα αυτιά μου»

Το ημερολόγιο έδειξε και σήμερα 20 Ιουλίου, μαύρη μέρα για την Κύπρο και για πολλούς πρόσφυγες της τουρκικής εισβολής, ανάμεσα σε αυτούς και ο κύριος Ανδρέας από τον Άγιο Σέργιο Αμμόχωστου, ο οποίος μιλά στο ThemaOnline, για τις συγκλονιστικές μέρες που έζησε στο χωριό Μύρτου κατά την περίοδο της αιχμαλωσίας. 

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ιστοσελίδα μας, ο 68χρονος περιγράφει με αφοπλιστική λιτότητα, τους μήνες αιχμαλωσίας του, από τη σύλληψη του μέχρι την απελευθέρωση και επιστροφή του. 

Αρχίζοντας να διηγείται τα όσα έζησε ο κ. Ανδρέας, ανέφερε: «Το 1974 ήμουν 18 ετών. Η οικογένεια μου, ήταν στο Άγιο Σέργιο. Γύρω στο μεσημέρι εκείνης της ημέρας, ξεκινήσαμε να πάμε στην Κερύνεια».

«Mας επιτέθηκαν τα αεροπλάνα έξω από τον Κοντεμένο. Παντού έβλεπες φορτηγά διαλυμένα και στρατιώτες σκορπισμένους. Μετά από αρκετές μέρες πολέμου σε διάφορα μέτωπα, καταλήξαμε στην Κερύνεια», είπε στη συνέχεια.  

Η σύλληψη του έγινε μετά από μάχες έξω από τον Κοντεμενο στις 15 Αυγούστου – μια μέρα μετά την έναρξη της δεύτερης εισβολής. Όπως μας περιέγραψε ο ίδιος: «Μετά από πολύ ξύλο που τρώγαμε από το πρωί μέχρι το βράδυ, μας μετέφεραν στο Σεράγιο στη Λευκωσία, όπου μείναμε τέσσερις μέρες. Ένα πρωί μας πήραν Κερύνεια, μας φόρτωσαν στα αμπάρια και μας πήραν Τουρκία», τόνισε στη συνέχεια, συμπληρώνοντας πως τους έδιναν να τρώνε μόνο ψωμί και ελιές.

«Κατεβήκαμε στη Μεσσήνη με δεμένα τα μάτια και τα χέρια Εκεί μας περίμενε πλήθος κόσμου με πέτρες και ξύλα. Μας μετέφεραν με φορτηγά στα Άδανα, όπου εκεί μείναμε για 20 περίπου ημέρες. Μας έδερναν τρεις φορές την ημέρα και μας ασκούσαν ψυχολογικό πόλεμο

Ο 18χρονος -τότε- έμεινε αιχμάλωτος για 68 ημέρες.  Κληθείς να σχολιάσει το πώς αισθάνεται σήμερα ο κ. Ανδρέας ανέφερε πως: «Είναι στιγμές που θέλω να ξεχάσω, μνήμες που θέλω να σβηστούν από το μυαλό μου, αλλά δεν μπορώΔεν θέλω να τα θυμάμαι, πενήντα χρόνια μετά ακούω τους βομβαρδισμούς στα αυτιά μου και αισθάνομαι ότι είναι δίπλα μου».

Καταληκτικά είπε: «Δεν κατάφερα να επισκεφθώ τους τόπους στα κατεχόμενα, γιατί όπως είπα και πιο πάνω είναι στιγμές που θέλω να ξεχάσω και δεν μου αρέσει να τις θυμάμαι. Θέλω να έχω στην μνήμη μου τον τόπο μου όπως ήταν

Ο Κύριος Ανδρέας, μετά τον πόλεμο εγκαταστάθηκε στη Λεμεσό, όπου ζει μέχρι και σήμερα. Μετά από αρκετές δυσκολίες που βίωσε – κυρίως τα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο – κατάφερε να σταθεί στα πόδια του, να αποκτήσει την οικογένεια του και να ξεκινήσει μια καινούργια ζωή από την αρχή.

 

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:

• Συγκλονιστική αποκάλυψη για το 1974 - Όσα αναφέρει στο «Τ» ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Αιχμαλώτων Πολέμου - Φωτογραφίες

• Συγκλονίζουν οι αποκαλύψεις Κυπρίων επωνύμων για την τουρκική εισβολή

• Έξι μηνών η νεαρότερη αγνοούμενη της κυπριακής τραγωδίας - 776 άτομα δεν έχουν ταυτοποιηθεί

• Κλάπηκαν τρία γλυπτά του έργου «Τα πουλιά» που κοσμεί το Κάβο Γκρέκο



Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης στο «Τ»: «Αισθάνομαι το βάρος της ευθύνης» - «Ενόσω δεν υπάρχει λύση, είμαστε όλοι ηττημένοι»

Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης στο «Τ»: «Αισθάνομαι το βάρος της ευθύνης» - «Ενόσω δεν υπάρχει λύση, είμαστε όλοι ηττημένοι»

Πέρασαν 50 ολόκληρα χρόνια από τη μαύρη επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Στόχος κάθε Κυβέρνησης έκτοτε ήταν η λύση του Κυπριακού προβλήματος.

Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

BEST OF TOTHEMAONLINE

Back to top