Η στάση λεωφορείου κοντά στο σπίτι μου είναι η τυπική που συναντάς στα πεζοδρόμια, χαντάκια και χωράφια του νησιού: μια πινακίδα και τίποτα άλλο. Τίποτα το ρομαντικό, όπως στο ομώνυμο φιλμ με τη Μέριλιν. Ούτε στέγαστρο, ούτε καν ένα κάθισμα. Μόνο ένα μικροσκοπικό πεζούλι, όπου στριμώχνονται οι επίδοξοι -εξαιρετικά γενναίοι- επιβάτες, κυρίως οικιακές βοηθοί, αλλοδαποί εργάτες και ελάχιστοι γηγενείς ηλικιωμένοι - οι τελευταίοι προτιμούν την κουραστική ορθοστασία, γιατί έτσι και κάτσουν στο πεζούλι, που ορθώνεται μόλις λίγα εκατοστά από το πεζοδρόμιο, είναι αμφίβολο αν θα καταφέρουν να σηκωθούν εγκαίρως, μόλις εμφανιστεί το λεωφορείο.
Στις πολλές ιδιότητες του μακαριστού Αρχιεπισκόπου, τον οποίο αποχαιρετούμε οριστικά σήμερα, μία που ίσως δεν λαμβάνει την έκταση που της αρμόζει στα διάφορα αφιερώματα ήταν και αυτή του καναλάρχη, όταν η Αρχιεπισκοπή ήταν ακόμα ιδιοκτήτρια του Mega.
Μπίζνες, μίζες, διαπλοκή, τσαμπουκάς, εκφοβισμοί, μίσος, ρατσισμός - αιωνία του η μνήμη όντως αλλά μάλλον για όλους τους λάθος λόγους! Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος υπήρξε πολλά, ταπεινός και διακριτικός σίγουρα όχι. Μέχρι να τον αποχαιρετήσουμε οριστικά το Σάββατο, θυμόμαστε όλες εκείνες τις στιγμές (η τουλάχιστον τις πιο κραυγαλέες) που η συμπεριφορά του ήταν τόσο χριστιανική όσο και η Σαρία.
Μπίζνες, μίζες, διαπλοκή, τσαμπουκάς, εκφοβισμοί, μίσος, ρατσισμός - αιωνία του η μνήμη όντως αλλά μάλλον για όλους τους λάθος λόγους! Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος υπήρξε πολλά, ταπεινός και διακριτικός σίγουρα όχι. Μέχρι να τον αποχαιρετήσουμε οριστικά το Σάββατο, θυμόμαστε όλες εκείνες τις στιγμές (η τουλάχιστον τις πιο κραυγαλέες) που η συμπεριφορά του ήταν τόσο χριστιανική όσο και η Σαρία.
Whitewashing σε ελεύθερη απόδοση σημαίνει το “ασβέστωμα” κάποιου προσώπου ή έννοιας προκειμένου να καλυφθούν, ξεπλυθούν ή ξεχαστούν κάποιες σκοτεινές πτυχές.
Σε ένα οποιοδήποτε κανονικό κράτος ο Σαλβινουρή θα είχε ήδη πάει σπίτι του ή/και διωχθεί ποινικά. Βέβαια, σε ένα οποιοδήποτε κανονικό κράτος δεν θα ήταν καν Υπουργός
Μόνο στην Κύπρο...
Σχεδόν 20 χρόνια στα κυπριακά media τις χειρότερες επιθέσεις -από χυδαία υβρεολόγια για μένα και τους δικούς μου μέχρι απειλές για τη σωματική μας ακεραιότητα και τις ζωές μας- μέχρι τώρα τις έχω δεχτεί από ακροδεξιούς και τύπους σαν τον συντάκτη των παρακάτω μηνυμάτων με σφυροδρέπανο και Τσε στη φωτό προφίλ:
Υπάρχει ένα παλιό ρητό που λέει ότι πρώτα χάνει κανείς το χιούμορ του και μετά τις εκλογές. ΟΚ, δεν υπάρχει τέτοιο ρητό, μόλις το έβγαλα απ’ το μυαλό μου αλλά θα μπορούσε να περιγράψει την κατάσταση που επικρατεί στην περίοδο που διανύουμε.
Σε Γυμνάσιο της Λευκωσίας -και μάλιστα από τα υποτιθέμενα “καλά” αν και ποτέ δεν κατάλαβα τα κριτήρια για τον συγκεκριμένο διαχωρισμό- δύο μαθήτριες πλακώθηκαν στο ξύλο κατά τη διάρκεια διαλείμματος.
Σε κάποιο σημείο της συνέντευξής του στο The Break ο καθηγητής Στρατηγικής Διοίκησης στο Πανεπιστήμιο Κύπρου κ. Χαρίδημος Τσούκας εξηγεί γιατί δεν πρόκειται να δούμε ποτέ στην Κύπρο κάποιον νέο πολιτικό σχηματισμό - τουλάχιστον έναν βιώσιμο που να αποτελέσει σοβαρή εναλλακτική στους υπάρχοντες.
TRENDING NOW
29ºc
25ºc
