Το And Then There Were None της Agatha Christie παραμένει μέχρι σήμερα το εμπορικότερο μυθιστόρημα μυστηρίου όλων των εποχών με πωλήσεις πάνω από 100 εκατ. αντίτυπα. Μόνο που αυτός είναι ο αμερικανικός τίτλος και όχι ο αυθεντικός βρετανικός.
Αν και δεν με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, ιδεολογικά τουλάχιστον, πάντα έβρισκα την απόπειρα του Σολωμού Σολωμού να κατεβάσει τη σημαία του κατακτητή στο οδόφραγμα της Δερύνειας, αθεράπευτα ρομαντική.
Ο Γενικός Ελεγκτής κατά, αν όχι γενική τουλάχιστον πλειοψηφική, ομολογία είναι από τους λίγους εναπομείναντες θεσμούς που δεν διαβρώθηκαν με την πάροδο των χρόνων ή/και δεν ισοπεδώθηκαν από την μπουλντόζα της δεκαετίας Αναστασιάδη.
Μια ματιά στην επικαιρότητα του τελευταίου δεκαημέρου είναι αρκετή για να σε πιάσει σύγκρυο.
Χώρα που έχει λύσει όλα της τα -σοβαρά- προβλήματα είναι λογικό να ασχολείται με τη νέα διαφήμιση των Jumbo και ποιους έθιξε αυτή τη φορά, σωστά;
Η είδηση πέρασε σχεδόν απαρατήρητη καθώς ελάχιστα media μπήκαν στον κόπο να την αναφέρουν κι αυτά ούτε καν mainstream. Ο πατέρας Στυλιανός, ο ιερέας που είχε καταδικαστεί για τη σεξουαλική κακοποίηση της μικρής θετής του κόρης, Έλενας Φραντζή και καθαιρέθηκε πολύ αργότερα όταν η ενήλικη Έλενα αυτοκτόνησε, απεβίωσε μετά από χρόνια μάχη με τον καρκίνο, γράφοντας έτσι την τελευταία πράξη ενός δράματος που είχε ξεκινήσει να ξετυλίγεται πριν από περίπου τριάντα χρόνια.
Το ότι μάς δουλεύουν πλέον κατάμουτρα δεν χρειάζεται κάποια βαθιά αναλυτική σκέψη για να το συνειδητοποιήσει κάποιος, αρκεί φυσικά να διαθέτει μια στοιχειώδη επαφή με την πραγματικότητα και να μη ζει σε κάποιο ροζ συννεφάκι.
Υποτίθεται πως δεν πρέπει να σχολιάζουμε δικαστικές αποφάσεις αλλά γάμα το, όταν το Εφετείο όχι μόνο σχολιάζει δικαστικές αποφάσεις, αλλά πολλές φορές τους ανοίγει δεύτερη κωλοτρυπίδα (ειδικά τις εξωφρενικές, αψυχολόγητες και αλλοπρόσαλλες), σημαίνει πως δεν είναι ιερές αγελάδες, ούτε υπεράνω κριτικής ή αμφισβήτησης. Είναι κι αυτές ανθρώπων έργα και οι άνθρωποι είναι επιρρεπείς στα fuckups.
Τι μας δίδαξε η ιστορία με τον αποκλεισμό της εθνικής μπάσκετ κορασίδων U16 από το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα για καθαρά σεξιστικούς λόγους και την μετέπειτα (αναγκαστική) αποκατάσταση της αδικίας από την Ομοσπονδία; Ένα πράγμα: Να ακούτε τις τρελές.
Καταλαβαίνεις ότι έχεις πιάσει πάτο ως κοινωνία, όταν πανηγυρίζουμε, επειδή η Βουλή ενέκρινε πρόταση νόμου, που κατέθεσαν οι Σάβια Ορφανίδου και Χριστιανα Ερωτοκρίτου, για την προτεραιοποίηση των... αναπήρων και των ηλικιωμένων άνω των 75 ετών σε ουρές αναμονής όπου εξυπηρετείται το κοινό σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους.
Κάθε χρόνο την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας βλέπουμε και ακούμε πολλά. Τα περισσότερα, μεγαλοστομίες, κούφια συνθήματα, κενά ευχολόγια, βαρύγδουπες εξαγγελίες που δεν θα οδηγήσουν πουθενά, κροκοδείλια δάκρυα για τις ανισότητες και την καταπίεση από αυτούς που τις συντηρούν και τις διαιωνίζουν.
Τον Φεβρουάριο του 2020 λίγο πριν ο κορωνοϊός τινάξει την καθημερινότητά μας στον αέρα το Υπουργείο Παιδείας και Αθλητισμού επί Πρόδρομου Προδρόμου (θα μείνει στην ιστορία αυτή η θητεία - για όλους τους λάθος λόγους!) αποφάσισε αρχικά να μην στείλει τις δύο πρωταθλήτριες μαθητικές ομάδες βόλεϊ (αγοριών - κοριτσιών) στο παγκόσμιο της Βραζιλίας λόγω υψηλού κόστους, όμως στη συνέχεια σκέφτηκε ότι αυτό θα ήταν άδικο και αποφάσισε να στείλει... μόνο τα αγόρια και τις πρωταθλήτριες του Λυκείου Πέτρου και Παύλου πίσω στο σπίτι να κάνουν καμιά δουλειά.
TRENDING NOW
12ºc
