Θεωρώ πως πλέον ο χαρακτηρισμός της Κύπρου ως Ιράν της Μεσογείου είναι άδικος, παραπλανητικός και προσβλητικός. Για το Ιράν.
Το ότι απέχουμε περίπου όσο και ο κοντινότερος εξωπλανήτης από αυτό που μπορεί να θεωρηθεί ένα “κανονικό κράτος” δεν χρειάζεστε κάποιον κυνικό μεσήλικα καλαμαρά να σας ζαλίζει τον έρωτα γι’ αυτό: το βλέπουμε, το ακούμε, το βιώνουμε.
Η απαξίωση που επέδειξε ο απερχόμενος πρόεδρος Αναστασιάδης προς την γ.γ. της ΠΕΟ, Σωτηρούλα Χαραλάμπους, με τη φράση “άκουσα μια κυρία που φωνασκούσε για την ΑΤΑ”, ένα κράμα υποτίμησης, σεξισμού και γνήσιας αναστασιαδικής έπαρσης, αντιμετωπίστηκε όπως και όλα τα παρόμοια κρούσματα, από τότε που ζητήματα όπως ο σεξισμός περιλαμβάνονται στη δημόσια συζήτηση (γιατί, εάν θυμάστε, υπήρχε και μια όχι-και-τόσο-μακρινή εποχή, που τέτοιου είδους σχόλια θεωρούνταν “κανονικά” και δεν κουνιόταν φύλλο):
Πραγματικά είναι να τρελαίνεσαι από την ιεράρχηση των προβλημάτων μας σ’ αυτόν τον δύσμοιρο τόπο. Ώρες-ώρες μοιάζουμε να έχουμε λύσει όλα μας τα σοβαρά ζητήματα και ανάγουμε τα ασήμαντα σε σημαντικά γιατί είμαστε αθκειασεροί και large.
Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που έχουμε ως χώρα (πέρα από τα προφανή, βλέπε διαφθορά, άχρηστους στην πλειοψηφία τους πολιτικούς και μια γαμημένη νοοτροπία) είναι η έλλειψη συναίσθησης αλλά και ΕΝσυναίσθησης από εκείνους που κατέχουν κάποια θέση εξουσίας, κυρίως στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, και επηρεάζουν τις ζωές μας. Το πρόβλημα είναι από τα σοβαρά αλλά ταυτόχρονα και τα πιο υποτιμημένα καθώς στην χώρα με εθνικό μότο “Κρύψε να Περάσουμε” η ζωή κάπως πρέπει να συνεχιστεί χωρίς να το πολυζορίζουμε.
Τι σου είναι καμιά φορά αυτό το άτιμο το τάιμινγκ. Δεν πέρασαν ούτε 48 ώρες από την Άνω και Κάτω Τούμπα του Νίκου Χριστοδουλίδη για το ΕΛΑΜ και έσκασε η καλύτερη υπενθύμιση τού τι σημαίνει να χαϊδεύεις τα φασισταριά για μια χούφτα ματωμένες ψήφους.
Η σημερινή στήλη έρχεται με μια φιλική προειδοποίηση: Προσοχή! Ακολουθεί προσωπικό κείμενο. Όποιος/α δεν αντέχει το παραλήρημα ενός μεσήλικα στο κατώφλι του μισού αιώνα ζωής, παρακαλώ όπως προσπεράσει και ξαναπεράσει αύριο-μεθαύριο, που θα τα χώνω κανονικά σε κάποια νέα μαλακία των κυβερνώντων.
H χθεσινή διαρροή των θεμάτων των Νέων Ελληνικών, στην πρεμιέρα των αμφιλεγόμενων εξετάσεων τετραμήνου, είναι αυτό που αποκαλούμε “άσιλα κυπριακή”, για πολλούς λόγους. Και όλοι τους, φυσικά, λάθος.
Σάλος! Οργή! Πρωτοφανές! Οχετός! Σοκ! Μια αναζήτηση για το “ομοφοβικό κρούσμα στην Εθνική Φρουρά” βγάζει ένα σωρό δημοσιεύματα με κραυγαλέους τίτλους, που δηλώνουν έκπληξη, οργή και αγανάκτηση, για τι ακριβώς;
Στο Ιράν της Μεσογείου να θεωρούμε τους εαυτούς μας τυχερούς που τα παιδιά μας διδάσκονται βιολογία.
Τον Πάρη Ρούπο δεν τον γνωρίζω, αλλά αυτό δεν σημαίνει και κάτι, αφού οι γνώσεις μου γύρω από την ελληνική stand-up comedy σκηνή αφορούν μόνο στους βασικούς.
Η δολοφονία του Δωρόθεου Δημητριάδη στα Λατσιά σοκάρει όπως όλες οι δολοφονίες μεν, αλλά περισσότερο γιατί ο εγκέφαλός μας δεν μπορεί να την εκλογικεύσει, όπως είναι προγραμματισμένος να κάνει, για να μην βραχυκυκλώσει.
TRENDING NOW
12ºc
