Δώδεκα χρόνια μετά, τα μηνύματα του Μαρί παραμένουν στο “διαβάστηκε”

Δώδεκα χρόνια μετά, τα μηνύματα του Μαρί παραμένουν στο “διαβάστηκε”

Δώδεκα χρόνια μετά το έγκλημα (και όχι τραγωδία) του Μαρί και ακόμα δεν μάθαμε να διαβάζουμε σωστά το μήνυμά του. Δώδεκα χρόνια αφότου η εγκληματική ανικανότητα του κράτους σε συνδυασμό με τον πολιτικό παχυδερμισμό οδήγησαν σαν πρόβατα στη σφαγή 13 συμπατριώτες μας που δεν είχαν εξαρχής καμία ελπίδα κι ακόμα συμπεριφερόμαστε σαν πρόβατα χειροκροτώντας εκείνους που αντί να κρατούν μια διακριτική απόσταση από ντροπή και ενοχές, τολμούν να εκφωνούν πύρινους -πλην όμως ξύλινους- επικήδειους και να κουνούν το δάχτυλο, άραγε σε ποιους;

Σρεμπρένιτσα: Το “Δεν ξεχνώ” της Βοσνίας
Σρεμπρένιτσα: Το “Δεν ξεχνώ” της Βοσνίας

28 χρόνια από τη μαζικότερη σφαγή σε ευρωπαϊκό έδαφος μετά τον Β’ ΠΠ που αρκετοί σε Ελλάδα και Κύπρο ακόμα αποδίδουν σε αντισερβική προπαγάνδα της Δύσης. Όπου Σρεμπρένιτσα βάλτε Μπούτσα και έχετε την εικόνα. Και την ιστορία να επαναλαμβάνεται... 

Γιατί άραγε κάποιοι θέλουν τα παιδιά μας στο σκοτάδι;
Γιατί άραγε κάποιοι θέλουν τα παιδιά μας στο σκοτάδι;

Η επικαιρότητα είναι αμείλικτη. Τα στοιχεία αποκαρδιωτικά. Δύο νέες υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών μέσα σε δέκα μέρες. Μόλις προχθές συνελήφθη ένας 56χρονος μετά από σήμα της Europol ότι ανέβασε στο ίντερνετ υλικό σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών και πριν καθίσει η σκόνη από το σοκ της σύλληψης του 25χρονου καθηγητή(!) Γυμνασίου που παρενοχλούσε πέντε(!) μαθητές του ενώ στην κατοχή του βρέθηκε επίσης υλικό παιδοβιασμών. Δεν έχει πάτο ο βόθρος.

Το κράξιμο που τους χρειάζεται
Το κράξιμο που τους χρειάζεται

Social media. Δεν τα μπορείς αλλά και δεν μπορείς χωρίς αυτά. Λατρεύεις να τα μισείς με την ίδια ένταση που τα χρησιμοποιείς. Λες πως έχουν καταστρέψει τη ζωή μας αλλά δεν μπορείς καν να θυμηθείς πώς ήταν πριν απ’ αυτά.

Υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμπανανίας
Υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμπανανίας

Από την εποχή που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απένειμε προεδρική χάρη σε καταδικασμένους παιδοβιαστές (με έναν απ’ αυτούς μάλιστα να επιστρέφει στο να παρενοχλεί το θύμα του) ή δήλωνε ευθαρσώς το διαβόητο “εμείς ζητήσαμε συγγνώμη κι ας ήσαν αλλοδαπές” για τα θύματα του Μεταξά, η αλήθεια είναι πως δεν άλλαξαν και πολλά.

Ο ΔΗΣΥ θέλει πολύ να γίνει ΝΔ αλλά ρωτήστε και το ΑΚΕΛ που έπαθε ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΔΗΣΥ θέλει πολύ να γίνει ΝΔ αλλά ρωτήστε και το ΑΚΕΛ που έπαθε ΣΥΡΙΖΑ

Κάθε τι που συμβαίνει στη “μαμά πατρίδα” έχει τον μικρό ή μεγάλο αντίκτυπό του στο παρατημένο παραπαίδι της στην ανατολική άκρη της Μεσογείου - πόσο μάλλον μια κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση με όλα εκείνα τα στοιχεία και χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να αποβούν χρήσιμα ή μοιραία για την Κύπρο, ανάλογα με τη μελέτη ή αγνόησή τους.

Τα λεφτά των άλλων
Τα λεφτά των άλλων

Μπορεί οι πρώτες εκατό μέρες της κυβέρνησης Χριστοδουλίδη να ανήκουν στην Ιστορία μαζί και η άτυπη περίοδος χάριτος που ισχύει στη διάρκειά τους, όμως απ’ ότι φαίνεται κάποιοι Υπουργοί θέλουν ακόμα πολλή δουλειά σε ότι αφορά την επικοινωνία.

Ρατσισμός - Μισογυνισμός 1-0
Ρατσισμός - Μισογυνισμός 1-0

Η γυναικοκτονία της 27χρονης Αναστάζια στην Κω είναι από εκείνες τις υποθέσεις που προκαλούν επώδυνες στύσεις στον ακροδεξιό βόθρο που γνωρίζει δόξες υπερχείλισης τις τελευταίες εβδομάδες ένεκα της τραγωδίας της Πύλου και της χυδαίας, επιπέδου πανδημίας παραπληροφόρησης γύρω από τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση.

Το μανίκι του «να ανήκει»
Το μανίκι του «να ανήκει»

Η Γιορτή του Πατέρα είναι ο φτωχός συγγενής των γιορτών, το αποπαίδι, η afterthought όταν κάποιος πρόσεξε ότι actually δεν υπάρχει μέρα του χρόνου που να είναι αφιερωμένη στους άντρες. Σίγουρα όχι τόσο δημοφιλής όσο η Γιορτή της Μητέρας,  σημαντική όσο η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας ή μαζική όσο η οικογενειακή Ημέρα των Ευχαριστιών (που δεν γιορτάζεται εκτός ΗΠΑ αν και μου κάνει εντύπωση πώς γιορτή που περιλαμβάνει φαγητό μέχρι σκασμού δεν βρήκε ακόμα τον δρόμο της προς τις δικές μας ακτές) η Γιορτή του Πατέρα μοιάζει περισσότερο ως ένα ζορισμένο αντιστάθμισμα με μια αφορμή να πουληθούν μερικά aftershave και μπάρμπεκιου παραπάνω, παρά μια σοβαρή πρόταση να τιμηθεί ο άνθρωπος που όχι μόνο δίνει ζωή αλλά καθορίζει και το φύλο του παιδιού. Αν ήταν θα υπήρχε από την αρχή, σωστά;

Το ναυάγιο της ανθρωπιάς μας
Το ναυάγιο της ανθρωπιάς μας

“Μαζί με το ψαροκάικο ναυάγησε και η ανθρωπιά μας”. Η ατάκα κάνει τον γύρο του διαδικτύου από τη στιγμή που γνωστοποιήθηκε η ναυτική τραγωδία στα ανοιχτά της Πύλου, όπου μέχρι τη στιγμή που γραφόταν το παρόν πνίγηκαν 78 άνθρωποι, εκατοντάδες αγνοούνται (ανάμεσά τους και τουλάχιστον 100 παιδιά, που βρίσκονταν στο αμπάρι του βυθισμένου σκάφους για “ασφάλεια”), ενώ οι ελληνικές αρχές έχουν περισυλλέξει σώους 104. Αλλά πάντα ήμασταν καλοί στις ατάκες.