Χαρακτηριστικό της συνθηματολαγνείας που χαρακτηρίζει τον σύγχρονο Ελληνισμό είναι το γεγονός ότι ακόμα συζητάμε για εκείνα που ακούστηκαν στην στρατιωτική παρέλαση της 25ης Μαρτίου στην Αθήνα από τους φοιτητές της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού (ΣΜΥΝ). Συγκεκριμένα φώναξαν “η Κύπρος είναι ελληνική” και “γαμιέται η Τουρκία” προκαλώντας αντιδράσεις αλλά όχι από εκεί που νομίζετε. Βασικά οι αντιδράσεις ήταν εντονότερες εντός Ελλάδας παρά από τους αποδέκτες των υβριστικών συνθημάτων που απλά περιορίστηκαν στο να μας την πουν με το γάντι. «Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις διακρίνονται για την πειθαρχία, την ηθική και τη συμπόνια τους. Είναι ένας στρατός που ξεχωρίζει με τα αποτελεσματικά, αποτρεπτικά και αξιοσέβαστα χαρακτηριστικά του. Δεν μπορείτε να δείτε και δεν θα δείτε ποτέ τέτοιες συμπεριφορές από τις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις» είπαν πηγές του τουρκικού ΥΠΑΜ που επικαλούνται ΜΜΕ της γείτονος. Ας προσπεράσουμε αυτό με τη “συμπόνια” του τουρκικού στρατού που είμαι σίγουρος πως πολλοί Ε/κ βίωσαν από πρώτο χέρι το ‘74 (όμως αυτά παθαίνεις όταν κάνεις εσύ πρώτος τη μαλακία και δίνεις στα μεχμετζίκ την πάσα να το παίξουν πονόψυχοι) κι ας μείνουμε στην ουσία που δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι έχουν δίκιο σε ότι αφορά την πειθαρχία.
Οι σπουδαστές της ΣΜΥΝ είναι εν δυνάμει στρατιώτες, δηλαδή η δουλειά τους είναι να τρίζουν τα δόντια στον εχθρό και όταν παραστεί ανάγκη να αμυνθούν, να επιτεθούν, να σκοτώσουν στο όνομα της πατρίδας. Δεν περιμένω από στρατιώτες και στρατιωτικούς τίποτα λιγότερο και σίγουρα δεν περιμένω να τραγουδούν στην παρέλαση “το δικό μας το σπίτι σε άλλους νοικιάστηκε”, όμως υπάρχουν πολλά εμψυχωτικά πατριωτικά συνθήματα που εκθειάζουν το θάρρος, τη δύναμη και το υψηλό φρόνημα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων χωρίς βρισίδια (παρακολουθούν και παιδιά τις παρελάσεις) ή ανιστόρητες δηλώσεις για την ελληνικότητα της Κύπρου (“η μισή Κύπρος είναι ελληνική” θα ήταν ένα ορθότερο σύνθημα) που, μεταξύ μας, κάποιοι απ’ αυτούς δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τη Λευκωσία απ’ τη Λευκορωσία.
Το θέαμα με τα κριντζ συνθήματα που ταιριάζουν περισσότερο σε κερκίδα, αυλόγυρο λυκείου ή πορεία του ΕΛΑΜ δείχνει έλλειψη πειθαρχίας και αυτό είναι μεγαλύτερο όνειδος για τις ένοπλες δυνάμεις απ’ ότι ένα πιο ήπιο σύνθημα. Δεν συμμερίζομαι τις μάλλον σπασμωδικές αντιδράσεις ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς που έριξαν στο μείγμα από φασισμό μέχρι χούντα, αλίμονο όποιος δηλώνει αγάπη για την Ελλάδα ή αντιπάθεια προς τους Τούρκους να ταξινομείται αυτομάτως χουντικός ή φασίστας (το ξέρετε ότι αυτές οι ανούσιες και γραφικές γενικεύσεις ξεπλένουν τους αληθινούς φασίστες έτσι δεν είναι;). Και πραγματικά απορώ με αυτούς που σοκάρονται ακόμα από... εθνικιστικά συνθήματα σε στρατιωτικές παρελάσεις. Στρατιωτικοί είναι τα γέριμα, όχι οπαδοί του Χάρε Κρίσνα! Φυσικά και τα λένε, πρέπει να τα λένε, αλλά στις μονάδες τους και ως μέρος της εκπαίδευσης. Δημόσια μόνο ζημιά προκαλούν, αφήστε που μετά από μισό αιώνα κούφιων συνθημάτων (και... ανένδοτου αγώνα) η Κύπρος παραμένει διαιρεμένη και υπό κατοχή. Εκτός φυσικά και αν το “η μισή Κύπρος είναι ελληνική” είναι ο τελικός στόχος.
Η επίσημη ελληνική κυβέρνηση αντέδρασε ψύχραιμα και πολύ λογικά με το υπουργείο Εθνικής Άμυνας να διεξάγει έρευνα για το συμβάν. Μην ξεχνάτε άλλωστε πως αυτοί που φωνάζουν “γαμιέται η Τουρκία” αύριο μεθαύριο μπορεί να βρεθούν σε κοινές ασκήσεις με Τούρκους στρατιώτες και/ή υπό τουρκική διοίκηση στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Συνεπώς τα συνθήματα δεν ήταν τόσο προσβλητικά, χουντικά ή σοκαριστικά αλλά περισσότερο άστοχα, αχρείαστα και με μοναδικό όφελος την (αυτο)ικανοποίηση πεντε ακροδεξιών στρατόκαυλων και της Λατινοπούλου. Για να καταλάβετε πόσο άσχημα την έχουν οι νεαροί σπουδαστές της ΣΜΥΝ, το ΕΛΑΜ καλεί την κυβέρνηση σε περίπτωση απόταξής τους να τους... προσλάβει στην Εθνική Φρουρά - λες και η φυλακή ή μια πιθανή απόταξη δεν είναι αρκετά αυστηρές τιμωρίες!
Μεταξύ μας παιδιά, όταν προσφέρονται να σε προσλάβουν στην ΕΦ αυτοί που δεν υπηρέτησαν καν, καταλαβαίνεις ότι τα σκάτωσες. Big time!