Κατ’ αρχάς ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εμφανίστηκε σήμερα πρόθυμος να καταπιεί έναν κουβά ταβανόπροκες παρά να ξαναμιλήσει για το θέμα. Είναι σχεδόν σπαρακτικό να τον βλέπεις να προσπαθεί να συμμαζέψει το σύστριγγλο που ο ίδιος δημιούργησε σχετικά με την παραίτηση-μη-παραίτηση του Σάββα Αγγελίδη, αρχικά με τη διαρροή του θέματος από το ίδιο του το σπίτι και ακολούθως από την ίσως πιο ατζαμίδικη διάψευση στη σύγχρονη μνήμη με την οποία -μαντέψτε!- τα έκανε ακόμα χειρότερα. Στην αρχή μας είπε ότι ο ΒΓΕ δεν του υπέβαλε καμία παραίτηση παρά μόνο του εξέφρασε κάποια παράπονα(!) τα οποία κάθισε και άκουσε γιατί όπως δήλωσε «μιλάμε για τους προβληματισμούς γενικά και συζητώ για τέτοια θέματα με όλους τους αξιωματούχους, ανεξαρτήτως θέσης, αναφορικά με προβληματισμούς, ζητήματα και προκλήσεις που υπάρχουν». Βλέπετε, εκτός από Πρόεδρος, ο κ. Χριστοδουλίδης αποτελεί για τους αξιωματούχους του τόπου ένα κράμα πνευματικού, κομμώτριας και drinking buddy όπου του εξομολογούνται τα προβλήματά τους, χωρίς να περιμένουν να τους προσφέρει κάποια λύση (μιλάμε για τον Χριστοδουλίδη for fuck’s sake!) παρά μόνο ευήκοα ώτα και έναν φιλικό ώμο να κλάψουν. Και ο Αγγελίδης χρειάστηκε όχι ένα, ούτε δύο αλλά τρία(!) sessions με τον Πατέρα Πρόεδρο, το ένα μάλιστα τηλεφωνικά γιατί ο τελευταίος λειτουργεί και 24ωρη γραμμή SOS για επείγοντα περιστατικά.
Δεν ξέρω τι περίμεναν με αυτή τη διαρροή, ίσως την ανύψωση στα μάτια της κοινής γνώμης του Αγγελίδη ως ένας ιδεαλιστής, ατρόμητος και αδέκαστος εισαγγελέας βγαλμένος από φωσκολικό καταγγελτικό δράμα των 60s με πρωταγωνιστή τον Κούρκουλο (κάπου εδώ λογικά πρέπει να διαπράχθηκε κάποια ιεροσυλία) αλλά σίγουρα δεν ανέμεναν τη σκατοθύελλα που ξέσπασε και που οδήγησε τον Πρόεδρο να ανακρούσει πρύμναν μέσα σε 24 ώρες. Σήμερα μας είπε ότι «δεν είπα χθες ότι δεν τίθεται θέμα παραίτησης αλλά είπα ότι δεν υπέβαλε την παραίτηση του, απαντώντας σε σχετικά δημοσιεύματα» που πρακτικά είναι όχι Γιάννης, Γιαννάκης με όλη την πειστικότητα των πλαστών πτυχίων του συνώνυμου πρώην Επιτρόπου. Δεν ξέρω αν πρέπει να θυμώνουμε ή να τον λυπόμαστε στην (αδέξια) προσπάθειά του να μας αντιμετωπίζει σταθερά σαν τα σανοφάγα που τον χειροκροτούν στα εγκαίνια. «Τα όποια θέματα υπάρχουν, εάν και εφόσον υπάρχουν, θα πρέπει να επιλυθούν ανάμεσα σε ειδικότερα ανεξάρτητους θεσμούς, θα πρέπει να επιλυθούν και να μη δημιουργούνται οι οποίες σκιές», συνέχισε εννοώντας πρακτικά να τον αφήσουν έξω από τις μαλακίες τους και ότι δεν πλησιάζει ξανά τα προβλήματα της Νομικής Υπηρεσίας ούτε με στολή hazmat!
Γι’ αυτό σας λέω, θα μπορούσε να αποτελέσει υλικό για stand up comedy εάν δεν μιλούσαμε για διαφθορά στην Αστυνομία, Κεντρικές Φυλακές ξέφραγο αμπέλι και θεσμούς έρμαιο του κάθε ισοβίτη με διαθέσιμο τηλέφωνο. Γιατί σε περίπτωση που το ξεχάσατε, αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους παραιτήθηκε-δεν-παραιτήθηκε ο Αγγελίδης αλλά δεν εστιάζει κανένας γιατί τόσο ο ίδιος όσο και ο Πρόεδρος έκαναν το θέμα που προέκυψε να περιστρέφεται γύρω απ’ αυτούς και τα παραφουσκωμένα εγώ τους, παρά για τη σοβαρή κρίση στη λειτουργία των θεσμών και κατ’ επέκταση του ίδιου του κράτους που πραγματικά είναι.
Δηλαδή τη στιγμή που η Αστυνομία παρουσιάζεται διεφθαρμένη και ισοβίτες κάνουν κουμάντο τη χώρα από τα κελιά-headquarters τους, ο Αγγελίδης κλαίγεται στον Πρόεδρο ότι δεν... αντέχει το τοξικό κλίμα του κόσμου σε βάρος του και ο Πρόεδρος κλαίγεται με τη σειρά του ότι τα κόμματα του ασκούν κριτική λόγω προεκλογικής περιόδου (που κατάντησε μόνιμη επωδός για κάθε μαλακία που συμβαίνει). Πιο στην κοσμάρα τους πεθαίνεις.
Α ναι, να μην το ξεχάσω, ο Αγγελίδης έχει πρόβλημα και με την (υποτίθεται ανεξάρτητη) Αρχή κατά της Διαφθοράς που «επιτρέπει στον κάθε εμμονικό να κάνει καταγγελίες εναντίον του» λες και είναι ιερή αγελάδα που δεν επιδέχεται έρευνας, αμφισβήτησης ή ελέγχου. Εν τω μεταξύ όπως έγραψε ο “Πολίτης” (που πήρε πατριωτικά το θέμα, ήταν να μην τον διαψεύσουν) σήμερα ενώπιον της Αρχής κατά της Διαφθοράς εκκρεμούν τέσσερις(!) ακόμα καταγγελίες εναντίον του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, για το κατασκοπευτικό βαν και την αναστολή της ποινικής δίωξης του πρώην Ισραηλινού πράκτορα Ταλ Ντίλιαν, τα χρυσά διαβατήρια (ο τότε Υπουργός Σάββας Αγγελίδης φέρεται να παρέλειψε να ενημερώσει το Υπουργικό Συμβούλιο για τη σχέση του με μεγάλο δικηγορικό γραφείο της Λευκωσίας, το οποίο προωθούσε αιτήσεις), μία για παράνομη πρόωρη αποστράτευση και πλαστογραφία που υποβλήθηκε από απόστρατο αξιωματικό όταν ο Αγγελίδης ήταν υπουργός Άμυνας) και μία που αφορά ελλιπείς δηλώσεις «Πόθεν Έσχες».
«Δεν ξέρω αν το προσέξατε αλλά είμαστε όλοι μια ωραία ατμόσφαιρα» που έλεγε κι ο Ντίνος Ηλιόπουλος στο “Κοροϊδάκι της Δεσποινίδος”.