Τον Αύγουστο κλείνει ένας χρόνος από τότε που σε έχασα για δεύτερη και τελευταία φορά. Από τότε που σε είδα για τελευταία φορά ζωντανή στο μίζερο, καταθλιπτικό δωμάτιο του ετοιμόρροπου Γεώργιος Γεννηματάς της Θεσσαλονίκης.
Αν ο ΔΗΣΥ ανήκε στο κυβερνητικό στρατόπεδο ο Δίπλαρος θα ήταν ήδη στα κανάλια για να πει ένα μπράβο στον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη για το φιάσκο με τη 19χρονη σύμβουλο γιατί έτσι αντιλήφθηκε το λάθος και έσπευσε αμέσως να το διορθώσει παρέα με τον Γενικό Ελεγκτή.
Θέλω να σας εξομολογηθώ πως νιώθω ένα ιδιαίτερο δέσιμο με την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη καθώς ξεκινήσαμε μαζί την ίδια μέρα, την 1η του Μάρτη, το ταξίδι μας: εκείνη αναλάμβανε επίσημα τα ηνία της χώρας, κι εγώ τον Ανήμερο Πολίτη τα απογεύματα στο ραδιόφωνο του Πολίτη.
Ο τίτλος δανεικός από το αμφιλεγόμενο θέμα των Νέων Ελληνικών που προκάλεσε έναν μικρό πανικό στις Παγκύπριες του 2015 και ενδεικτικός για την επόμενη μέρα των εσωκομματικών εκλογών του ΔΗΣΥ.
Πράσινη γραμμή και πράσινα άλογα
Και ξαφνικά το περιουσιακό έγινε όπως τις εκτρώσεις: Αυτοί που δεν είναι πρόσφυγες αποφασίζουν για (ή χαρακτηρίζουν) αυτούς που είναι όπως ο κάθε αυτόκλητος φωστήρας χωρίς μήτρα εκφέρει γνώμη γι’ αυτές που έχουν και τι θα κάνουν μ’ αυτή. Κανονικά κάθε συζήτηση για τις ελληνοκυπριακές περιουσίες στα κατεχόμενα πρέπει να αρχίζει και να τελειώνει όπως αυτή για τις εκτρώσεις: Είσαι πρόσφυγας; Όχι. Τότε βούλωσέ το.
Δύο μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Προέδρου Χριστοδουλίδη και του απολιτίκ συνοθυλεύματος που ονομάζει κυβέρνηση είναι πλέον ολοφάνερο -ακόμα και στους hardcore χριστοδουλιδικούς- πως η προεκλογικά υποσχόμενη γροθιά στο πολιτικό κατεστημένο δεν είναι ούτε καν χαδάκι στο μάγουλο.
Δίκιο είχε ο Χατζηγιάννης. Με το ΔΗΚΟ σηκώνεις διαρκώς τα χέρια ψηλά.
Στην Κύπρο για να γίνει η δουλειά σου πρέπει να ισχύει κάποιος από τους παρακάτω θεμελιώδεις κανόνες:
Εν τω μεταξύ στην “κακιά” Βρετανία συμβαίνουν απίστευτα πράγματα. Παραιτήθηκε λέει ο ο Αναπληρωτής Πρωθυπουργός και Υπουργός Δικαιοσύνης Dominic Raab γιατί έκανε bullying σε υφιστάμενους. Το διανοείστε;
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απογοήτευση από το να έρχεσαι αντιμέτωπος με τα δυο μέτρα, δυο σταθμά ανθρώπων που υποτίθεται είναι ταγμένοι στο πλευρό των ευάλωτων, των αδύναμων και των μη-προνομιούχων, όταν το συμβάν για το οποίο πρέπει να πάρουν θέση χτυπάει too close to home.
Κάθε χρόνο στο κυπριακό Πάσχα συμβαίνουν ταυτόχρονα δύο θαύματα. Είναι η περίοδος που εκτός από το Θείο Δράμα κορυφώνονται και δύο ανθρώπινα, αμφότερα από τις αδιαφιλονίκητες drama queens,τους Κυπραίους φανατικούς χριστιανούς: Η θρησκοληψία και η υποκρισία.
TRENDING NOW
35ºc
