Το τελευταίο Βαρόμετρο της Cypronetwork για το 2024 κατέδειξε την αντίφαση που μας χαρακτηρίζει γενικά ως χώρα και λαό. Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων δηλώνει πως έχει «καθόλου έως λίγη εμπιστοσύνη» στους θεσμούς της κυβέρνησης (59%), της Βουλής (57%), των κομμάτων (66%), της δικαστικής εξουσίας (61%) και των ΜΜΕ (52%). Αντίθετα οι θεσμοί που απολαμβάνουν τη μεγαλύτερη εμπιστοσύνη των Κυπρίων είναι η Ελεγκτική Υπηρεσία (19%) και η εχμ.. Εκκλησία (23% το υψηλότερο ποσοστό έγκρισης). Προσέξτε, όχι η χριστιανική πίστη (που δεν είναι ούτως ή άλλως θεσμός) αλλά η Εκκλησία, η επιχείρηση δηλαδή που ανέλαβε εργολαβικά την πρώτη κι από τότε στοιβάζει μετρητά, ακίνητα και εξουσία σαν να μην υπάρχει αύριο.
Δεκτό να μην τρέφουμε ως λαός και μεγάλη εμπιστοσύνη στους θεσμούς. Η δικαστική εξουσία με τον για πάνω από 25ετία κολλητό του Τέως ως ανέλεγκτο, ανεξέλεγκτο και με υπερεξουσίες Γενικό Εισαγγελέα, τις σκιές στο έργο του Βοηθού ΓΕ, την παύση του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, την ντροπιαστική για τη Δημοκρατία και την κοινωνία υπόθεση του Θανάση Νικολάου, τις σκανδαλώδεις ποινές-χάδια σε παιδοβιαστές και κακοποιητές, την εξωφρενική κωλυσιεργία σε high profile υποθέσεις με έντονες πολιτικές προεκτάσεις (Γιαννάκης Γιαννάκη, βίντεο Al Jazeera), σίγουρα δεν διανύει την καλύτερη περίοδό της, αντίθετα ξύνει τον πάτο του βαρελιού σε κάθε δημοσκόπηση που ρωτάει για εμπιστοσύνη στους θεσμούς. Η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη μετατράπηκε από απολογητής της δεκαετούς λαίλαπας Αναστασιάδη σε περιοδεύοντα θίασο που κόβει κορδέλες, μοιράζει παροχές στους δημοσίους υπαλλήλους (και ψίχουλα σε ευάλωτες ομάδες), προωθεί το ρουσφέτι, το γλείψιμο και τον νεποτισμό ενώ έχει αναγάγει την μπαρούφα, τις υποσχέσεις και τα ανελέητα ανούσια λογύδρια σε επιστήμη. Τα κόμματα δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση είτε κυβερνούν είτε όχι. Εγκλωβισμένα σε μικροπολιτικές που θα τις έβρισκες παρωχημένες ακόμα και στα 80s πασχίζουν να παραμείνουν relevant σε μια εποχή που τα έχει ξεπεράσει και ευνοεί φαινόμενα τύπου Φειδία (που είναι όμως το σύμπτωμα και όχι το πρόβλημα) με αποτέλεσμα να γεμίσουμε με κριντζ βιντεάκια μεσόκοπων πολιτικών που προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή ενός κοινού με attention span μόλις λίγων δευτερολέπτων. Εν ολίγοις τα (γερασμένα στα μυαλά) κόμματα προκειμένου να τραβήξουν τη νεολαία μετατράπηκαν στον θλιβερό θείο που φωνάζει ότι θα κάτσει μ’ αυτή.
Παρ’ όλα αυτά ο Κύπριος θεωρεί την Εκκλησία ως τον πιο αξιόπιστο θεσμό στο νησί. Μια Εκκλησία βουτηγμένη στα σκάνδαλα, που εμπλέκεται σε πολιτικά παιχνίδια, κηρύττει πολλές φορές το μίσος και τη διχόνοια, υποθάλπει ακραίες αντιδημοκρατικές και αντιεπιστημονικές ομάδες και που ανοιχτά εναντιώνεται σε οποιαδήποτε εξέλιξη, εκσυγχρονισμό ή σύγχρονες κοινωνικές διεκδικήσεις. Πώς γίνεται μια κοινωνία να δηλώνει αγανακτισμένη με τη διαφθορά, την αδιαφάνεια και την αναξιοκρατία, αλλά να εμπιστεύεται έναν θεσμό που έχει πολλές φορές κατηγορηθεί για τα ίδια ακριβώς προβλήματα; Η αντίφαση αυτή μαρτυρά κάτι βαθύτερο: την ανάγκη για προσκόλληση σε ένα σύμβολο σταθερότητας, έστω και αν αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Όταν οι παραδοσιακοί θεσμοί της πολιτείας αποτυγχάνουν να προσφέρουν σιγουριά και κατεύθυνση, οι πολίτες στρέφονται σε πιο παραδοσιακές δομές, όπως η Εκκλησία, αναζητώντας νόημα και σταθερότητα. Ακόμα κι αν αυτή η επιλογή είναι παράδοξη, δείχνει μια κοινωνία σε βαθιά κρίση, που έχει απογοητευτεί από την πολιτική και τους θεσμούς της, αλλά ταυτόχρονα αδυνατεί να κόψει τον ομφάλιο λώρο με το παρελθόν.
Όμως με τα καλά της και τα (πολλά) στραβά της, αυτή είναι η Δημοκρατίας μας. Αυτή είναι η νομοθετική, η εκτελεστική και η δικαστική εξουσία μας, αυτοί είναι οι θεσμοί μας και με αυτό το υλικό καλούμαστε να δουλέψουμε. Γιατί είναι ακριβώς αυτή η ευχέρεια που παρέχει το πολίτευμά μας να μπορούμε να βελτιώσουμε τους παραπαίοντες θεσμούς μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες όπως η άσκηση κριτικής, η διαμαρτυρία, οι εκλογές και η προσφυγή σε όργανα της ΕΕ και όχι απλά να επιδιώκουμε την πλήρη ισοπέδωση και κατάργησή τους. Ο κόσμος σιχάθηκε τα κόμματα με τη σημερινή μορφή και λειτουργία τους και όχι τον θεσμό των κομμάτων που είναι απαραίτητος για την ομαλή λειτουργία της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας. Απόδειξη ότι ένα 16% στην ίδια έρευνα δηλώνει έτοιμο να ψηφίσει ένα νέο κόμμα, το 40% το σκέφτεται, ενώ μόλις το 4% θα ψηφίσει το κόμμα που ψηφίζει συνήθως.
Η πλήρης απαξίωση, η εξίσωση των κραυγαλέα άχρηστων και διεφθαρμένων με την (ισχνή είναι η αλήθεια) ικανή και τίμια μειοψηφία και οι κραυγές για ανατροπή και διάλυση του υπάρχοντος συστήματος όχι μόνο δεν προσφέρουν το παραμικρό αλλά οδηγούν σε συστημικές αντιδράσεις τύπου Φειδία (γέννημα-θρέμμα του συστήματος που υποτίθεται ότι μάχεται), ανάδειξη αναχρονιστικών θεσμών όπως η Εκκλησία και φυσικά την επικράτηση ακραίων, απολυταρχικών δυνάμεων όπως η ακροδεξιά και ο προσωπολατρικός λαϊκισμός με σύνδρομο Μεσσία.
Αν θέλουμε να δούμε πραγματικά αλλαγή, πρέπει να αντιμετωπίσουμε στα ίσια αυτή την αντίφαση. Η εμπιστοσύνη πρέπει να κερδίζεται, όχι να χαρίζεται από συνήθεια, φόβο ή ανάγκη. Ο δρόμος προς την πρόοδο περνάει από τον αγώνα για βελτίωση των θεσμών που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του σήμερα ή/και την ανάδειξη νέων, που θα βασίζονται σε διαφάνεια, λογοδοσία και προοδευτικές αξίες. Η προσφυγή στην αγκαλιά του ακραίου λαϊκισμού δεν είναι λύση. Είναι εκτόνωση που προκαλεί βραχύβια ικανοποίηση και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις ενώ αφήνει μια πικρή γεύση στο στόμα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Ρεβεγιόν Πρωτοχρονιάς: Sold out με τιμές για... κροίσους στις πίστες Αθήνας και Θεσσαλονίκης
• Πέντε καυτά tips για να απογειώσετε τη σεξουαλική σας ζωή (και) το 2025
• Σε συμφωνία διαζυγίου έπειτα από 8 χρόνια κατέληξε πασίγνωστο ζευγάρι του Χόλιγουντ
Πρωτοχρονιάτικο μήνυμα ΠτΔ: «Η Κύπρος αλλάζει και προχωρά μπροστά, με αυτοπεποίθηση και σιγουριά» - Βίντεο
Η Κύπρος αλλάζει τονίζει στο τηλεοπτικό πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, σημειώνοντας πως «το 2024 ήταν η χρονιά που νιώσαμε τα πρώτα ουσιαστικά, χειροπιαστά, αποτελέσματα των πολιτικών μας».
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
